Rynek telekomunikacyjny a interesy konsumentów

Przeczytaj także: Firmy a rynek telekomunikacyjny 2008

Działalność organu regulacyjnego do początku 2006 roku charakteryzowała się pasywnością i brakiem determinacji w walce z krajowym monopolem na szeroko rozumianym rynku telekomunikacyjnym. Telekomunikacja Polska ignorowała kolejne decyzje Prezesa URT a potem Prezesa URTiP, zmierzające do uruchomienia procesów liberalizacyjnych, zasłaniając się trudnościami technicznymi lub grając na zwłokę. Dopiero powołany w styczniu 2006 roku Urząd Komunikacji Elektronicznej przeprowadził szereg działań zmierzających do umożliwienia innym operatorom działalności na rynku telekomunikacyjnym i efektywnej konkurencji z TP S.A.

Warto przy tym podkreślić, że Urząd Komunikacji Elektronicznej oraz Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów aktywnie zwalczają wszelkie niedozwolone praktyki stosowane przez operatorów telekomunikacyjnych. Wydaje się, ż Urząd Komunikacji elektronicznej jest najbardziej „zapracowanym” pod tym względem organem regulacyjnym w Polsce.

Liberalizacja rynku telekomunikacyjnego w Polsce, zwłaszcza rynku telefonii stacjonarnej i Internetu, znajduje się w początkowym stadium rozwoju. Faktyczny wpływ decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rynek telekomunikacyjny będzie można ocenić dopiero w perspektywie najbliższych kilku lat, kiedy okaże się, na ile nowe firmy wykorzystały możliwości korzystania z infrastruktury sieciowej Telekomunikacji Polskiej SA, przyznane im przez organ regulacyjny.

Działalność UKE zmierzającą do bezpośredniej pomocy konsumentom – użytkownikom usług telekomunikacyjnych należy ocenić bardzo pozytywnie. Utworzone w 2006 roku Centrum Informacji Konsumenckiej jest z jednej strony efektywnym narzędziem wsparcia konsumentów, z drugiej strony umożliwia UKE bieżące i regularne gromadzenie informacji o rynku, a więc szybsze reagowanie na problemy konsumenckie.

Urząd Komunikacji Elektronicznej jest obecnie jedynym organem regulacyjnym w Polsce, w ramach którego działa system pozasądowego rozstrzygania sporów. Mechanizmy ADR (Alternative Dispute Resolution) charakteryzują się dobrowolnym uczestnictwem stron w postępowaniu, co jest bardzo często wykorzystywane przez operatorów do unikania udziału w rozstrzygnięciu sporu tą metodą. Doceniając zatem fakt powołania systemu ADR na rynku telekomunikacyjnym, należy pamiętać o jego ograniczeniach.

Wnioski i rekomendacje

Liberalizacja rynku telekomunikacyjnego w Polsce, podobnie jak i pozostałych rynków sieciowych, jest procesem bardzo żmudnym i długotrwałym, wymagającym determinacji i odwagi w podejmowaniu decyzji przez organ regulacyjny. Obserwacje praktyk rynkowych w początkowej fazie liberalizacji upoważniają do stwierdzenia, że niezależnie od efektywności procesów liberalizacyjnych i stanu konkurencji na rynku telekomunikacyjnym, konieczne jest jego ciągłe monitorowanie pod kątem naruszania interesów konsumentów przez firmy świadczące usługi telekomunikacyjne.

Najwięcej skarg związanych z rynkiem telekomunikacyjnym zgłaszanych na Infolinię Konsumencką dotyczy działalności Telekomunikacji Polskiej S.A, należy jednak zaznaczyć, że konsumenci skarżą się również na innych operatorów. Stosunkowo mała liczba skarg na alternatywnych operatorów wynika raczej z niewielkiej skali ich działalności, a nie z wyższej jakości obsługi i lepszych relacji z konsumentami.

Pojawienie się nowych firm na rynku generalnie doprowadziło do obniżenia cen usług telekomunikacyjnych, jednak większa konkurencja nie zaowocowała znaczącą poprawą relacji między firmami a konsumentami w obszarach takich, jak regulowanie płatności czy procedury reklamacyjne. O ile zatem w zakresie polityki cenowej „więcej” rzeczywiście znaczy „lepiej”, o tyle większa liczba podmiotów działających na rynku telekomunikacyjnym nie przekłada się, jak na razie, na poprawę szeroko rozumianej pozycji konsumentów.