Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej

2. W wyniku sprzeciwu uznanego za zasadny nie udziela się prawa ochronnego na
znak towarowy:
1)
identyczny lub podobny do znaku towarowego, który przed datą według której
oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego był w Polsce
powszechnie znanym znakiem towarowym innej osoby, dla towarów
identycznych lub podobnych do chronionych tym znakiem, jeżeli zachodzi ryzyko
wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje, w szczególności ryzyko
skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym;
2) identyczny do znaku towarowego, na który udzielono prawo ochronne z
wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla identycznych towarów;
3) identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawo
ochronne z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów
identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w
błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem
wcześniejszym;
4) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego, na który
udzielono prawo ochronne z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby
dla jakichkolwiek towarów, jeżeli używanie zgłoszonego znaku bez uzasadnionej
przyczyny mogłoby przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być
szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego.


3. Podstawą sprzeciwu mogą być również zgłoszenia znaków z wcześniejszym
pierwszeństwem, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, o ile udzielone zostanie na nie
prawo ochronne. Do czasu zakończenia wcześniejszych postępowań zgłoszeniowych
postępowanie w sprawie sprzeciwu zawiesza się.


4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy znak towarowy
został zgłoszony lub zarejestrowany w trybie, o którym mowa w art. 4.


5. Ochrona znaku towarowego zawierającego oznaczenia, o których mowa w
art. 129 ust. 1 pkt 8-10, oraz symbole, o których mowa w art. 129 ust. 1 pkt 6, bądź
oznaczenia odnoszące się do pochodzenia towaru, nie wyłącza możliwości uzyskania
prawa ochronnego przez innego przedsiębiorcę na znak towarowy zawierający takie
same elementy dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli znaki te mogą być w
obrocie łatwo odróżniane.”;
4

6) art. 133 otrzymuje brzmienie:
„Art. 133. Przepisów art. 132 nie stosuje się, jeśli zgłaszający wcześniejszy znak
towarowy, uprawniony do wcześniejszego znaku towarowego lub uprawniony z
wcześniejszego prawa osobistego lub majątkowego wyrazi pisemną zgodę na rejestrację
późniejszego znaku towarowego.”;
7) art. 134 otrzymuje brzmienie:
„Art. 134. Jeżeli dwie lub więcej osób korzystających z tej samej daty
pierwszeństwa zgłosiło identyczne albo podobne znaki towarowe, prawo ochronne może
być udzielone na rzecz każdej z tych osób.”;
8) uchyla się art. 135;
9) uchyla się art. 143 i 144;
10) art. 145 otrzymuje brzmienie:
„Art 145. 1. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi brak warunków do uzyskania prawa
ochronnego na znak towarowy, o których mowa w art. 129, wydaje decyzję o odmowie
jego udzielenia.
2. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, Urząd Patentowy informuje
zgłaszającego o zebranych dowodach i okolicznościach mogących świadczyć o istnieniu
przeszkód do uzyskania prawa ochronnego i wyznacza termin do zajęcia stanowiska.
3. W przypadku, gdy brak warunków, wymaganych do uzyskania prawa
ochronnego na znak towarowy, o których mowa w art. 129, dotyczy tylko niektórych
towarów, Urząd Patentowy odmawia udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy dla
tych towarów.”;
11) art. 146 otrzymuje brzmienie:

„Art. 146. 1. Urząd Patentowy, dokonuje ogłoszenia w „Biuletynie Urzędu
Patentowego” o zgłoszeniu znaku towarowego, co do którego nie stwierdzono braku
warunków do uzyskania prawa ochronnego w rozumieniu art. 129. Przed publikacją,
Urząd Patentowy ujawnia wyłącznie informacje o znaku towarowym, dacie
pierwszeństwa, dacie i numerze zgłoszenia, wykazie towarów i usług oraz zgłaszającym.

2. Po odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy dla niektórych
towarów, o której mowa w art. 145 ust. 3, Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia w
5

„Biuletynie Urzędu Patentowego” o zgłoszeniu znaku towarowego dla pozostałych
towarów.

3. Od dnia ogłoszenia osoby trzecie mogą zgłaszać uwagi co do istnienia
okoliczności uniemożliwiających udzielenie prawa ochronnego w oparciu o podstawy
przewidziane w art. 129. W przypadku uznania uwag za zasadne, Urząd wydaje decyzję o
odmowie udzielenia prawa ochronnego. Przepis art. 145 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Dla każdego zgłoszenia znaku towarowego podlegającego ogłoszeniu, Urząd
Patentowy sporządza zawiadomienie o istnieniu identycznych lub podobnych znaków
towarowych z wcześniejszym pierwszeństwem i przekazuje je zgłaszającemu.
Zawiadomienie ma charakter wyłącznie informacyjny i nie jest wiążące dla Urzędu
Patentowego.”;
12) art. 147 otrzymuje brzmienie:
„Art. 147. 1. W przypadku bezskutecznego upływu terminu na złożenie sprzeciwu,
Urząd wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego, z zastrzeżeniem art. 146 ust. 3.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku oddalenia lub umorzenia
wszystkich postępowań sprzeciwowych.
3. Po zakończeniu postępowań sprzeciwowych, Urząd odmawia udzielenia prawa
ochronnego w zakresie, w którym sprzeciwy uznane zostały za zasadne, a w pozostałym
zakresie udziela prawa ochronnego.”;
13) po art. 147 dodaje się art. 1471 - 1478:
„Art. 1471.1. W nieprzywracalnym terminie 3 miesięcy od daty publikacji, uprawniony
z wcześniejszych praw może wnieść umotywowany sprzeciw wobec zgłoszenia znaku
towarowego w oparciu o podstawy przewidziane w art. 132.
2. Od sprzeciwu należy wnieść opłatę.
3. Sprzeciw powinien zawierać oznaczenie stron i ich adresy, wskazanie podstawy
prawnej wraz z uzasadnieniem i zakresem sprzeciwu oraz podpis wnoszącego sprzeciw.
6

4. Jeżeli sprzeciw nie spełnia wymogów formalnych, Urząd Patentowy wzywa
wnoszącego sprzeciw do usunięcia usterek lub braków w terminie 30 dni pod rygorem
umorzenia postępowania.
Art. 1472.1. Postępowanie sprzeciwowe prowadzone jest w formie pisemnej.
2. Stronami postępowania sprzeciwowego są zgłaszający i wnoszący sprzeciw.
Art. 1473. O wniesieniu sprzeciwu, o którym mowa w art. 1471, Urząd Patentowy
niezwłocznie zawiadamia zgłaszającego i wyznacza mu termin na zajęcie stanowiska.
Art. 1474. Prezes Urzędu Patentowego wyznacza eksperta do rozpatrzenia sprzeciwu.
Art. 1475. Urząd Patentowy rozpatruje sprzeciw w jego granicach i jest związany
podstawą prawną wskazaną przez wnoszącego sprzeciw.
Art. 1476. W wyniku rozpatrzenia sprzeciwu, Urząd Patentowy wydaje decyzję o
oddaleniu sprzeciwu lub o uznaniu go za zasadny w całości lub w części.
Art. 1477. Od decyzji Urzędu Patentowego wydanej na skutek rozpatrzenia sprzeciwu
stronom służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygany przez kolegia
orzekające do spraw spornych. Przepisy art. 244 ust 11- 13, 4-5 i art. 2441 i art. 245 stosuje
się odpowiednio.
Art. 1478. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
wymogi jakim powinien odpowiadać sprzeciw, opłaty oraz szczegółowy zakres i tryb
rozpatrywania sprzeciwu.”;
14) w art. 1522 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1522. 1. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi brak warunków do uznania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku
towarowego, o których mowa w art. 129, wydaje, z zastrzeżeniem ust. 2, decyzję o
odmowie uznania ochrony.”;
15) art. 1523 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1523. W przypadku gdy brak warunków do uznania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego, o których
mowa w art. 129, dotyczy tylko niektórych towarów, Urząd Patentowy wydaje
7

decyzję o odmowie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony
międzynarodowego znaku towarowego w odniesieniu do tych towarów. Przepis art.
1522 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”;
16) uchyla się art. 1524;
17) art. 1525 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1525. Urząd Patentowy przekazuje do Biura Międzynarodowego notę o
wydaniu decyzji o odmowie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
ochrony międzynarodowego znaku towarowego w trybie, formie i językach
przewidzianych w Porozumieniu lub w Protokole. Do noty dołącza się decyzję, o
której mowa w art. 1522 lub art. 1523.”;
18) art. 1526 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1526. 1. Urząd Patentowy, dokonuje ogłoszenia w „Biuletynie Urzędu
Patentowego” o wyznaczeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
międzynarodowego znaku towarowego, co do którego nie stwierdzono braku
warunków do uzyskania prawa ochronnego w rozumieniu art. 129.

2. Po odmowie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony
międzynarodowego znaku towarowego, o której mowa w art. 1523, dla niektórych
towarów, Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia w Biuletynie Urzędu Patentowego o
wyznaczeniu tego znaku towarowego, dla pozostałych towarów.

3. Od dnia ogłoszenia osoby trzecie mogą zgłaszać uwagi co do istnienia
okoliczności uniemożliwiających uznanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
ochrony międzynarodowego znaku towarowego w oparciu o podstawy przewidziane
w art. 129. W przypadku uznania uwag za zasadne, Urząd wydaje decyzję o
odmowie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony
międzynarodowego znaku towarowego. Przepis art. 1522 ust. 2 stosuje się
odpowiednio.

4. Dla każdego znaku międzynarodowego podlegającego ogłoszeniu, Urząd
Patentowy sporządza zawiadomienie o istnieniu identycznych lub podobnych
znaków towarowych z wcześniejszym pierwszeństwem i przekazuje je do Biura
8