Transport drogowy i czas pracy kierowców po zmianach

Przeczytaj także: Nowelizacja ustawy o transporcie drogowym ukróci przewozy bez licencji

Przypomnijmy, że posiadanie przez przedsiębiorcę odpowiedniej bazy eksploatacyjnej jest jednym z warunków koniecznych do prowadzenia działalności transportowej. Aby spełnić wymóg posiadania stałej i rzeczywistej siedziby w jednym z państw członkowskich, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit a Rozporządzenia WE nr 1071/2009, przedsiębiorca musi prowadzić działalność związaną z pojazdami, w sposób rzeczywisty i ciągły oraz przy użyciu niezbędnego sprzętu administracyjnego, a także odpowiedniego sprzętu technicznego i urządzeń technicznych, w bazie eksploatacyjnej, która znajduje się w tym państwie członkowskim.

Obecnie, w wyniku nowelizacji nikt nie będzie miał już wątpliwości, jakie cechy musi nosić miejsce będące bazą eksploatacyjną.

Zmiana terminu na zgłoszenie zmian

Zmianie uległ termin zgłaszania do organu zmian w zakresie posiadanego zezwolenia lub poszczególnych licencji (wspólnotowej oraz krajowych). Obecnie przewoźnik ma 28 dni na zgłoszenie zaistniałych zmian, licząc od dnia ich powstania. Poprzednio termin ten wynosił 14 dni. Sankcją za nie zgłoszenie zmiany danych w wymaganym terminie, jest kara pieniężna nakładana na przedsiębiorcę w wysokości 800 zł, za każdą niezgłoszoną zmianę.

Zdolność finansowa po nowemu

Jednym z wymogów koniecznych do uzyskania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, stawianych przez przepisy Rozporządzenia 1071/2009, jest wykazanie odpowiedniej zdolności finansowej. Zgodnie z art. 7 ust 1, przedsiębiorca wykazuje, że co roku dysponuje kapitałem i rezerwami o wartości co najmniej równej 9 000 EUR w przypadku wykorzystywania tylko jednego pojazdu i 5 000 EUR na każdy dodatkowy pojazd.

Podstawową formą poświadczenia tej zdolności jest roczne sprawozdanie finansowe poświadczone przez audytora lub inną upoważnioną osobę. W drodze odstępstwa, przedsiębiorca może zastosować alternatywną formę zabezpieczenia w postaci gwarancji bankowej lub ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia odpowiedzialności zawodowej z jednego lub kilku banków lub innych instytucji finansowych.

Nowelizacja ustawy w tym zakresie wprowadziła pewne udogodnienie, zezwalając wprost przedsiębiorcy, który nie jest obowiązany na podstawie odrębnych przepisów do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego, na udokumentowanie swojej zdolności finansowej przez gwarancję bankową lub ubezpieczenie. Ponadto prawo krajowe wprowadziło pojęcie audytora oraz innej upoważnionej osoby, uprawnionych do poświadczenia sprawozdania finansowego.

Pod rządami nowych przepisów, audytorem upoważnionym do poświadczenia rocznych sprawozdań finansowych, o którym wspomina się w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, jest biegły rewident w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, natomiast odpowiednio upoważnioną osobą jest członek zarządu spółki prawa handlowego lub innej osoby prawnej, wspólnik spółki jawnej, komplementariusz spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej oraz sam przedsiębiorca będący osobą fizyczną.

Inaczej natomiast wygląda kwestia związana z poświadczeniem sytuacji finansowej w zakresie ubiegania się o wydanie licencji na wykonywanie przewozu drogowego osób samochodem osobowym, przewozu osób pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz działalności pośrednictwa przy przewozie rzeczy. W stosunku do tych rodzajów działalności transportowej, posiadanie odpowiedniej zdolności finansowej potwierdza się dostępnymi środkami finansowymi lub majątkiem, w formie: rocznego sprawozdania finansowego, dokumentami potwierdzającymi: dysponowanie środkami pieniężnymi w gotówce lub na rachunkach bankowych lub dostępnymi aktywami, posiadanie akcji, udziałów lub innych zbywalnych papierów wartościowych, udzielenie gwarancji lub poręczeń bankowych, własność nieruchomości. Czyli w zakresie spedycji nic nie uległo zmianie.

Utrata dobrej reputacji

Obecnie, doszło również do uregulowania konkretnej drogi prowadzącej do utraty dobrej reputacji przez przedsiębiorcę oraz osobę zarządzającą transportem. Wymóg dobrej reputacji nie będzie mógł być uznany za spełniony, jeżeli wobec przedsiębiorcy oraz zarządzającego transportem (w tym także osoby uprawnionej do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu mikroprzedsiębiorcy) orzeczono: prawomocny wyrok skazujący za przestępstwa umyślne w dziedzinach określonych w art. 6 Rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, co najmniej dwie wykonalne decyzje administracyjne o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie określone w załączniku nr IV do Rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 lub co najmniej dwie prawomocne kary grzywny za naruszenie określone w załączniku nr IV do Rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

W świetle nowych przepisów krajowych, do utraty dobrej reputacji, formalnie rzecz ujmując, dojdzie dopiero w momencie stwierdzenia organu (w drodze decyzji administracyjnej), że utrata dobrej reputacji będzie stanowiła proporcjonalną reakcję w stosunku do nałożonych na dany podmiot wyżej opisanych sankcji.

Możliwa jest również sytuacja, w której organ orzekający stwierdzi, iż dobra reputacja pozostanie nienaruszona, co w praktyce oznaczać będzie, że nie doszło do utraty waloru dobrej reputacji.

Z powyższego wynika, że nie w każdym przypadku zaistnienia skazania prawomocnym wyrokiem skazującym, czy też wydania wobec przedsiębiorcy dwóch wykonalnych decyzji administracyjnych albo dwóch kar grzywny, dojdzie do sytuacji, w której przedsiębiorca lub osoba zarządzająca transportem utraci dobrą reputację. Do tego potrzebne będzie jeszcze stwierdzenie organu, że sankcja w postaci utraty dobrej reputacji będzie stanowiła proporcjonalną reakcję w stosunku do stwierdzonych naruszeń prawa, przy czym należy zaznaczyć, że możliwe jest również orzeczenie, że dobra reputacja pozostanie nienaruszona.

Czyli, po wszczętym i przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym, organ wydaje decyzję stwierdzającą, że: dobra reputacja pozostaje nienaruszona, albo utrata dobrej reputacji stanowi proporcjonalną reakcję za nałożone sankcje.