Marcin Olender <d...@g...pl> napisał(a):

>
> "Jarosław Matejczuk" <j...@j...net> wrote in message
> news:4CC40F9F423ADA44B33E2E6448A2092151C8A8@jplwant0
03.jasien.net...
> >
> > Użytkownik "Robert Tomasik" <r...@g...pl> napisał w
> wiadomości
> > >
> > > A z czego wnioskujesz, że on musiał tę działkę nabyć w złej wierze?
> >
> > Tego się nie wnioskuje, bo jest już takie orzecznictwo-
> > "nabycie" bez aktu notarialnego jest w złej wierze.
> >
> He??? Gdzie ( daj namiary, sygnatury )? Czyli zawiesza sie, z przyczyn dla
> mnie niejasnych, naczelna zasade domniemania dobrej wiary z art. 7 Kc?
> Wybacz, ale cos mi sie nie chce w to wierzyc.
>

Nikt tu nie zwiesza domniemania dobrej wiary z art. 7 kc. I w takim
przypadku to domniemanie jest punktem wyjscia - w stosunku do posiadacza
samoistnego dazacego do zasiedzenia nieruchomosci tez domniemywa sie "na
wejsciu" jego dobra wiare. Podnoszac jednak fakt, ze byl on nieformalnym
nabywca nieruchomosci (tzn. nie dochowal wymogu formy aktu notarialnego przy
nabyciu), tym samy obalamy domniemanie dobraj wiary i udowadniamy, ze
posiadacz jest w zlej wierze. Wynika to z samej istoty pojecia dobrej i zlej
wiary. W dobrej wierze jest ktos, kto wierzy, ze przysluguje mu do rzeczy
tytul prawny i jego wiara jest usprawiedliwiona (tzn. nie ma on praktycznie
rozsadnej mozliwosci wiedziec, ze jest inaczej, np. ze akt notarialny
nabycia nieruchomosci byl z jakiejs przyczyny newazny). W pozostalych
przypadkach nabywca jest w zlej wierze, bo wiedzial lub przy zachowaniu
nalezytej starannosci powinien byl wiedziec, ze tytul prawny mu nie
przysluguje. Takim nabywca jest wlasnie nieformalny nabywca nieruchomosci,
bo albo wiedzial, ze konieczna jest forma aktu notarialnego, albo powinien
byl wiedziec i dobra wiara go nie chroni.
Orzecznictwo to uksztaltowalo sie dlatego, ze w latach 60-tych i 70-tych
bardzo powszechny byl tzw. nieformalny obrot nieruchomosciami glownie
rolnymi, przede wszystkim z tej przyczyny, ze starano sie w ten sposob
obejsc reglamentacyjna kontrole tego obrotu przez panstwo. Problem byl tak
powazny, ze wydawano w tamtym czasie nawet akty ustawowe,
ktore "uwlaszczaly" takich nieformalnych nabywcow przyznajac im prawo
wlasnosci.

> > Kluczową sprawą jednak jest samoistne posiadanie.
> > To jest najważniejsze i najczęściej nie jest spełnione.
> >
> E tam.

Rowniez i tutaj autor poprzedniego posta ma racje. Posiadacza uwaza sie
wprawdzie "na wejsciu" jako posiadajacego samoistnie (art. 339 kc), lecz
jesli w sprawie uczestnicza wlasciciele przeciwko ktorym biegnie
zasiedzenie, to staraja sie oni zawsze obalic to domniemanie, np.
udowadniajac, ze miedzy nimi a posiadaczem istnial stosunek prawny (np.
dzierzawy), ktory uzasadnia tylko posiadanie zalezne, nie prowadzace do
zasiedzenia. Badz, ze posiadacz nie posiadal "jak wlasciciel", tzn. np. nie
placil podatkow, nie traktowal nieruchomosci na zewnatrz jako "swojej".

Pozdrawiam
Przemek

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/