Rządowy projekt ustawy o dyscyplinie wojskowej

Druk nr 1666

Warszawa, 30 stycznia 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-1-09



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o dyscyplinie wojskowej wraz z projektami
aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Obrony
Narodowej.


(-) Donald Tusk
PROJEKT



U S T A W A
z dnia
o dyscyplinie wojskowej1)
DZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Art. 1.
Ustawa określa zasady wyróżniania żołnierzy i byłych żołnierzy oraz pododdziałów,
oddziałów i instytucji wojskowych, a także zasady i sposoby reagowania na naruszenia dys-
cypliny wojskowej oraz ponoszenia przez żołnierzy odpowiedzialności dyscyplinarnej, jak
również tryb postępowania w tych sprawach.
Art. 2.
1. Każdy żołnierz obowiązany jest do przestrzegania dyscypliny wojskowej.
2. Dyscyplina wojskowa zobowiązuje żołnierza do przestrzegania przepisów prawa do-
tyczących służby wojskowej i innych przepisów prawa przewidujących odpowiedzialność
dyscyplinarną na zasadach i w trybie określonych w ustawie oraz do wykonywania rozkazów
i decyzji wydanych w sprawach służbowych.
3. Przełożony jest obowiązany:
1) kształtować dyscyplinę wojskową podporządkowanych mu żołnierzy, w szczególności
przez działania profilaktyczno-wychowawcze oraz tworzenie warunków do wyróżniania
i reagowania dyscyplinarnego;
2) niezwłocznie reagować na zachowania żołnierzy naruszające dyscyplinę wojskową.
4. ołnierz starszy stopniem wojskowym, niebędący przełożonym żołnierza, obowiąza-
ny jest do niezwłocznego reagowania na zachowanie żołnierza młodszego stopniem wojsko-
wym naruszające dyscyplinę wojskową.
5. ołnierz obowiązany jest do niezwłocznego reagowania na zachowanie innego żoł-
nierza naruszającego dyscyplinę wojskową, przez powiadomienie o tym jego przełożonego
lub żołnierza starszego stopniem wojskowym w stosunku do żołnierza naruszającego dyscy-
plinę wojskową.
Art. 3.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) żołnierze – żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, o których mowa w ustawie z dnia
21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U.
z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.2)) oraz w ustawie z dnia 11 września 2003 r.
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, Nr 206,
poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308);
2) jednostka wojskowa – jednostkę wojskową, o której mowa w ustawie z
dnia

21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz
ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypo-
spolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 210,
poz. 2135), a także komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej, jednostkę
organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowaną oraz
przedsiębiorstwo państwowe, dla którego jest on organem założycielskim;
3) dowódca jednostki wojskowej – dowódcę (dyrektora, szefa, komendanta, prezesa lub inną
osobę na równorzędnym stanowisku służbowym) jednostki wojskowej, o której mowa
w pkt 2;
4) przełożony – żołnierza albo inną osobę niebędącą żołnierzem, którym na mocy przepisu
prawa, rozkazu, polecenia lub decyzji podporządkowano żołnierza lub żołnierzy;
5) przełożony dyscyplinarny – przełożonego uprawnionego do wyróżniania, wszczynania
postępowań dyscyplinarnych, wydawania orzeczeń związanych z postępowaniem dyscy-
plinarnym w pierwszej instancji, a ponadto do podejmowania innych czynności w spra-
wach dyscyplinarnych;
6) wyższy przełożony dyscyplinarny – przełożonego dyscyplinarnego, którego przepisy
ustawy upoważniają do rozpoznawania odpowiednio odwołania lub zażalenia wniesione-
go w przypadkach określonych ustawą, a także do podejmowania innych czynności
w sprawach dyscyplinarnych;
2
7) organ orzekający – przełożonego dyscyplinarnego, organ wojskowy uprawniony do orze-
kania lub sąd wojskowy;
8) organ odwoławczy – wyższego przełożonego dyscyplinarnego, organ wojskowy lub sąd
wojskowy, właściwych do rozpatrzenia odpowiednio odwołania lub zażalenia od orzecze-
nia albo postanowienia, a także polecenia poddania się badaniom przed zastosowaniem
dyscyplinarnego środka zapobiegawczego;
9) rzecznik dyscyplinarny – żołnierza, którego przepisy ustawy upoważniają do przeprowa-
dzenia czynności wyjaśniających i innych czynności w postępowaniu dyscyplinarnym;
10) obwiniony – żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym;
11) wyróżnienie – materialną lub niematerialną formę wyrażenia uznania żołnierzom oraz
byłym żołnierzom niepozostającym w czynnej służbie wojskowej, a także pododdziałom,
oddziałom i instytucjom wojskowym;
12) reagowanie dyscyplinarne – zastosowanie dyscyplinarnego środka zapobiegawczego,
zwrócenie żołnierzowi uwagi albo przeprowadzenie z nim rozmowy ostrzegawczej oraz
postępowanie dyscyplinarne;
13) postępowanie dyscyplinarne – ogół czynności mających na celu rozpoznanie i rozstrzy-
gnięcie sprawy przewinienia dyscyplinarnego, o popełnienie którego żołnierz jest obwi-
niony, prowadzonej w trybie uproszczonym lub zwykłym, a także postępowanie w spra-
wie wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego;
14) raport dyscyplinarny – rozpatrzenie sprawy przewinienia dyscyplinarnego i wydanie
orzeczenia w toku postępowania dyscyplinarnego przez uprawniony do tego organ,
z udziałem określonych w ustawie osób;
15) przewinienie dyscyplinarne – naruszenie, w wyniku działania lub zaniechania działania,
przepisu dotyczącego służby wojskowej lub innego przepisu przewidującego odpowie-
dzialność dyscyplinarną na zasadach i w trybie określonych w ustawie albo rozkazu lub
decyzji wydanych w sprawach służbowych, które nie jest przestępstwem lub wykrocze-
niem albo przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym;
16) ukaranie – prawomocne wymierzenie kary dyscyplinarnej oraz prawomocne zastosowa-
nie środka dyscyplinarnego, w tym z warunkowym zawieszeniem ich wykonania;
17) instytucja wojskowa – jednostkę organizacyjną niebędącą oddziałem wojskowym pod-
ległą Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowaną;
3
18)
instytucja cywilna – instytucję cywilną, o której mowa w ustawie z dnia
11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;
19) kierownik instytucji cywilnej – ministra, kierownika urzędu lub innego szefa instytucji,
o której mowa w pkt 18.
Art. 4.
1. Przełożonymi dyscyplinarnymi są:
1) Minister Obrony Narodowej i Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych – w stosunku do wszyst-
kich żołnierzy;
2) sekretarz stanu, Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, podsekretarz stanu oraz dy-
rektor generalny w Ministerstwie Obrony Narodowej – w stosunku do podporządkowa-
nych im żołnierzy;
3) przełożony zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego kaprala
(mata) lub wyższe – w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy;
4) kierownik instytucji cywilnej – w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy;
5) inni uprawnieni przełożeni, określeni w przepisach wydanych na podstawie art. 56 pkt 1
i 2 – w stosunku do podporządkowanych im żołnierzy.
2. Osoba, której czasowo powierzono pełnienie obowiązków na stanowisku służbowym
albo pełni je w zastępstwie, posiada uprawnienia przysługujące przełożonemu dyscyplinar-
nemu wyznaczonemu na to stanowisko.
Art. 5.
1. W postępowaniu dyscyplinarnym uczestniczy rzecznik dyscyplinarny, który jest wła-
ściwy do prowadzenia czynności wobec:
1) żołnierzy posiadających stopień wojskowy szeregowych lub podoficerów – będący pod-
oficerem w stopniu wojskowym plutonowego (bosmanmata) lub wyższym;
2) oficerów młodszych albo żołnierzy, o których mowa w pkt 1 – będący oficerem młod-
szym;
3) oficerów starszych albo żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2 – będący oficerem star-
szym;
4