Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
budowlanej, gdzie powierzchnię całkowitą budynku stanowi suma
powierzchni wszystkich kondygnacji nadziemnych liczonych po jego obrysie
zewnętrznym.”;
3)
w art. 4:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
wskazanie potencjalnego sposobu zagospodarowania i korzystania z terenu, do
czasu uchwalenia takiego planu, następuje w drodze decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w decyzji o lokalizacji
inwestycji celu publicznego;
2)
w przypadkach określonych w ustawie, wskazanie potencjalnego sposobu
zagospodarowania i korzystania z terenu dla inwestycji innej niż wymieniona
w pkt 1 następuje w decyzji o warunkach zabudowy.”,
b)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2c w brzmieniu:
„2a. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
określają, wraz z innymi przepisami, społeczno-gospodarcze przeznaczenie terenu
oraz sposób korzystania z niego.
2b. Każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do:
1)
zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami
ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jeżeli
nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz interesu osób
trzecich;
2)
ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów
należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych.
2c.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, do czasu jego uchwalenia, ten kto ma tytuł prawny do terenu, może
dokonać zmiany dotychczasowego sposobu korzystania z terenu, o ile zmiana jest
zgodna z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.”,
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu
do:
1)
terenów zamkniętych ustala się tylko granice tych terenów;
– 6 –
2)
stref ochronnych terenów zamkniętych uwzględnia się ich granice i
ograniczenia ustanowione w tych strefach.”;
4)
uchyla się art. 6;
5)
w art. 8:
a)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Organy doradcze, o których mowa w ust. 1, 3 i 5, składają się co najmniej
z 3 osób, które spełniają co najmniej jeden z warunków, o którym mowa w art. 5,
oraz posiadają co najmniej 5-letnie doświadczenie zawodowe związane
bezpośrednio z teorią lub praktyką planowania przestrzennego.”,
b)
dodaje się ust. 7–9 w brzmieniu:
„7. Do składu komisji, o których mowa w ust. 1, 3 i 5, nie może zostać
powołana osoba pozostająca z organem, przy którym działa ta komisja, ani z
organem na rzecz którego jest przygotowywana opinia, w zależności służbowej.
8. Do wyłączenia członka komisji od udziału w sprawie stosuje się przepis
art. 24 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że członek podlega
wyłączeniu od udziału w sprawie również w przypadku, gdy dotyczy ona
dokumentu, przy którego opracowaniu brał udział.
9. Własność, użytkowanie wieczyste lub posiadanie zależne nieruchomości
położonych na obszarze będącym przedmiotem prac komisji, o której mowa w
ust. 1, 3 i 5, nie może stanowić wyłącznej podstawy do podlegania wyłączeniu
członka komisji od udziału w sprawie.”;
6)
w art. 9:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium zawierające
część tekstową i graficzną, uwzględniając zasady określone w koncepcji
przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu
zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile
gmina dysponuje takim opracowaniem, wraz z uzasadnieniem. W uzasadnieniu
przedstawia się w szczególności sposób realizacji wymogów wynikających z art. 1
ust. 2 i 3.”,
– 7 –
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:
„3a. W przypadku zmiany studium dla części obszaru gminy, częścią uchwały
o przystąpieniu do zmiany studium jest załącznik graficzny przedstawiający
granice obszaru objętego projektem zmiany studium.
3b. Do uchwały o przystąpieniu do zmiany studium dołącza się uzasadnienie,
w którym wskazuje się w szczególności przewidywany cel, zakres merytoryczny
oraz główne kierunki zmian, a także sposób realizacji wymogów wynikających z
art. 1 ust. 2 i 3.
3c. Zmiana studium dla części obszaru gminy wymaga dokonania, zarówno w
części tekstowej jak i graficznej studium, zmian w odniesieniu do wszystkich
treści, które w wyniku wprowadzonej zmiany przestają być aktualne, w
szczególności zmian w zakresie określonym w art. 10 ust. 1.”;
7)
w art. 10:
a)
w ust. 1:
–
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) dotychczasowego przeznaczenia i zagospodarowania terenu oraz stanu
jego wyposażenia w systemy komunikacji i infrastrukturę techniczną,
niezbędne i wystarczające do obsługi nowej zabudowy;”,
–
pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) potrzeb i możliwości rozwoju gminy, uwzględniających w szczególności:
a)
analizy ekonomiczne, środowiskowe i społeczne,
b)
prognozy demograficzne, w tym uwzględniające, tam gdzie to
uzasadnione, migracje w ramach miejskich obszarów funkcjonalnych
ośrodka wojewódzkiego,
c)
możliwości finansowania przez gminę wykonania systemów
komunikacji i infrastruktury technicznej, a także infrastruktury
społecznej, służących realizacji zadań własnych gminy,
d)
bilans terenów przeznaczonych pod zabudowę;”,
–
dodaje się pkt 16 w brzmieniu:
„16) ustalenie terenu zamkniętego i ustanowienie strefy ochronnej terenu
zamkniętego.”,
– 8 –
b) w ust. 2:
–
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) uwzględniające bilans terenów przeznaczonych pod zabudowę, o którym
mowa w ust. 1 pkt 7 lit. d:
a)
kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w
przeznaczeniu terenów, w tym wynikające z audytu krajobrazowego,
b)
kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania
terenów, w tym tereny przeznaczone pod zabudowę oraz tereny
wyłączone spod zabudowy;”,
–
uchyla się pkt 2,
–
pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) obszary, dla których jest obowiązkowe sporządzenie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego na podstawie przepisów odrębnych;”,
–
po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) obszary:
a)
które ze względu na strukturę własności, nieodpowiadającą
planowanej funkcji terenu, wymagają przeprowadzenia scaleń i
podziałów nieruchomości,
b)
wymagające przeprowadzenia scalenia i wymiany gruntów, do czasu
przeprowadzenia tych scaleń i wymiany,
c)
przestrzeni publicznej
– na których lokalizacja inwestycji może nastąpić wyłącznie na podstawie
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;”,
–
uchyla się pkt 15,
–
dodaje się pkt 17 w brzmieniu:
„17) przewidywane koszty realizacji planowanych inwestycji, o których mowa
w pkt 6, których realizacja jest zadaniem własnym gminy, wraz z
zestawieniem inwestycji, które:
a)
zostały wskazane w wieloletniej prognozie finansowej,
b)
nie zostały wskazane w wieloletniej prognozie finansowej.”,
c)
ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Jeżeli na terenie gminy przewiduje się lokalizację:
1)
obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2,
– 9 –
2)
instalacji odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy
z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478),
innych niż mikroinstalacje w rozumieniu art. 2 pkt 19 tej ustawy
– w studium określa się obszary, na których mogą być one sytuowane.”,
d) po ust. 2a dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu:
„2b. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a pkt 2, w studium określa się
także strefy ochronne związane z ograniczeniami w zabudowie oraz
zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego
oddziaływania na środowisko instalacji, o których mowa w tym przepisie.
2c. Lokalizacja obiektów i instalacji, o których mowa w ust. 2a, następuje
wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.”,
e)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:
„3a. Dokonując bilansu terenów przeznaczonych pod zabudowę, kolejno:
1)
określa się, na podstawie analiz ekonomicznych, środowiskowych i
społecznych, prognoz demograficznych oraz możliwości, o których mowa w
ust. 1 pkt 7 lit. a–c, maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową
zabudowę, wyrażone przez wskazanie wielkości powierzchni użytkowej
zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy;
2)
szacuje się chłonność, położonych na terenie gminy, obszarów o w pełni
wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej w granicach
jednostki osadniczej w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych,
rozumianą jako możliwość lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy,
wyrażoną przez wskazanie powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na
funkcje zabudowy;
3)
szacuje się chłonność, położonych na terenie gminy, obszarów
przeznaczonych pod zabudowę w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego, innych niż wymienione w pkt 2, rozumianą jako możliwość
lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy, wyrażoną przez wskazanie
powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy;
4)
porównuje się maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową
zabudowę, o którym mowa w pkt 1, oraz sumę powierzchni użytkowej
zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy, o której mowa w pkt 2 i 3,