brett wrote:

> Aj tam ;-)To od razu pozwólmy każdemu leczyć ;-). Dermatolog otworzy
> sobie gabinet ginekologiczny...
>
> A czemu nie? ;) każda kobieta powinna mieć prawo wyboru, czy się
> leczyć u lekarza czy u "baby"
>
> A poważnie to wyznam, że "nauki" pobierane na aplikacji wzbogaciły
> moją wiedzę prawniczą w stopniu bliskim zera, podobne odczucia ma
> większość koleżanejk i kolegów.
> Prawdziwe doświadczenie zdobyć można tylko wykonując zawód w praktyce,
> aplikacja w żaden sposób tego nie zapewni.

No cóż, coś w tym jest. Na szczęście w medycynie zrobienie
specjalizacji naprawdę uczy. I to baaardzo wiele.

>
> Dlatego byłbym ostrożniejszy w lekceważeniu przez Pana absolwentów
> prawa, taki absolwent, który przez 2 - 3 lata robił w kancelarii za
> murzyna, jest w większości przypadków o wiele więcej wart niż osoba
> aplikująca się przez 4 lata.

Daleki jestem od lekceważenia. Z drugiej strony, obawiam się że duża
część tych absolwentów takimi geniuszami nie jest. Oczywiście, sam fakt
ukończenia aplikacji takimi geniuszami ich nie uczyni. Jednak z całą
pewnościa wydłuża czas nauki. Prawie dwukrotnie. A jaka to nauka - to
już tylko zależy od danego prawnika. Końcowy egzamin mógłby weryfikować
wiedzę. Ale jak wiadomo różnie z tym bywa.

Równie dobrze jednak można powiedzieć, że studia też nic nie uczą. Idąc
tym tropem, możnaby dopuścić do reprezentowania przed sądem każdego.
Np. mnie.
A weryfkacja przez rynek, oj to niestety mechanizm, w którym zbyt duże
nadzieje są pokładane. W większości dziedzin.
Znowu sprowadze temat na swoją działkę, ale taki przykład mi się
narzuca. Zezwolić na sprzedaż dowolnych leków - rynek zweryfikuje. Jak
ludziom będzie pomagało - to będą kupować. Jesliby się nie liczyć z
kosztami ludzkimi taki mechanizm mógłby zadziałać.
Tylko zawsze wchodzi w grę dramat pojedynczego człowieka. W przypadku
medycyny - umierającego bo "postawił" na zły lek. W przypadku prawa,
przegrywającego sprawę, bo wybrał nieuka. W obydwu przypadkach człowiek
z ulicy nie możliwości weryfikacji.

>
> Dlatego "pozwolenie każdemu leczyć" wydaje mi się całkiem rozsądną
> propozycją, przecież klient będzie miał wybór: iść do gościa w todze
> za 1000 zł , iść do doświadczonego prawnika bez aplikacji za 500 zł
> albo do nikomu nieznanego absolwenta za 100 zł.

Tylko jak pozna, że ten którego wybiera jest dobry? Albo przynajmniej
nie schrzani sprawy, nie przegapi terminów? Toga (w dzisiejszych
warunkach) nie daje takiej pewności, ale zwiększa szanse na to że osoba
której powierzam prowadzenie sprawy, ma przyzwoitą wiedzę.
Kwota jakiej zażąda prawnik miałaby być takim wyznacznikiem? Nie ma
szans, nawet w dziedzinach wolnych od ograniczeń to nie działa. Pełno
jest firm sprzedających tandetę za grube pieniądze. I ludzi kupujacych,
aby po jakims czasie stwierdzić, że to nie był dobry pomysł.

>
> Przecież i teraz większość osób nie zna dobrych prawników, stąd
> pytania na tej grupie o polecenie kogoś doświadczonego. Ludzie
> rozumieją, że sam tytuł zawodowy o niczym nie świadczy. Czemu więc
> nie polecić doświadczonego prawnika bez aplikacji?

O, a ja przewrotnie wykorzystam ten argument. Nie ma to jak sprawdzone
przez starozytnych metody dyskusji. ;-)
Skoro przy tej liczbie prawników "uprawnionych", jaka jest teraz, czyli
ostro oraniczonej, ludzie nie znają dobrych prawników, co będzie jak na
rynku znajdzie się ich 10 razy więcej? Kompletna anonimowość.
"Patałach" schrzani sprawę. I następną. I następną. Pójdą opinie, ale
zginą w tłoku...
Kwestia tylko skutecznego marketingu. Wolny rynek usług...
Pozdro
Massai