Przedmiot działalności spółki a inwestowanie obcych środków

Przeczytaj także: Zawieszenie działalności gospodarczej spółki z o.o.

Czy spółka musi uzyskiwać pozwolenia lub dokonywać zgłoszeń wymaganych prawem?

Jeżeli inwestowanie środków nie miałoby charakteru ciągłego, a jedynie stanowiło jednorazowe zadysponowanie obcych środków i następnie zwrócenie ich z określoną stopą zwrotu, wówczas nie ma mowy o prowadzeniu działalności gospodarczej. Co za tym idzie – nie powstają dodatkowe obowiązki, w tym wspominane wcześniej uzupełnienie przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe wynika z definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 2 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. W myśl tego przepisu działalnością gospodarczą jest nie każda zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż czy działalność zawodowa, ale tylko taka, która jest wykonywana w sposób zorganizowany i – przede wszystkim – ciągły. Właśnie tego elementu ciągłości nie byłoby w przypadku jednorazowej inwestycji. Brak tej przesłanki uniemożliwia zakwalifikowanie takiej czynności jako przeprowadzonej w ramach działalności gospodarczej.

Ciągłość działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania, a nie aktywność okazjonalną, jednostkową. Chodzi tu o pewnego rodzaju rodzajową powtarzalność (por. wyrok WSA w Gliwicach z 10 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 886/07). Na przykład NSA w wyroku z 17 września 1997 r. (sygn. akt II SA 1089/96) orzekł, że nie jest działalnością gospodarczą sporadyczne dokonywanie czynności wynajmu lokalu lub wydzierżawienie urządzeń. Ciągłość oznacza wreszcie, że działalność gospodarcza jej nastawiona na nieokreślony z góry okres (por. wyrok SN z 4 stycznia 2008 r., sygn. akt I UK 208/07).

Kiedy osoba zagraniczna musi posiadać zezwolenie na nabycie nieruchomości lub przedsiębiorstwa w Polsce?

Kwestie te reguluje ustawa z 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. W rozumieniu tej ustawy cudzoziemcem jest:

• osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego,
• osoba prawna mająca siedzibę za granicą,
• nieposiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w powyższych punktach, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych,
• osoba prawna i spółka handlowa nie posiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w powyższych punktach.

Co do zasady zezwolenia wydanego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wymaga nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców oraz nabycie udziałów w spółce, będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości – gdy cudzoziemiec przejmuje kontrolę nad nią. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną uważa się taką spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50% głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu lub mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej (1 maja 2004 r.) obowiązek uzyskania zezwolenia nie istnieje w stosunku do obywateli oraz przedsiębiorców posiadających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z wyjątkiem jednak nabywania nieruchomości rolnych i leśnych przez okres 12 lat od uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej (tj. do 2 maja 2016 r.). Zezwolenie takie nie musi być jednak uzyskane (wyjątek od wyjątku) w przypadku nabycia nieruchomości rolnych w określonych w ustawie województwach lub drugiego domu - pod dodatkowymi warunkami określonymi w art. 8 ust. 2a ustawy.

Samo zezwolenie wydaje z upoważnienia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Dyrektor Departamentu Zezwoleń i Koncesji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w formie decyzji administracyjnej i na podstawie złożonego przez cudzoziemca wniosku. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać:

• oznaczenie wnioskodawcy i jego statusu prawnego,
• oznaczenie nabywanej nieruchomości,
• oznaczenie zbywcy,
• określenie formy prawnej nabycia nieruchomości,
• informację o celu i możliwości nabycia nieruchomości.

Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie zezwolenia musi dołączyć do wniosku dokumenty potwierdzające okoliczności wskazane we wniosku oraz okoliczności potwierdzające jego więzi z Rzeczypospolitą Polską, a także inne dokumenty umożliwiające ustalenie prawidłowości nabycia nieruchomości.