Denat pożyczył pieniądze w banku. Nie dostał kredytu, a pożyczkę, tak
się nazywa toto na papierze. Spłacał jakiś czas, poczem dokonał żywota
zostawiając kilkadziesiąt tysięcy długu w banku. O w/w wdowa
dowiedziała się usiłując ogarnąć papierzyska po mężu.
Denat miał sporą emeryturę, pozwalającą mu na spłaty, wdowa wręcz
przeciwnie - ma emeryturę niższą niż kwota raty. Ma za to wdowa - w
odróżnieniu od denata (za życia) majątek w postaci domu, w którym
mieszkali, a który to dom odziedziczyła (w trakcie trwania małżeństwa)
po matce, co sąd potwierdził na piśmie, a wydział ksiąg wieczystych
wpisał do odpowiednich rubryk (hipoteka jest czysta).
Po denacie, w charakterze potomstwa, został syn i córka. Syn (wiekowy,
ale singiel) mieszka z rodzicami, tfu! z owdowiałą matką, córka z mężem
w zupełnie innej wsi.

I teraz zagwozdka mała: chłopski rozum mówi, że skoro owo zobowiązanie
zostało zaciągnięte bez słownej/pisemnej/domniemanej przez denata
zgody, to dług nie powinien być spłacany z majątku wdowy. Czyli (ciągle
obowiązuje chłopski rozum) spadkobiercy w liczbie trzech przyjmują
spadek z dobrodziejstwem inwentarza, spłacając z kilkudziesięciu
tysięcy bankowego długu ledwie kilka tysięcy za lodówkę, telewizor,
piecyk gazowy (kuchenkę) na co są rachunki z nazwiskiem denata... no i
pewnie jeszcze połowę z Koca Cudownego Z Wielbłąda Dziarganego,
Reumatyzm Świetnie Leczącego, bo na fakturze są nazwiska obojga
małżonków, a suma to jakieś 8500 zł... (tak, debile kupili sobie na
raty parę lat temu).


Dobrze kombinuję, czy może mimo zapisu w krio, dług przejdzie na wdowę?





(a tak w ogóle to dobry wieczór, tak, odhibernowano mnie :-))
--
Bydlę