Doręczenie zastępcze a właściwe

Przeczytaj także: Wadliwe doręczenie zastępcze

Dyrektor Izby Skarbowej wysłał podatnikowi decyzję pocztą na wcześniej podany przez niego adres jako adres zamieszkania i jednocześnie adres do doręczeń. Z uwagi na fakt, że w dniu 31 lipca 2008 r. nie można było doręczyć przesyłki podatnikowi do rąk własnych z powodu jego nieobecności w miejscu zamieszkania, złożono ją w dniu 1 sierpnia 2008 r. na okres siedmiu dni w urzędzie pocztowym, po czym powtórnie awizowano ją w dniu 11 sierpnia 2008 r. Dnia 21 sierpnia 2008 r. przesyłka z adnotacją pracownika poczty: "zwrot nie podjęto w terminie" (data stempla pocztowego: 19 sierpnia 2008 r.), wpłynęła do Kancelarii Urzędu Kontroli Skarbowej. Uznano więc, że doręczenie zostało dokonane z upływem ostatniego dnia tego okresu, tj. w dniu 18 sierpnia 2008 r.

Podatnik w dniu 6 października 2008 r. złożył odwołanie od powyższej decyzji. Dyrektor Izby Skarbowej (organ odwoławczy) wydał postanowienie stwierdzające, że termin do wniesienia odwołania już upłynął, bowiem zgodnie art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej (zwana dalej: „Ordynacją”) odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a doręczenie zostało dokonane w dniu 18 sierpnia 2008 r.

Podatnik zaskarżył powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie w całości oraz wznowienie postępowania, podnosząc jednocześnie, że nie otrzymał żadnego zawiadomienia o przesyłce, a ponadto zmienił w tym czasie adres zamieszkania. Jego zdaniem organ nie dołożył należytej staranności w prawidłowym i skutecznym doręczeniu wydanej decyzji - można było skarżącego powiadomić telefonicznie o konieczności odbioru wydanej decyzji. Podatnik wskazał również, że wniósł odwołanie w terminie 14 dni od daty otrzymania kserokopii przedmiotowej decyzji.

Sąd oddalił skargę, uznając, że nie zasługuje ona na uwzględnienie.

Sąd stwierdził, że sprawie bezspornym jest, iż skarżący uchybił 14-dniowemu terminowi oraz nie wystąpił o jego przywrócenie, a ponadto nie poinformował organów o zmianie adresu zamieszkania.

Sąd w uzasadnieniu powołuje się na przepis art. 150 § 2 Ordynacji stanowiący, że zawiadomienie o pozostawaniu pisma w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu 14-dniowego, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Jest to tzw. doręczenie zastępcze stosowane w razie niemożności doręczenia pisma do rąk adresata, ewentualnie do rąk pełnoletniego domownika, sąsiada lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. W takim przypadku pismo przechowuje się w placówce pocztowej lub składa w urzędzie gminy, o czym adresata powiadamia się dwukrotnie (powtórnie po 7 dniach) w sposób wskazany powyżej.

Sąd stwierdził ponadto, że późniejsze doręczenie kserokopii decyzji nie niweczy skutków wyżej opisanego doręczenia zastępczego. Skoro bowiem w toku prowadzonego postępowania podatkowego, skarżący podatnik wskazał jako adres do doręczeń miejsce zamieszkania, to organ podatkowy w zaskarżonym postanowieniu prawidłowo uznał, że ten zastępczy sposób doręczenia wywołał skutek w postaci uznania fikcyjnego doręczenia za skuteczne.