Poselski projekt ustawy o przeciwdziałaniu niewypłacalności oraz o upadłości osoby fizycznej

5

6. Wniosek dłużnika, który nie odpowiada wymogom określonym w ustawie lub nienależycie
opłacony podlega zwrotowi bez wzywania o uzupełnienie. W takim przypadku opłata od
wniosku podlega zwrotowi w całości. Wniosek zwrócony nie wywołuje skutków, jakie
ustawa wiąże z jego wniesieniem.
7. W razie ogłoszenia upadłości dłużnik wnosi zaliczkę na koszty postępowania w wysokości
3 % wartości zobowiązań dłużnika. Zaliczka nie może być jednak niższa niż jedna druga
minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na zasadach określonych w ustawie z
dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz.
1679 oraz z 2004 r. Nr 240, poz. 2407). Zaliczkę wnosi się na rachunek Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów.
8. W przypadkach szczególnie uzasadnionych Kolegium może odroczyć uiszczenie zaliczki
lub jej części do czasu przeprowadzenia likwidacji majątku dłużnika.
9. Jeżeli zaliczka nie zostanie wniesiona w terminie 14 dni od daty doręczenia dłużnikowi po-
stanowienia o ogłoszeniu upadłości, a Kolegium nie odroczy uiszczenia zaliczki, postępo-
wanie o ogłoszenie upadłości umarza się. Umorzenie postępowania z powodu niewniesie-
nia zaliczki niweczy wszystkie skutki wszczętego postępowania, a wydane postanowienie
o ogłoszeniu upadłości nie uprawomocnia się.

Art. 10.
Pełnomocnikiem dłużnika w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy może być także
osoba wyznaczona przez powiatowy ośrodek, posiadająca wyższe wykształcenie prawnicze lub
ekonomiczne.

Art. 11.
1. Kolegium rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym.
2. Kolegium może jednak wyznaczyć rozprawę, jeżeli uzna to za konieczne.
3. Kolegium może przed ogłoszeniem upadłości wysłuchać dłużnika lub zażądać od niego
złożenia wyjaśnień na piśmie, pod rygorem odpowiedzialności za złożenie fałszywych ze-
znań. Wyjaśnienia te są dowodem w sprawie.
4. Do postępowania przed Kolegium stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego dotyczące postępowania nieprocesowego, chyba że ustawa stanowi inaczej.
5. Stronami postępowania są dłużnik i wierzyciele.

Art. 12.
1. Na postanowienie o odmowie ogłoszenia upadłości, na postanowienie o odmowie ogłosze-
nia upadłości z możliwością zawarcia układu, na postanowienie o zatwierdzeniu planu
spłaty lub zatwierdzeniu układu dłużnika z wierzycielami oraz na postanowienie o ukoń-
czeniu upadłości przysługuje skarga do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miej-
sca zamieszkania dłużnika.
2. Na postanowienie o odmowie ogłoszenia upadłości oraz na postanowienie o odmowie
ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu skarga przysługuje wyłącznie dłużni-
kowi.
3. Strona może żądać uchylenia postanowienia Kolegium, jeżeli:


6

1) nie zachowano przepisów ustawy, w szczególności przepisów określających
uprawnienia dłużnika i wierzycieli w postępowaniu przed Kolegium;
2)
rozstrzygnięcie uchybia praworządności lub zasadom współżycia społecznego;
3)
jeżeli w składzie Kolegium uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli w sto-
sunku do przewodniczącego lub członka składu orzekającego Kolegium zachodziły w
czasie trwania postępowania powody wyłączenia, o których mowa w art. 48 Kodeksu
postępowania cywilnego;
4)
jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie
reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona
możliwości działania, chyba że okoliczność ta ustała przed wydaniem orzeczenia Ko-
legium lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwier-
dziła dokonanie czynności;
5) jeżeli postanowienie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym;
6) jeżeli orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa, jeżeli czyn został ustalony
prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być
wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów;
7) jeżeli strona po wydaniu orzeczenia kolegium wykryła okoliczności faktyczne, których
nie mogła podnieść w postępowaniu przed Kolegium, a które miałyby istotny wpływ
na wynik postępowania.
4. Skargę wnosi się do sądu rejonowego w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia orzeczenia
Kolegium w Rejestrze Upadłości Konsumenckiej, jednakże w przypadkach, o których
mowa w ust. 3 pkt 3-7, termin ten liczy się od dnia, w którym dowiedziała się o podstawie
uchylenia postanowienia Kolegium, a gdy podstawą jest pozbawienie możliwości obrony –
od dnia, w którym o postanowieniu dowiedziała się strona, jej organ lub przedstawiciel
ustawowy. Po upływie 5 lat od dnia ogłoszenia orzeczenia Kolegium w Rejestrze Upadło-
ści Konsumenckiej wniesienie skargi nie jest dopuszczalne.
5. Sąd jest związany podstawami i granicami skargi, bierze jednak z urzędu pod rozwagę, czy
postanowienie nie uchybia praworządności lub zasadom współżycia społecznego.
6. Sąd rejonowy na posiedzeniu niejawnym może wstrzymać wykonanie postanowienia, może
jednak uzależnić wstrzymanie od złożenia zabezpieczenia. Na postanowienie przysługuje
zażalenie.
7. Postępowanie ze skargi odbywa się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o
postępowaniu przed sądem pierwszej instancji.
8. Na postanowienie sądu drugiej instancji skarga kasacyjna nie przysługuje.
9. Przepisy ust. 1-8 stosuje się odpowiednio do innych niż wymienione w ust. 1 skarg, o któ-
rych mowa w ustawie.

Rozdział 4
Skutki złożenia wniosku i ogłoszenia upadłości

Art. 13.
Od chwili złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnik nie może rozporządzać majątkiem
określonym w art. 6 ani zaciągać zobowiązań poza drobnymi bieżącymi sprawami życia co-


7

dziennego. Ograniczenie to nie dotyczy zobowiązań zaciąganych w celu ratowania życia dłuż-
nika lub osób będących na jego utrzymaniu.

Art. 14.
1. Uwzględniając wniosek o ogłoszenie Kolegium wydaje postanowienie o ogłoszeniu upa-
dłości w terminie nie późniejszym niż 60 dni od dnia złożenia wniosku, chyba że zachodzą
niedające się usunąć przeszkody.
2. Jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że w drodze układu wierzyciele zostaną zaspokojeni w
wyższym stopniu, niż zostaliby zaspokojeni po przeprowadzeniu postępowania upadło-
ściowego obejmującego likwidację majątku dłużnika, Kolegium ogłasza upadłość dłużnika
z możliwością zawarcia układu. W razie gdy brak jest podstaw do ogłoszenia upadłości z
możliwością zawarcia układu, Kolegium ogłasza upadłość obejmującą likwidację majątku
dłużnika.
3. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od daty sporządzenia projektu układu wierzyciele reprezentu-
jący trzy czwarte zobowiązań dłużnika nie wyrażą zgody na jego zawarcie, dłużnik może
wystąpić o ogłoszenie upadłości bez takiej możliwości na podstawie tego samego wniosku.

Art. 15.
Kolegium może zmienić postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku
dłużnika na postanowienie o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu z wierzycie-
lami, jeżeli podstawy przeprowadzenia takiego postępowania ujawniły się dopiero w toku po-
stępowania.

Art. 16.
1. Ogłaszając upadłość dłużnika, Kolegium zleca powiatowemu ośrodkowi, właściwemu ze
względu na miejsce zamieszkania dłużnika, sporządzenie projektu układu z wierzycielami
albo planu spłaty.
2. W celu uzgodnienia układu z wierzycielami powiatowy ośrodek może zwołać zgromadze-
nie wierzycieli. Wierzycieli, którzy w terminie 30 dni od daty doręczenia im przez powia-
towy ośrodek projektu układu nie zgłoszą do niego zastrzeżeń, uważa się za zgadzających
się na jego zawarcie.
3. Kolegium ogłaszając upadłość dłużnika, wyznacza, spośród osób wskazanych przez powia-
towy ośrodek, zarządcę, zwanego dalej „zarządcą”.
4. O ogłoszeniu upadłości dłużnika ogłasza się w Informatycznym Rejestrze Upadłości Kon-
sumenckiej. Rejestr Upadłości Konsumenckiej prowadzi Prezes.
5. Powierzając powiatowemu ośrodkowi sporządzenie projektu układu z wierzycielami lub
planu spłaty, Kolegium nakazuje ogłoszenie w Rejestrze Upadłości Konsumenckiej we-
zwania skierowanego do wierzycieli dłużnika, aby zgłosili i udowodnili Kolegium swoje
wierzytelności w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia, w przeciwnym razie bowiem, jeże-
li ich niezgłoszenie we wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez winy dłużnika, zo-
staną pominięci w postępowaniu upadłościowym. W przypadku uwzględnienia zgłoszenia
Kolegium nakazuje powiatowemu ośrodkowi uzupełnienie projektu układu z wierzyciela-
mi lub planu spłaty poprzez uwzględnienie zgłoszonej wierzytelności. Wierzyciel, który
dokonał zgłoszenia w powyższym terminie, a którego zgłoszenie nie zostało uwzględnio-


8

ne, może złożyć skargę na postanowienie Kolegium o zatwierdzeniu planu spłaty lub o za-
twierdzeniu układu z wierzycielami.

Art. 17.
1. W przypadku ogłoszenia upadłości obejmującej likwidacji majątku dłużnika, Kolegium
zleca powiatowemu ośrodkowi sporządzenie planu spłaty.
2. W planie spłaty wykazuje się wszystkie wierzytelności podlegające zaspokojeniu w postę-
powaniu upadłościowym poprzez wskazanie:
1) nazwiska i adresu albo nazwy i siedziby wierzyciela;
2) wysokości należności głównej;
3) wysokości odsetek naliczonych zgodnie z art. 24;
4) określenia stosunku prawnego, z którego wynika wierzytelność, w szczególności
wskazanie czynności prawnej lub innego zdarzenia prawnego, w wyniku którego po-
wstał ten stosunek prawny oraz określenie dotyczących tego stosunku prawnego orze-
czeń sądowych i orzeczeń innych organów, w szczególności tytułów egzekucyjnych i
wykonawczych ze wskazaniem czy i w jakiej części zostały już wykonane;
5) określenie stopnia, w jakim wierzytelność ma być zaspokojona w postępowaniu upa-
dłościowym, jeżeli wierzyciel danej wierzytelności wyraził zgodę na to, aby jego wie-
rzytelność była zaspokojona w stopniu niższym niż należności pozostałych wierzycie-
li;
6) określenia przedmiotu, na którym wierzytelność jest zabezpieczona, jeżeli wierzytel-
ność jest zabezpieczona rzeczowo na przedmiocie wchodzącym w skład masy upadło-
ści.
3. Podstawę sporządzenia planu spłaty stanowi wniosek o ogłoszenie upadłości oraz zgłosze-
nia wierzycieli uwzględnione przez Kolegium zgodnie z art. 16 ust. 5.

Art. 18.
1. Z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego, określony w art. 6, należący do niego w
dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty w toku postępowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, staje
się masą upadłości, która służy zaspokojeniu wierzycieli upadłego.
2. Nie wchodzi do masy upadłości mieszkanie upadłego. Przez mieszkanie upadłego rozumie
się prawo własności lokalu mieszkalnego, udział w prawie własności takiego lokalu, spół-
dzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie, prawo
najmu lub dzierżawy lokalu mieszkalnego albo inne prawo do korzystania z lokalu miesz-
kalnego, o powierzchni nie większej niż 10 m kw. na osobę, którą to powierzchnię oblicza
się dla dłużnika i osób pozostających na jego utrzymaniu.
3. Jeżeli dłużnik posiada podlegający egzekucji tytuł prawny do lokalu mieszkalnego o po-
wierzchni większej niż określona w ust. 2, ten tytuł prawny wchodzi do masy upadłości,
zaś wyłączeniu z masy upadłości i zwrotowi na rzecz dłużnika podlega kwota niezbędna
na nabycie tytułu prawnego tego samego rodzaju do lokalu o powierzchni określonej w
ust. 2, położonego w tej samej miejscowości lub w promieniu 20 kilometrów od tej miej-
scowości.
4. Kolegium może orzec o wyłączeniu z masy upadłości tytułu dłużnika do większego lokalu,
jeżeli jego wartość rynkowa nie przekracza średniej wartości tytułu do lokalu mieszkalne-
go o powierzchni określonej w ust. 2 w danej miejscowości lub koszty zbycia posiadanego


9

przez dłużnika tytułu do lokalu i nabycia prawa własności lokalu mieszkalnego o po-
wierzchni określonej w ust. 2 przekraczałyby wpływy ze sprzedaży posiadanego przez
dłużnika tytułu do lokalu, albo jeżeli dłużnik jest osobą samotną i zamieszkuje w lokalu o
powierzchni nie większej niż 20 m kw.
5. Nie wchodzą do masy upadłości prawa niezbywalne oraz prawa niepodlegające egzekucji.

Art. 19.
Upadły jest obowiązany udzielić Kolegium, sądowi, powiatowemu ośrodkowi i zarządcy po-
stępowania upadłościowego wszelkich potrzebnych wyjaśnień, dotyczących swego majątku i
przedłożyć wszelkie posiadane przez niego dokumenty.

Art. 20.
1. Ustalenia składu masy upadłości dokonuje zarządca, przy udziale dłużnika.
2. Ustalenie składu masy upadłości następuje przez sporządzenie spisu inwentarza.
3. Wraz ze spisem inwentarza dokonuje się oszacowania majątku wchodzącego do masy upa-
dłości.
4. Podstawę spisu i oszacowania stanowi wykaz majątku, zawarty we wniosku o ogłoszenie
upadłości.
5. W przypadku gdy składnik masy upadłości według wartości podanej przez dłużnika w wy-
kazie majątku ma wartość wyższą niż sześciokrotność średniego miesięcznego wynagro-
dzenia ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, dla opisu i oszaco-
wania tego składnika zarządca powołuje biegłego rzeczoznawcę.
6. Spis i oszacowanie masy upadłości zarządca doręcza wierzycielom, którym przysługują
wierzytelności o wysokości nie niższej niż wysokość średniego miesięcznego wynagro-
dzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
7. Każdy z wierzycieli może w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu spisu i oszacowania
wnieść zarzuty do Kolegium.
8. Kolegium rozpatrując zarzuty powołuje, na koszt wierzyciela, biegłego rzeczoznawcę dla
oszacowania składnika masy upadłości, którego dotyczą zarzuty.
9. Jeżeli wartość składnika masy upadłości ustalona przez biegłego rzeczoznawcę jest wyższa
niż wartość ustalona przez zarządcę lub biegłego rzeczoznawcę, powołanego przez tego
zarządcę, Kolegium ustala spis i oszacowanie masy upadłości przyjmując wyższą wartość
tego składnika.

Art. 21.
1. Składniki mienia nie należące do majątku upadłego podlegają wyłączeniu z masy upadło-
ści. W przypadku gdy zarządca albo dłużnik, sprawujący zarząd masy upadłości przeczą
prawu osoby, żądającej wyłączenia, osoba taka może żądać wyłączenia w drodze powódz-
twa.
2. Powództwo o wyłączenie rozpoznaje sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce za-
mieszkania upadłego. Powództwo o wyłączenie sąd rejonowy rozpoznaje w terminie mie-
siąca.