Obniżenie wieku emerytalnego - najważniejsze kwestie

Przeczytaj także: Wysokość emerytury. Czy opłaca nam się dłużej pracować?

Zmiana w zakresie wieku emerytalnego zakłada jego obniżenie. W związku z tym, od 1 października 2017 roku, kobiety będą musiały pracować do sześćdziesiątego roku życia, natomiast mężczyźni do sześćdziesiątego piątego roku życia. Wraz z osiągnięciem powyższego wieku, będziemy uprawnieni do ubiegania się o emeryturę.

Kolejną modyfikacją jest gwarantowana emerytura minimalna, którą otrzyma każda kobieta, która uzyskała dwudziestoletni staż pracy oraz każdy mężczyzna, który uzyskał dwudziestopięcioletni staż pracy. Od 1 marca 2017 roku emerytura minimalna została zwiększona do tysiąca złotych brutto.

Zmiana wieku emerytalnego powoduje zmiany w zakresie ochrony przedemerytalnej. Pracownik podlega ochronie przedemerytalnej, czyli ochronie przed wypowiedzeniem, kiedy brakuje mu czterech lat do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Taka ochrona dalej będzie zagwarantowana, a także dopasowana do obniżonego wieku emerytalnego.

W związku z wchodzącym w życie 1 października 2017 roku przywróceniem poprzedniego wieku emerytalnego, czteroletnia ochrona przed wypowiedzeniem rozpoczyna się w przypadku kobiet po ukończeniu pięćdziesięciu sześciu lat, natomiast u mężczyzn po ukończeniu sześćdziesięciu jeden lat.

Z perspektywy pracownika zbliżającego się do wieku emerytalnego warto zauważyć, że im dłużej dana osoba będzie pracować ponad ustawowy minimalny wiek emerytalny, tym większą uzyska emeryturę. Nie ma bowiem obowiązku przechodzenia na emeryturę wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego.