In article <c357ii$ckf$13@news.onet.pl>, Robert Tomasik wrote:
> Jeśli zabiegów się nie przeprowadza, to i oskarżona nie może się
> skutecznie bronić, że kradła w celu zdobycia pieniędzy na operację.

Chciała wyjechać za granicę i tam zlecić wykonanie zabiegu w jednej z
prywatnych klinik (np).

> przyjąć jako jej linię obrony poprzez żerowanie na uczuciach. Ja pisałem o
> przypadku, gdyby faktycznie ktoś zażądał z zabieg mający ratować wzrok
> zapłaty tych 5.000 zł, a zabieg był bezwzględnie konieczny. Wówczas
> działania oskarżonej można by rozpatrywać jako stan wyższej konieczności,
> ale z konsekwencjami przeze mnie wskazanymi.

A nie jest tu istotne czy ten zabieg jej się należał z tytułu jakiś umów
(np. via ZUS) bez dodatkowej opłaty?

Przyznam że nadal nie rozumiem tej argumentacji. Przykładowo (dla
uproszczenia przymijmy że jestem lekarzem, ale MZ to bez znaczenia), mam
prywatne oszczędności, dajmy na to 100kzł, jest też osoba dla której
konieczny jest zabieg/terapia ratująca życie. Szpital nie ma pieniędzy na
leki (bolesna polska rzeczywistość). Ta osoba zwraca się do mnie o
pieniądze, ja odmawiam. Według tego co napisałeś popełniam tym samym
przestępstwo.

--
Marcin