Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o Karcie Polaka

Warszawa, 18 września 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-201(4)/08

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej






Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
komisyjnego projektu ustawy



- o zmianie ustawy o Karcie Polaka (druk
nr 861).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Spraw
Zagranicznych do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac
parlamentarnych.



(-) Donald Tusk











Stanowisko Rządu wobec komisyjnego projektu ustawy
- o zmianie ustawy o Karcie Polaka (druk nr 861)


I . Przedmiot regulacji
Przedłożony przez Komisję Łączności z Polakami za Granicą projekt nowelizacji ustawy z
dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 52, poz.
305) zawiera dwie ważne, z punktu widzenia osób zainteresowanych, zmiany jakościowe,
które w sposób istotny zwiększą krąg osób mogących ubiegać się o Kartę Polaka.

Proponowana w projekcie zmiana dotyczy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy. Jej przyjęcie pozwoli
licznej grupie osób aplikujących o przyznanie Karty Polaka wykazać związki z polskością nie
tylko na podstawie dokumentów ich wstępnych, ale także własnych. Ze względu na to, że
często są to jedyne dokumenty znajdujące się w posiadaniu wnioskodawców zmiana ta
stanowić będzie znaczące ułatwienie dla Polaków na wschodzie występujących o przyznanie
Karty Polaka.

Druga z proponowanych zmian w art. 2 ust. 2 rozszerza krąg osób, które mogą się starać o
przyznanie Karty Polaka, o bezpaństwowców zamieszkujących wymienione w ustawie
państwa i spełniających określone w niej kryteria.

II. Ocena proponowanych zmian
Proponowane przez komisję sejmową nowe brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 3 wychodzi naprzeciw
licznym postulatów środowisk polskich i polonijnych stwarzając możliwość udowodnienia
przez zainteresowanego swojego pochodzenia lub obywatelstwa polskiego również za
pośrednictwem dokumentów własnych. Dotychczasowe uregulowania nie dopuszczały takiej
możliwości i aby wykazać swoje polskie pochodzenie lub obywatelstwo, wnioskodawca
musiał okazywać dokumenty swoich wstępnych (jednego z rodziców, dziadków lub obojga
pradziadków). Tym samym wszystkie osoby, który posiadały wyłącznie dokument własny
potwierdzający polską narodowość lub obywatelstwo, np. miejscową metrykę urodzenia lub
paszport z wpisem o polskiej narodowości, były pozbawione możliwości składania wniosków
o Kartę Polaka.
Druga zmiana dotyczy art. 2 ust.2. Chodzi w niej o rozszerzenie kręgu osób uprawionych do
posiadania Karty Polaka o osoby posiadające status bezpaństwowca i zamieszkujące na
terytorium jednego z 15 enumeratywnie wymienionych w ustawie państw (byłych republik
ZSRR). Nowy zapis ustawowy dotyczy w zasadzie głównie Łotwy, w znikomym stopniu
Estonii oraz pojedynczych przypadków w pozostałych krajach. Jego wprowadzenie pozwoli
na objęcie ustawą ok. 14.000 osób polskiego pochodzenia zamieszkujących jako
bezpaństwowcy Łotwę. Tym samym nastąpi zrównanie sytuacji prawnej osób pochodzenia w
państwach b. ZSRR bez względu na ich status prawny.
Obie zmiany ustawowe wychodzą naprzeciw postulatom środowisk i organizacji polskich.
Projekt ustawy nie powoduje skutków finansowych, nie reguluje ponadto kwestii objętych
prawem UE.

III. Konkluzja
Po rozważeniu powyższych argumentów Rada Ministrów pozytywnie opiniuje poselski
projekt ustawy o zmianie ustawy o Karcie Polaka.