Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym

Druk nr 729 cz. II


Warszawa, 12 września 2012 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-79-12



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o funduszach
inwestycyjnych oraz ustawy o nadzorze
nad rynkiem finansowym z projektami aktów
wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt


ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia

w sprawie postępowania podmiotów prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa
w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa oraz tytułów uczestnictwa, a także
doradztwa inwestycyjnego


Na podstawie art. 32a ust. 8 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych
(Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) tryb i warunki postępowania podmiotów, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia
27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, w zakresie prowadzenia działalności
pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy
inwestycyjnych, tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych, funduszy
inwestycyjnych otwartych z siedzibą w państwach Europejskiego Obszaru
Gospodarczego oraz funduszy inwestycyjnych otwartych z siedzibą w państwach
należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju innych niż państwo
członkowskie lub państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a także
doradztwa inwestycyjnego w odniesieniu do takich instrumentów finansowych;
2) warunki techniczne i organizacyjne prowadzenia działalności, o której mowa w pkt 1,
w tym funkcjonowania kontroli wewnętrznej.
§ 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach
inwestycyjnych;
2) ustawie o obrocie instrumentami finansowymi – rozumie się przez to ustawę z dnia
29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211,
poz. 1384, z późn. zm.3) );
3) podmiocie – rozumie się przez to podmiot, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy;
4) funduszu – rozumie się przez to fundusz inwestycyjny otwarty, specjalistyczny
fundusz inwestycyjny otwarty, fundusz zagraniczny, fundusz inwestycyjny otwarty
z siedzibą w państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego, fundusz inwestycyjny
otwarty z siedzibą w państwach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej
i Rozwoju innych niż państwa członkowskie lub państwa należące do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego, w rozumieniu ustawy;
5) doradztwie inwestycyjnym – rozumie się przez to nieodpłatne doradztwo
inwestycyjne, o którym mowa w art. 32 ust. 2b ustawy;
6) zleceniu – rozumie się przez to zlecenie nabycia lub odkupienia jednostek
uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa funduszy, dyspozycję lub inne oświadczenia
woli związane z uczestnictwem w funduszu;
7) kliencie – rozumie się przez to uczestnika funduszu oraz osobę fizyczną, osobę
prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej:
a) zainteresowaną nabyciem lub odkupieniem jednostek uczestnictwa lub tytułów
uczestnictwa funduszy lub
b) która za pośrednictwem podmiotu przekazała zlecenie;
8) kliencie profesjonalnym – rozumie się przez to klienta, który posiada doświadczenie
i wiedzę pozwalające na podejmowanie właściwych decyzji inwestycyjnych, jak
również na właściwą ocenę ryzyka związanego z tymi decyzjami, który jest:
a) bankiem krajowym, bankiem zagranicznym i instytucją kredytową,
b) firmą inwestycyjną,
c) krajowym zakładem ubezpieczeń lub zagranicznym zakładem ubezpieczeń,
w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U.
z 2010 r. Nr 11, poz. 66, z późn. zm.4)), prowadzącym działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
d) funduszem inwestycyjnym, towarzystwem funduszy inwestycyjnych, funduszem
zagranicznym, spółką zarządzającą lub inną instytucją wspólnego inwestowania,
e) funduszem emerytalnym lub towarzystwem emerytalnym w rozumieniu ustawy
z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
(Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189, z późn. zm.5)),
f) towarowym domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r.
o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z późn. zm.6)),
g) klientem zawierającym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na własny
rachunek transakcje na rynkach kontraktów terminowych, opcji lub innych
instrumentów pochodnych albo na rynkach pieniężnych wyłącznie w celu
zabezpieczenia pozycji zajętych na tych rynkach, lub działającym w tym celu na
rachunek innych członków takich rynków, o ile odpowiedzialność za wykonanie
zobowiązań wynikających z tych transakcji ponoszą uczestnicy rozliczający tych
rynków,
h) inną niż wskazane w lit. a – g instytucją finansową,
i) inwestorem instytucjonalnym innym niż wskazany w lit. a – h, prowadzącym
regulowaną działalność na rynku finansowym,
j) klientem prowadzącym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działalność na
warunkach równoważnych do działalności prowadzonej przez klientów wskazanych
w lit. a – i,
k) przedsiębiorcą spełniającym co najmniej dwa z poniższych wymogów, przy czym
równowartość kwot wskazanych w euro jest obliczana przy zastosowaniu średniego
kursu euro ustalanego przez Narodowy Bank Polski na dzień sporządzenia przez
danego przedsiębiorcę sprawozdania finansowego:
– suma bilansowa tego przedsiębiorcy wynosi co najmniej 20 000 000 euro,
– osiągnięta przez tego przedsiębiorcę wartość przychodów ze sprzedaży wynosi co
najmniej 40 000 000 euro,
– kapitał własny lub fundusz własny tego przedsiębiorcy wynosi co najmniej
2 000 000 euro,
l) jednostką administracji rządowej lub samorządowej, organem publicznym, który
zarządza długiem publicznym, bankiem centralnym, Bankiem Światowym,
Międzynarodowym Funduszem Walutowym, Europejskim Bankiem Centralnym,
Europejskim Bankiem Inwestycyjnym lub inną organizacją międzynarodową
pełniącą podobne funkcje,
2

m) innym inwestorem instytucjonalnym, którego głównym przedmiotem działalności
jest inwestowanie w instrumenty finansowe, w tym klientem zajmującym się
sekurytyzacją aktywów lub zawieraniem innego rodzaju transakcji finansowych,
n) klientem innym niż wskazani w lit. a – m, który na swój wniosek został przez
podmiot uznany za klienta profesjonalnego na podstawie ust. 2;
9) osobie powiązanej z podmiotem – rozumie się przez to:
a) osobę wchodzącą w skład statutowych organów podmiotu; w przypadku działalności
prowadzonej w formie spółki osobowej – również wspólnika lub
komplementariusza, w przypadku spółki cywilnej – wspólnika spółki cywilnej,
b) osobę pozostającą z podmiotem w stosunku pracy, zlecenia lub innym stosunku
prawnym o podobnym charakterze,
c) podmiot należący do tej samej grupy kapitałowej.
2. Podmiot, na pisemne żądanie klienta innego niż określony w ust. 1 pkt 7 lit. a – m
i w zakresie określonym w takim żądaniu, może uznać go za klienta profesjonalnego pod
warunkiem, że klient ten posiada wiedzę i doświadczenie pozwalające na podejmowanie
właściwych decyzji inwestycyjnych, jak również na właściwą ocenę ryzyka związanego
z tymi decyzjami. Podmiot przed uwzględnieniem żądania ustala wiedzę klienta o zasadach
traktowania klientów profesjonalnych przy świadczeniu usług, których żądanie dotyczy.

Rozdział 2
Tryb i warunki prowadzenia przez podmiot działalności

Oddział 1
Promowanie świadczonych usług oraz kontakty z klientami

§ 3. 1. Informacje kierowane przez podmiot do klientów i potencjalnych klientów, w tym
informacje upowszechniane przez podmiot w celu reklamy lub promocji usług świadczonych
przez podmiot, powinny być rzetelne, zrozumiałe i niewprowadzające w błąd. Informacje
upowszechniane w celu reklamy lub promocji usług świadczonych przez podmiot oznaczane
są w sposób niebudzący wątpliwości jako informacje upowszechniane w celu reklamy lub
promocji usług.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, kierowane przez podmiot do klientów
i potencjalnych klientów albo rozpowszechniane w sposób umożliwiający klientom
i potencjalnym klientom dotarcie do tych informacji, zawierają firmę lub nazwę podmiotu
oraz przedstawione są w sposób zrozumiały dla osób, do których są kierowane.
3. Informacje upowszechniane przez podmiot w celu reklamy lub promocji usług
świadczonych przez podmiot nie mogą wykorzystywać nazwy żadnego organu nadzoru
w sposób, który wskazywałby lub sugerowałby, że taki organ nadzoru zatwierdził lub
zaaprobował produkt lub usługę oferowaną przez podmiot.
4. Informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą ukrywać, umniejszać ani przedstawiać
w sposób niejasny istotnych elementów, stwierdzeń lub ostrzeżeń oraz nie mogą prezentować
potencjalnych korzyści płynących z usługi lub instrumentu finansowego, o ile jednocześnie
w sposób uczciwy i wyraźny nie wskazują istotnych zagrożeń, jakie związane są z daną
usługą lub instrumentem finansowym.
5. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 1, mogą stanowić podstawę do
podjęcia przez klientów decyzji o skorzystaniu z danej usługi, powinny one zawierać taki
zakres danych oraz zostać przedstawione w taki sposób, aby klienci mogli zrozumieć
specyfikę danej usługi oraz instrumentu finansowego będącego przedmiotem danej usługi,
a także ryzyko, jakie wiąże się z tym instrumentem finansowym. Informacje takie mogą być
przekazywane w formie ujednoliconej i zawierają w szczególności dane dotyczące:
3

1) podmiotu oraz świadczonych przez niego usług;
2) instrumentów finansowych będących przedmiotem usług świadczonych przez podmiot;
3) kosztów i opłat związanych z usługami świadczonymi przez podmiot.
6. Uznaje się, że podmiot przekazał klientowi dane, o których mowa w ust. 5 pkt 3,
w przypadku dostarczenia przez podmiot klientowi lub potencjalnemu klientowi kluczowych
informacji dla inwestorów funduszu inwestycyjnego lub funduszu zagranicznego, w zakresie,
w jakim kluczowe informacje zawierają informacje wskazane w ust. 5 pkt 3.
§ 4. 1. Podmiot przed przyjęciem zlecenia lub świadczeniem usługi doradztwa
inwestycyjnego przekazuje klientom, przy użyciu trwałego nośnika informacji lub poprzez
zamieszczenie na stronie internetowej tego podmiotu, szczegółowe informacje dotyczące
podmiotu oraz usługi, która ma być świadczona.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zawierają w szczególności:
1) nazwę albo firmę podmiotu;
2) dane pozwalające na bezpośredni kontakt klienta z podmiotem;
3) sposoby komunikowania się klienta z podmiotem oraz sposoby przekazywania zleceń
do podmiotu;
4) oświadczenie o posiadaniu zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie
pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa lub tytułów
uczestnictwa funduszy oraz nazwę organu nadzoru, który udzielił podmiotowi
zezwolenia;
5) wskazanie podstawowych zasad świadczenia usługi pośrednictwa w zbywaniu
i odkupywaniu jednostek uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa funduszy;
6) wskazanie podstawowych zasad wnoszenia i załatwiania przez podmiot skarg klientów
składanych w związku ze świadczonymi usługami;
7) wskazanie podstawowych zasad postępowania podmiotu w przypadku powstania
konfliktu interesów oraz informacje, że na żądanie klienta zostaną mu przekazane
szczegółowe informacje dotyczące tych zasad;
8) wskazanie wszystkich kosztów i opłat związanych ze świadczonymi usługami
pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa lub tytułów
uczestnictwa funduszy.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 8, powinny zawierać:
1) wskazanie łącznej kwoty, którą klient ma zapłacić, z wyszczególnieniem kosztów
i opłat oraz wszelkich podatków związanych z daną usługą, a jeśli nie można określić
dokładnej kwoty – podstawę jej obliczenia w taki sposób, aby klient mógł ją
zweryfikować, przy czym prowizje pobierane przez podmiot w związku ze świadczoną
usługą przedstawia się w rozbiciu na poszczególne pozycje;
2) wskazanie waluty obcej i kosztów wymiany oraz przyjętych przez podmiot zasad
ustalania kursów wymiany – w przypadku gdy kwota, o której mowa w pkt 1, lub jej
część jest wyrażona w walucie obcej, oraz
3) informacje o możliwości wystąpienia innych niż wskazane w pkt 1 kosztów i opłat,
w tym podatków, związanych z transakcjami zawartymi w związku z danym
instrumentem finansowym lub usługą, którymi może być obciążony klient, a które nie
są płatne za pośrednictwem podmiotu.
4. Podmiot może przekazać klientowi informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, po przyjęciu
zlecenia albo w trakcie świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego, w przypadku gdy na
wniosek klienta zlecenie zostało przyjęte, a usługa jest świadczona przy użyciu środków
porozumiewania się na odległość, które uniemożliwiają przekazanie informacji określonych
w ust. 1 i 2.
5. Uznaje się, że podmiot przekazał klientowi informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 8,
w przypadku dostarczenia klientowi przez podmiot kluczowych informacji dla inwestorów
4