On Sat, 2 Mar 2013, Tomasz Myrdin wrote:

wKF: post składa się z 4 linijek, nie wiem co Ci je tak "składa", ale
wymuś na tym czymś łamanie wierszy :)

> Przyczyną są beznadziejne przepisy, zupełnie niedostosowane
> do obecnej sytuacji.

Tu się pewnie zgadzamy, wszyscy.

> Przepisy można byłoby zmienić dodając np. dodatkowe obowiązki
> (i uprawnienia!) sądom lub komornikom

A dlaczego nie zacząć od urzędowego adresu do doręczeń, z ew.
wpisem do KPA, iż każda instytucja państwowa i zaufania publicznego
ma obowiązek zgłosić niezgodność adresu w razie jej stwierdzenia?

> W niektórych państwach UE np. komornicy zajmują się doręczaniem
> korespondencji sądowej (nie ma tam fikcji doręczenia jak u nas
> - chociaż u nas chyba też właśnie się kończy),
> kosztuje to jednak od 50 do 100 euro za doręczenie (delikwenta trzeba szukać).

Tylko jak się ukrywa/nie odbiera.
Zgadza się?
No to wierzyciel mógłby wybierać z opcji "nie poszukiwać
bez dyspozycji", "w razie niepodjęcia w terminie poszukiwać"
albo zlecań poszukiwanie na własny koszt (bez czekania
na żaden termin).

> Już widzę jak to się przyjmuje w Polsce.

A przepis, że egzekucja należności za doręczenie odbywa się niezwłocznie
i bez polecenia wierzyciela by się nie przyjął, z zastrzeżeniem
wezwania dłużnika do ponownego kontaktu w ciągu 3-7 dni (znaczy
co najmniej raz w tym "okienku", aby uniknąć przypadku iż dłużnik
płaci za kilkanaście "szukań" de facto wykonanych za jednym
zamachem), ale w zamian ograniczeniem opłaty do jednokrotnej,
o ile dłużnik tego terminu dochodowa?
Znaczy na dzień dobry dłużnik złapany w samochodzie "ja nie
mam gotówki i *nic* wartego 200zł" albo podjeżdża do bankomatu
albo dalej idzie piechotą :>, tak żeby zaliczka wierzyciela
na szukanie nie czekała na "właściwą" egzekucję.

> Jeżeli zleci się komornikom by coraz to nowe prace wykonywali za darmo

Oczywiście, tu 100% zgody, to nie jest metoda.

pzdr, Gotfryd