Użytkownik "zbyszek" <z...@o...eu> napisał w wiadomości
news:fkrlap$8am$1@news.onet.pl...

>> Oczywiście, że tak. Zresztą i profesjonaliści mogą się pogubić, choć
>> szanse na to są mniejsze. W każdym razie uważam, że o wiele bardziej
>> chodzi o chęci, niż o wiedzę.
> Jeśl coś zrobisz i się okaże, że jednak zaszkodziłeś, to będziesz miał
> problem
> z wymiarem sprawiedliwości. Ponieważ po fakcie łatwo się gdyba
> co było dobrze a co jednak zaszkodziło i łatwo oskarżyć o błąd, więc
> nawet
> najbardziej poprawne postępowanie może okazać się katastrofą - także dla
> lekarza.
> Lepiej nic nie robić i popatrzeć jak wezwana pomoc sama sobie
> radzi....smutne.

Zdecydowanie nie masz racji moim zdaniem.

Po pierwsze, w wypadku konieczności reanimacji (bo to chyba jest największy
problem) sprawa życia czy śmierci rozgrywa się w ciągu kilku minut. W tym
czasie żadna sensowna pomoc nie ma szansy dotrzeć poza jakimiś szczególnie
sprzyjającymi okolicznościami. Potem już nie ma na co patrzeć. Wypisywanie
karty zgonu jest mało widowiskowe.

Po drugie, pomijając jakieś ekstremalne przypadki udzielania pomocy w
rażąco bezsensowny sposób, to raczej z reguły trudno powiedzieć, co by
było, gdyby było. Skutki niezałożenia opatrunku na silnie krwawiącą ranę
można z grubsza rzecz biorąc przewidzieć. Ale założenie go w sposób
niewłaściwy jest i tak lepsze, niż jego brak. To nawet, jakbyś założywszy
opaskę uciskową doprowadził do martwicy i w konsekwencji konieczności
amputacji kończyny, to i tak ratujesz gościowi życie. Niewprawnie
przeprowadzona reanimacja może co najwyżej doprowadzić do zgonu pacjenta,
który i tak umrze bez niej. Za to daje kilka procent szansy, że komuś
uratujesz życie. Połamane żebra się zrosną jakby co. Lekarzom też się
zdarza połamać żebra.

Po trzecie, jak żyję i kręcę się w środowisku związanym ze ściganiem
sprawców przestępstw, tak nie znam przypadku, by kogokolwiek udzielającego
pierwszej pomocy niebędącego profesjonalistą ścigano w jakikolwiek sposób
(karnie czy cywilnie) za brak fachowości przy udzieleniu tej pomocy. Co
więcej to temat "tabu" i nikt z profesjonalistów nigdy nie powie, że można
było to zrobić tak czy siak. Pacjent zmarł i nikt włosa na czworo nie
dzieli. Za to utyskiwania na brak pomocy są częste. Zauważ, jak często na
tej grupie pojawia się temat błędu lekarskiego i tego, że nikt nie chce z
tym nic zrobić. To właśnie drugi koniec tego kija. W przeważającej
większości wypadków nie da się jednoznacznie stwierdzić, czy inny sposób
działania dałby lepszy skutek. Człowiek, to nie lebiodka, gdzie z dużą dozą
prawdopodobieństwa da się przewidzieć skutki szybszego kręcenia korbką.

Po czwarte, jak nawet coś spaprasz, to przyjedzie profesjonalista i to
przeważnie poprawi. W chwili obecnej pomijając jakieś przypadki
patologiczne pomoc fachowa dociera do potrzebującego w góra kilkadziesiąt
minut. W tak krótkim czasie znaczenie może mieć tak naprawdę reanimacja
albo silny krwotok. Tylko te dwie sytuacje mogą doprowadzić do zgonu przed
przybyciem pomocy albo do takiego pogorszenia stanu zdrowia, że już lekarz
nic nie będzie w stanie pomóc. Bo lekarz na miejscu też cudów nie wymyśli
tak naprawdę. Nie na darmo forsuje się w wielu krajach model zastępowania w
karetkach lekarzy przez ratowników.