W dniu 2017-08-16 o 16:26, Smok Eustachy pisze:

>
> Przypominam po raz kolejny koncepcję KWAK: Obecny obóz kaczofobiczny
> powinien się ukonstytuować już w 1989 roku wystawiając swoją listę
> wyborczą Komitetu Wyborczego Agentów i Komuchów (KWAK). Tam powinni
> siedzieć Jaruzelski, Kiszczak, Michnik, Urban, Geremek, Cimoszewicz,
> Lityński, Suchocka, Balcerowicz, Tusk, Celiński, Miller...

...Piotrowicz.
Nie wolno zapominać o prokuratorze Piotrowiczu.

> W 1989 roku pojawił się problem, skąd wziąć sędziów. Wskutek działań
> 50-letniego reżimu osoby mające kompetencje formalne miały zryte berety.
> Jednak gdyby symbolicznie pociągnięto do odpowiedzialności największych
> siepaczy sądowych to reszta miałaby okazję do porzucenia nawyków i
> zmiany spojrzenia na rzeczywistość. Ale nie.

Jakoś prokurator Piotrowicz dał radę porzucić nawyki i zmienił
spojrzenie na rzeczywistość. Można?

> Władza sądownicza nie może być pozbawiona wpływu społeczeństwa na wybór
> sędziów. Kandydat ostatecznie jest wystawiany przez ową Krajową Radę
> Sądownictwa, gdzie przedstawiciele sędziów mają większość. Prezydent
> miałby jedynie wręczać dyplom. Dopiero Lech Kaczyński to zakwestionował
> i chwała mu za to. Stwierdził, że on jest przedstawicielem przez który
> Naród sprawuje swoją władzę i dlatego jest tu jego pole decyzji.

To niech decyduje również o pasowaniu na lekarza, pilotów i nadaje
uprawnienia do prowadzenia wózka widłowego.

> I
> podniósł się kwik. Wg. mnie powinno to działać odwrotnie: prezydent
> powinien zgłaszać kandydatów spełniających kryteria a owa rada
> sądownicza ich zatwierdzać. Ale bez większości konstytucyjnej nie da się
> tak.

I całe szczęście.
Gdybyś uczył się historii to wiedziałbyś, że już to przerabialiśmy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Volksgerichtshof

A tu masz kompletną instrukcję jak to się robi:
www.wspia.eu/file/20279/86-WOJCIECHOWSKA+ALEKSANDRA.
pdf

"W nowej rzeczywistości ustrojowej, trójpodział władz,
niezależność sądów, a także zasada niezawisłości sędziowskiej
były niemożliwe do zrealizowania16, wszak (...) państwo jest organem w
ręku klasy panującej dla zdławienia oporu swych przeciwników klasowych17."

"Sądy w Polsce to pic i fotomontaż. Tu się
kroi i tu się szyje. Sądy są od tego, aby zaprasować nasz wyrok
i ogłosić go18."

"Ławnicy uzyskali wszystkie uprawnienia sędziowskie w toku rozprawy i
orzekania, z wyjątkiem przewodniczenia rozprawie. Ławnicy byli
wyznaczani przez prezydium rady narodowej (ewentualnie prezydium KRN), a
więc instytucję niepochodzącą wówczas z wyborów. Poprzez instytucję
ławników komuniści nasycali sądy ludźmi sobie oddanymi lub
dyspozycyjnymi i wykorzystywali ten element do celów propagandowych pod
hasłem demokratyzacji sądów, przy czym nowi sędziowie - ławnicy nie
potrzebowali spełniać wymogów stawianych ustawowo sędziom: nie żądano
żadnego wykształcenia, żadnej praktyki, w ogóle żadnych kwalifikacji.
Jednocześnie dwaj odpowiednio dobrani ławnicy, mający
w istocie takie same uprawnienia jak sędzia, mogli zmajoryzować
(przegłosować) w sprawie zawodowego sędziego42"

Polecam całość. Trochę bardziej to skomplikowane od instrukcji składania
fotela jakie dają teraz w IKEI, ale tekst nie jest długi więc dasz radę.


> Na tą chwilę społeczeństwo nie może być pozbawione wpływu na działanie
> owej Krajowej Rady Sądownictwa, dlatego powinna ona być wybierana przez
> przedstawicieli. Sędziowie nie są przedstawicielami bo nie są wybierani
> w wyborach. Ciekawe zagadnienie się tu rysuje: Zwierzchnictwo Narodu nad
> władzą sądowniczą i próby urwania się tej władzy na swobodę.

A ten fragment zostawiam, bo brzmi jakby był wycięty z tej pracy, którą
podlinkowałem :)

> Co sądzicie o pomyśle wybierania owych 15 członków przez sejm, ale
> proporcjonalnie wg parytetu posłów.

Kiepski pomysł, bo się nie sprawdził.

> Wypada jeden członek na ok 30 posłów
> i takimi grupami trzeba by wybierać. Do dopracowania jest. Idea jest
> taka, że skoro PiS ma 234 posłów to ma 7,8 członka, reszta
> proporcjonalnie wybiera swoich. Po czym wchodzą zaokrąglenia. Genialna
> idea. No nie posiadam się z podziwu nad sobą.

Gdybyś się uczył historii, już nie byłbyś taki dumny z siebie :)

> Jak rozumiem poszło o jednorazowe wywalenie sędziów SN w stan spoczynku.
> Nie wiem o co tu chodzi, niech mię ktoś objaśni. Czy nie było to nazbyt
> naciągnięte? W każdym razie towarzycho samoświadome powinno w atmosferze
> publicznej pokuty dobrowolnie zrezygnować.

Kolejny fragment powinien rozwiać twoje wątpliwości:

"Kolejnym ważnym krokiem był dekret z 27 grudnia 1944 r.
o tymczasowym unormowaniu stosunku służbowego funkcjonariuszów
państwowych, który w ciągu jednego roku od daty wydania, zezwolił na
przeniesienie sędziego i prokuratora w stan spoczynku lub zwolnienie,
bez zachowania warunków i terminów określonych w Prawie o ustroju sądów
powszechnych, a także na zmianę grupy uposażenia i stanowiska
służbowego14. Wyraźnie mówi o tym art. 6 (1) W ciągu roku od daty
wejścia w życie niniejszego dekretu, właściwa władza naczelna może
zmienić grupę uposażenia i stanowisko służbowe, przenieść w stan
spoczynku lub zwolnić ze służby funkcjonariusza, bez zachowania warunków
i terminów przewidzianych w odnośnych przepisach służbowych15. Wynikało
to z niechęci do przedwojennych sędziów i prokuratorów, która była
oczywista. Zasady, wśród których wykształcili się przedwojenni
sędziowie, nie przystawały do nowych realiów."

Pozdrawiam
Piotr