Dwie umowy i praca 7 dni w tygodniu

Przeczytaj także: Praca kierownika a wynagrodzenie za nadgodziny

Pytanie: Zatrudniony przez nas pracownik ma podpisane z nami 2 umowy o pracę. Jedna na stanowisku dziennikarza 1/4 etatu (zadaniowy czas pracy), a druga na 3/4 etatu na stanowisku realizatora technicznego (podstawowy czas pracy, praca od poniedziałku do piątku). Czy w powyższej sytuacji jest prawnie możliwe, aby ten pracownik pracował przez 7 dni w tygodniu? Od poniedziałku do piątku wykonuje pracę realizatora technicznego, natomiast w soboty i niedziele wykonuje pracę dziennikarza.

Oddzielnie rozliczam temu pracownikowi urlop. Czy aby spełnić wymóg co najmniej 14 dni urlopu pracownik powinien wykorzystać urlop na obu stanowiskach jednocześnie w tym samym terminie (dwa wnioski urlopowe, jeden z tytułu pracy dziennikarza, a drugi z tytułu pracy realizatora)? Mam wątpliwość, gdyż urlop jest rozliczany oddzielnie, także rozumiem, że w jednym terminie wykorzystuje 14 dni kalendarzowych wolnych od pracy z tytułu pracy dziennikarza, a w innym terminie kolejne 14 dni z tytułu pracy realizatora. Jednakże wykorzystując swój urlop pracownik nie ma zagwarantowanych 14 dni wolnego, bo wykonuje jednak w tym czasie drugą pracę. Bardzo proszę o wskazówki.

Odpowiedź: Pracownik zatrudniony u danego pracodawcy na podstawie 2 umów o pracę może w sumie pracować przez 7 dni w tygodniu. 14-dniowy urlop wypoczynkowy powinien być udzielany w ramach każdej z umów.

1. Dwie umowy są pod pewnymi warunkami dopuszczalne

Kwestia dopuszczalności pozostawania przez pracownika w kilku stosunkach pracy z jednym pracodawcą nie została wprost uregulowana w przepisach prawa pracy. Zgodnie jednak z wyrokiem Sądu Najwyższego 13 marca 1997 r. (I PKN 43/97, OSNP 1997/24/494) z tym samym pracodawcą, w zakresie wykonywania pracy tego samego rodzaju, pracownik może pozostawać tylko w jednym stosunku pracy (może go z nim łączyć tylko jedna umowa). Dopuszczalne jest zatem zawieranie odrębnych umów o pracę między tymi samymi podmiotami (istnienie między nimi więcej niż jednego stosunku pracy), jeżeli ich przedmiotem ma być praca innego rodzaju niż wcześniej umówiona (wynikająca z wcześniej nawiązanej umowy o pracę). Również w wyroku z 8 stycznia 1981 r. ( II URN 186/80) Sąd Najwyższy stwierdził, że zakład pracy może zawrzeć z własnym pracownikiem dodatkową umowę o pracę, jeżeli będzie to praca innego rodzaju niż dotychczasowa, a wykonywanie jej nie będzie kolidowało z normalnym czasem pracy pracownika.

Jak z powyższego wynika, zasadą jest pozostawanie stron w jednym stosunku pracy. Zawieranie przez pracownika kolejnej umowy o pracę z dotychczasowym pracodawcą judykatura dopuszcza wyjątkowo, pod warunkiem, że dochodzi do określenia rodzaju pracy wyraźnie innego niż określony w podstawowym czasie pracy.

2. Umowy muszą być rozliczanie oddzielnie

Istotnym zatem elementem stanowiącym o możliwości występowania pracownika w dwóch stosunkach pracy u jednego pracodawcy jest wykonywanie prac różnego rodzaju. W takim przypadku, gdy pracownika z pracodawcą łączą dwa odrębne stosunki prawne, każdy z nich rozliczany jest oddzielnie. W każdym ze stosunków pracy łączących pracownika z pracodawcą strony stosunku prawnego mają odrębne uprawnienia i obowiązki. Pomimo iż przepisy Kodeksu pracy posługują się pojęciem „pracownik”, należy, wobec braku odmiennych regulacji ustawowych, rozumieć przez nie pracownika pozostającego z danym pracodawcą w konkretnym stosunku pracy i w ramach tegoż stosunku pracy przyznawać określone uprawnienia i obowiązki.
A zatem dopuszczalne wydaje się zatrudnienie u jednego pracodawcy pracownika na dwóch umowach o pracę, gdzie w ramach pierwszej z nich wykonuje on pracę dziennikarza, a w ramach drugiej realizatora technicznego.

W takim przypadku czas pracy tego pracownika, jak i jego uprawnienia i obowiązki związane z zasadami udzielania urlopów wypoczynkowych rozliczane będą oddzielnie.