Jak powinna być oznakowana żywność?

Przeczytaj także: Czy żywność ekologiczna różni się od zwykłej?

Witaminy mogą być dodawane między innymi do olejów roślinnych, margaryny, mleka i przetworów mlecznych o obniżonej zawartości tłuszczu, do soków, nektarów, napojów, przetworów zbożowych, a także do innych produktów, np. cukierków owocowych. Dlatego, jeśli na etykiecie znajdziemy informację, że cukierki zawierają witaminę C, a płatki śniadaniowe są wzbogacone w komplet witamin, należy uważać, żeby nie przekroczyć dziennego zapotrzebowania na witaminy. Informacja o dziennym zapotrzebowaniu powinna być podana na opakowaniu.

Należy bardzo dokładnie czytać etykiety (również napisy bardzo drobnym drukiem), aby nie spożywać witamin w nadmiarze, gdyż nie jest to obojętne dla organizmu! Witaminy i składniki mineralne można deklarować tylko wtedy, gdy w 100g, 100 ml lub w 1 porcji produktu jest nie mniej niż 15% zalecanej normy RDA (Reference Dietary Intake – referencyjnej normy spożycia).

Jak reklamować żywność

Żywność jest towarem konsumpcyjnym, a więc umowy kupna żywności zawierane przez konsumentów z profesjonalistami podlegają przepisom o sprzedaży konsumenckiej.

Do obowiązków każdego sprzedawcy należy między innymi:

• podanie ceny oferowanego towaru oraz jego ceny jednostkowej; cena podawana przez sprzedawcę konsumentowi jest ceną do zapłaty i zawiera wszystkie podatki i obciążenia,
• wydanie, na żądanie kupującego, pisemnego potwierdzenia zawarcia umowy (z nazwą sprzedawcy, jego adresem, datą sprzedaży, określeniem towaru, jego ilością i ceną).

Towar zgodny z umową, to towar spełniający wszystkie warunki, które określił konsument, ale także odpowiadający informacjom, jakie podał konsumentowi sprzedawca w formie ustnej lub pisemnej (np. na etykiecie).

Informacje podawane przez sprzedawcę muszą być: jasne, zrozumiałe, nie wprowadzające w błąd, podane w języku polskim, wystarczające do prawidłowego i pełnego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. Jeśli więc konsument na pytanie „czy serek nie jest kwaśny?”, otrzymuje zapewnienie sprzedawcy, że „jest pyszny i nie kwaśny”, a w domu okaże się, że jest odwrotnie – jest to podstawa do złożenia reklamacji.

Towar jest zgodny z umową, jeśli jego właściwości zgadzają się z tym, co podaje publicznie sprzedawca lub producent. Oznacza to, że konsument może reklamować towar, jeśli reklama informowała go, że towar spełni konkretne oczekiwania, a tak nie jest. Nie jest zgodny z umową środek spożywczy zafałszowany, którego skład lub inne właściwości zostały zmienione lub w którym zostały wprowadzone zmiany mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości; także – nieprawidłowo oznakowany.

Sprzedawca odpowiada wobec kupującego za zgodność towaru konsumpcyjnego z umową. Sprzedawca odpowiada za informacje, których udziela konsumentowi.

Składając do sprzedawcy reklamację środka spożywczego należy pamiętać, że trzeba to zrobić niezwłocznie po stwierdzeniu niezgodności towaru z umową.

Składając do sprzedawcy reklamację środka spożywczego należy pamiętać, że trzeba to zrobić niezwłocznie po stwierdzeniu niezgodności towaru z umową. „Niezwłocznie” oznacza, w zależności od rodzaju opakowania środka spożywczego, następujące nieprzekraczalne terminy składania reklamacji:

• żywność paczkowaną można reklamować w terminie 3 dni od otwarcia opakowania, oczywiście tylko w przypadku, jeśli wcześniej nie upłynął jej termin przydatności do spożycia lub data minimalnej trwałości,
• żywność sprzedawaną luzem, ważoną i/lub pakowaną w sklepie można reklamować w terminie 3 dni od sprzedaży lub otrzymania towaru (np. jeśli towar jest dostarczany do miejsca zamieszkania konsumenta).