Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o miarach

Druk nr 2731

Warszawa, 22 stycznia 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-173-09



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Prawo o miarach.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w tej
sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Gospodarki.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Prawo o miarach1)


Art. 1. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r.
Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 6 otrzymuje brzmienie:
„Art. 6. 1. Obowiązek stosowania legalnych jednostek miar
dotyczy użytkowania przyrządów pomiarowych,
wykonywania pomiarów i wyrażania wartości wielkości
fizycznych.
2. Jednostki miar inne niż legalne jednostki miar mogą
być stosowane, na mocy porozumień między-
narodowych, w transporcie morskim, lotniczym
i kolejowym.
3. Dopuszczalne jest stosowanie dodatkowych oznaczeń
wyrażonych w jednostkach miar innych niż legalne
jednostki miar. Oznaczenie wyrażone w legalnej
jednostce miary ma charakter nadrzędny, w szczegól-
ności musi być wyrażane znakami nie mniejszymi niż
znaki wyrażające inną jednostkę miary.”;
2) w art. 22a w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) przestrzeganie obowiązku stosowania legalnych jednostek miar
podczas użytkowania przyrządów pomiarowych, wykonywania
pomiarów i wyrażania wartości wielkości fizycznych;”;




3) w art. 26 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wyraża wartości wielkości fizycznych w jednostkach miar
innych niż legalne,”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3,
który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
_________________________________________
1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji dokonuje wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Rady 2009/3/WE z dnia 11 marca 2009 r. zmieniającej dyrektywę Rady 80/181/EWG w sprawie
zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do jednostek miar (Dz. Urz. UE L 114
z 07.05.2009, str. 10).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362
i Nr 180, poz. 1494, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238,
z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 91, poz. 740.

01/26rch

2
U Z A S A D N I E N I E



Celem projektowanej regulacji jest implementacja do prawa polskiego postanowień
dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/3/WE z dnia 11 marca 2009 r. zmieniającej
dyrektywę Rady 80/181/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich
odnoszących się do jednostek miar (Dz. Urz. UE L 114 z 07.05.2009, str. 10).
Dyrektywa niniejsza wprowadza istotne zmiany odnoszące się do zakresu obowiązku
stosowania legalnych jednostek miar, tzn. przede wszystkim jednostek Międzynarodowego
Układu Jednostek Miar (SI), a także ich dziesiętne podwielokrotności i wielokrotności oraz
pewne jednostki stosowane wyłącznie w specyficznych dziedzinach. Zgodnie z pierwotnym
brzmieniem art. 2 lit. a dyrektywy Rady 80/181/EWG z dnia 20 grudnia 1979 r. w sprawie
zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do jednostek miar i uchylającej
dyrektywę 71/354/EWG (Dz. Urz. UE L 39/40 z 15.02.1980, str. 3) obowiązek stosowania
legalnych jednostek miar dotyczył „używania przyrządów pomiarowych, dokonywania pomiarów
oraz wyrażania wartości wielkości w jednostkach miar w dziedzinie gospodarki, zdrowia
publicznego, bezpieczeństwa publicznego, jak również dla celów administracyjnych”. Powody,
dla których wprowadzono obowiązek stosowania legalnych jednostek miar, zachowują swoje
znaczenie również w innych dziedzinach życia, np. ochronie środowiska czy ochronie praw
konsumentów. Dlatego też obowiązek, o którym mowa w art. 2 dyrektywy 80/181/WE, a który
w polskim prawie znalazł swoje odzwierciedlenie w art. 6 ust. 1 ustawy – Prawo o miarach, nie
powinien być ograniczony jedynie do określonych obszarów, jak gospodarka, zdrowie publiczne,
bezpieczeństwo publiczne czy cele administracyjne. Efektem tego przekonania było wykreślenie
tych pojęć z art. 2 lit. a dyrektywy 80/181/EWG i zawarta w projekcie propozycja odpowiedniej
zmiany art. 6 ust. 1 ustawy.
Dyrektywa 80/181/EWG zezwala w art. 3 na stosowanie dodatkowych oznaczeń wyrażonych
w jednostkach miar innych niż legalne jednostki miar. Przepis ten miał w założeniu charakter
przejściowy i stosowanie dodatkowych oznaczeń miało być dopuszczone jedynie do dnia
31 grudnia 1989 r. (art. 3 ust. 2 dyrektywy 80/181/EWG). Jednakże data ta była dwukrotnie
przekładana – najpierw do końca 1999 r. (art. 1 ust. 2 dyrektywy Rady 89/617/EWG z dnia
27 listopada 1989 r. zmieniającej dyrektywę 80/181/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw



Państw Członkowskich odnoszących się do jednostek miar), następnie do końca 2009 r. (art. 1
ust. 1 dyrektywy 1999/103/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 stycznia 1999 r.
zmieniającej dyrektywę 80/181/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich
odnoszących się do jednostek miar). Analiza funkcjonowania wspólnego rynku i ocena skutków
regulacji dokonana w ramach prac nad dyrektywą 2009/3/WE wskazała, że względy praktyczne
przemawiają za utrzymaniem możliwości używania dodatkowych oznaczeń i nadania jej
charakteru trwałego i ciągłego. Podstawowym powodem zapewnienia takiej możliwości była
chęć likwidacji barier dla przedsiębiorstw wspólnotowych zajmujących się eksportem do
niektórych państw trzecich (zwłaszcza do Stanów Zjednoczonych), które wymagają, aby
produkty były oznaczone innymi jednostkami niż legalne jednostki miar.
W celu wdrożenia zmienionego ust. 2 w art. 3 dyrektywy 80/181/EWG oraz pełnego
i definitywnego zaznaczenia w ustawie – Prawo o miarach możliwości stosowania dodatkowych
oznaczeń proponuje się dodanie ust. 3 w art. 6. Zgodnie z projektowanym przepisem jest
dopuszczalne stosowanie oznaczeń wyrażonych w jednostkach miar innych niż legalne jednostki
miar. Należy podkreślić, że oznaczenia te mają charakter dodatkowy, a więc nie mogą
zastępować oznaczeń wyrażonych w legalnych jednostkach miar, a tylko mogą być używane
obok nich. Projektowany art. 6 ust. 3 wskazuje na nadrzędny, podstawowy charakter oznaczeń
w legalnych jednostkach miar, w stosunku do którego dodatkowe oznaczenie ma charakter
uzupełniający. Projektowany przepis art. 6 w ust. 3, wzorem dyrektywy 80/181/EWG, nie
precyzuje sposobu realizacji wymogu nadrzędności oznaczenia wyrażonego w legalnych
jednostkach miar, pozostawiając swobodę adresatom ustawy. Jedyną wyraźnie wyrażoną
gwarancją charakteru oznaczenia wyrażonego w legalnych jednostkach miar jest nakaz używania
znaków nie mniejszych od znaków używanych przy oznaczeniu dodatkowym.

Zmiana brzmienia art. 22a ust. 1 pkt 1, która ma na celu doprecyzowanie zakresu kontroli
wykonywanej przez organy administracji miar, oraz art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo
o miarach, dotyczącego sankcji za nieprzestrzeganie jej przepisów, jest konsekwencją
projektowanej zmiany art. 6 ust. 1 obowiązującej ustawy.

Z uwagi na fakt, że z przepisu art. 2 ust. 1 dyrektywy 2009/3/WE wynika obowiązek
wdrożenia zawartych w niej rozwiązań do krajowych porządków prawnych poszczególnych

2