Umowa o pracę nakładczą

Przeczytaj także: Własna firma to większy dochód

Urlop wypoczynkowy

Osobom świadczącym pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego. Uprawnienia te zostały uregulowane w przepisach § 14 – 17 rozporządzenia. Wykonawcy uzyskującemu z tytułu pracy nakładczej wynagrodzenie w wysokości co najmniej 50% najniższego wynagrodzenia przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze określonym w przepisach art. 154 i 155 Kodeksu pracy.
Wykonawcy będącemu inwalidą I lub II grupy przysługuje płatny urlop dodatkowy w wymiarze 10 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego wykonawca nabywa po przepracowaniu jednego roku od zaliczenia do I lub drugiej grupy inwalidów.

Urlopu wypoczynkowego za przepracowany w całości lub w części rok kalendarzowy udziela się w roku następnym w wymiarze 1/12 należnego urlopu za każdy przepracowany miesiąc. Gdyby jednak okazało się, że wykonawca z tytułu pracy nakładczej nie uzyskał wynagrodzenia w wysokości co najmniej 50% najniższego wynagrodzenia z własnej winy, to urlop wypoczynkowy ulega skróceniu o 1/12 części za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym taka sytuacja miała miejsce.

Do urlopów wypoczynkowych przysługujących wykonawcom mają także zastosowanie przepisy Kodeksu pracy o planowaniu, przesunięciu czy odwołaniu z urlopu (art. 162-167 oraz 171 K. p.).

Wykonawca ma prawo do otrzymania wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego. Oblicza się je na podstawie przeciętnego wynagrodzenia uzyskanego przez niego w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu, a jeżeli urlop jest udzielany za okres krótszy - na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z okresu faktycznie przepracowanego, obejmującego pełne miesiące kalendarzowe. Wynagrodzenie za 1 dzień urlopu ustala się dzieląc przeciętne miesięczne wynagrodzenie przez 22. Natomiast wynagrodzenie za czas urlopu ustala się mnożąc wynagrodzenie za 1 dzień urlopu przez liczbę dni udzielonego urlopu.
Osoba wykonująca pracę nakładczą ma także prawo do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany w całości lub w części urlop, który oblicza się tak, jak wynagrodzenie za urlop.

Ochrona kobiet i innych wykonawców

Do kobiet wykonujących pracę nakładczą ma zastosowanie przepis art. 176 K. p. zgodnie z którym nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. Kobiecie wykonującej prace wzbronione kobietom w ciąży, nakładca powinien powierzyć na okres ciąży inną odpowiednią pracę. Jednak, jeżeli w skutek powierzenia innej pracy kobieta nie może uzyskać dotychczasowego wynagrodzenia, przysługuje jej dodatek wyrównawczy do wysokości najniższego wynagrodzenia. Dodatek należy się również w sytuacji, gdy nakładca nie może powierzyć jej w okresie ciąży innej odpowiedniej pracy.
Kobiecie wykonującej pracę nakładczą przysługuje urlop macierzyński w wymiarze i na zasadach określonych w przepisach art. 180 Kodeksu pracy.