ARTYKUŁ DYSKUSYJNY
/Przyczynek do ustawy lustracyjnej/

Ustawa z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach
bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących
funkcje publiczne, jednolity tekst Dz. U. Nr 42/1999, już w samym tytule
zakłada ciągłość Państwa Polskiego w tymże czasie.
Ciągłość ta odzwierciedla układ jałtański z miesiąca lutego 1945 r. / Stalin,
Roosevelt, Churchill /, w którym odebrano Polakom prawo do samodzielnego wyboru
własnego rządu – uznany bezdyskusyjnie przez naukę polską jako akt samowolnego

dyktatu i bezprawia.
W tych warunkach organa bezpieczeństwa państwa wymienione w art. 2
ust. 1 p. 1-4 rzeczonej ustawy w latach 40-stych nie reprezentowały Państwa
Polskiego – jak to zakłada ustawa- m.in. w świetle oświadczenia - protestu
Polskiego Rządu Emigracyjnego w Londynie z 13 – go lutego 1945 r. , jak również

faktu, iż tenże Rząd w czasie tym był wyłącznym przedstawicielem Narodu uznanym
przez służby dyplomatyczne ówczesnego świata poza agresorami hitlerowskiej III
rzeszy i stalinowskiej Rosji.
Dekrety tzw. Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego zapoczątkowane
manifestem 22 lipca 1944r. w warunkach takich dotknięte były i są nadal
nieważnością bez względu na to, jaką wykładnię próbowano by tu stosować i nigdy
nie reprezentowały Państwa Polskiego – jak to ujmuje ustawa lustracyjna z
przyczyn następujących:

- przy założeniu czynnika legislacyjnego, że Rząd Jedności
Narodowej /tymczasowy/ został uznany przez rządy Wielkiej Brytanii i USA z
dniem 5 lipca 1945 r. to w żadnym wypadku nie stanowi to konwalidacji dekretów
PKWN przed datą tą wydanych, n.b. takich jak z 7-go października 1944 r. o
powołaniu służb bezpieczeństwa – ujętego w ustawie lustracyjnej jako wydanego
przez Państwo Polskie /sic/.
- przy założeniu formalnej legalności wyborów do sejmu w styczniu 1947
r. – ważność ustaw i dekretów można liczyć wyłącznie od tej pory.

Ustawa z 11-go kwietnia 1997 r. aczkolwiek sugerująca pejoratywny charakter
pracy w „organach” przyjmując ciągłość państwa w latach 1944-1990 zakłada

ustawodawczą legalność PKWN będącego agenturą okupacyjnego mocarstwa.
Zgodnie z zapowiedzią końca jałtańskiej Europy ustawa winna ulec
modyfikacji w kierunku stwierdzenia, że dekret z 7.10.1944 r. o powołaniu służb
bezpieczeństwa z mocy prawa był nieważny jak również dekret o Milicji
Obywatelskiej w tym każdy indywidualny akt nominacji czy angażu na podstawie
tych przepisów zawarty. Lustracja w tej części winna przybrać inną formę -
respektującą konstytucję II Rzeczpospolitej.



Konrad


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl