Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo budowlane i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

elektrowni wiatrowych o mocy ponad 500 KW. Ze zmianą tą łączy się
wprowadzenie w art. 3 ustawy – Prawo budowlane definicji pojęcia
„bezpieczeństwo środowiska”. Zmiana art. 28 ustawy – Prawo budowlane
polega zaś na wskazaniu podmiotów, które mają posiadać uprawnienia strony w
postępowaniu w sprawie o budowę elektrowni wiatrowej o mocy ponad 500
KW. W proponowanych art. 32 ust. 4b i art. 34 ust. 3 pkt 3 lit. c ustawy – Prawo
budowlane przewiduje się nałożenie obowiązku zapewnienia drogi dojazdowej
do terenu, na którym ma być wybudowana elektrownia wiatrowa o mocy ponad
500 KW.
W art. 2 dotyczącym zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym projektodawcy proponują, aby w procedurach wydawania
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz sporządzania
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uwzględnić dodatkowe
wymogi w odniesieniu do inwestycji polegających na budowie elektrowni
wiatrowych o mocy ponad 100 KW.
Zgodnie z art. 5 projektu ustawy, ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni
od dnia ogłoszenia.

2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem ustawy
Materia, której dotyczy projekt ustawy, w pośredni sposób łączy się z
postanowieniami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z
dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre
przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz. Urz. UE L 26 z
28.01.2012, str. 1), zwanej dalej „dyrektywą 2011/92/UE”.

3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa Unii
Europejskiej
Prawo Unii Europejskiej nie reguluje bezpośrednio kwestii, o których mowa
w projekcie ustawy. Trzeba jednak wskazać, że pełna ocena zgodności projektu
ustawy z prawem UE wymaga sięgnięcia do dyrektywy 2011/92/UE.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 2011/92/UE, w odniesieniu do
przedsięwzięć wymienionych w załączniku II do dyrektywy państwa
członkowskie ustalają, czy przedsięwzięcie podlega określonej w tej dyrektywie
ocenie oddziaływania na środowisko. We wskazanym załączniku II w ust. 3
wymieniono „urządzenia wykorzystujące siłę wiatru do produkcji energii
elektrycznej (farmy wiatrowe)”.
Wymogi określone w dyrektywie 2011/92/UE (która zastąpiła dyrektywę
Parlamentu Europejskiego i Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 roku w
sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i
prywatne na środowisko) zostały implementowane do polskiego porządku
prawnego w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz

2
o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, ze
zmianami), zwanej dalej „ustawą”.
W myśl art. 59 ust. 1 ustawy przeprowadzenia oceny oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko wymaga realizacja: 1) planowanego
przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, 2)
planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na
środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1.
Na podstawie art. 60 ustawy Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na
środowisko, 2) rodzaje przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco
oddziaływać na środowisko. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących
znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r. Nr 213, poz. 1397), do
przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko zalicza
się instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię
wiatru o łącznej mocy nominalnej elektrowni nie mniejszej niż 100 MW oraz
lokalizowane na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast § 3
ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia stanowi, że do przedsięwzięć mogących
potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się instalacje
wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru inne niż
wymienione w § 2 ust. 1 pkt 5: a) lokalizowane na obszarach objętych formami
ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16
kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, b) o całkowitej wysokości nie niższej niż
30 m.
W myśl art. 63 ust. 1 ustawy obowiązek przeprowadzenia oceny
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia
mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko stwierdza, w
drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach. Uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest
wymagane dla planowanych przedsięwzięć mogących zawsze znacząco
oddziaływać na środowisko oraz planowanych przedsięwzięć mogących
potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (art. 71 ust. 2 ustawy). Jak
stanowi art. 72 ust. 1 ustawy, wydanie decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na
budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, decyzji o pozwoleniu
na wznowienie robót budowlanych oraz decyzji o pozwoleniu na zmianę
sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części - wydawanych na
podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
Z powyższych przepisów wynika, że proponowane w projekcie ustawy
przepisy nie są sprzeczne z prawem Unii Europejskiej.



3
4. Konkluzja
Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie jest sprzeczny z prawem
Unii Europejskiej.





Dyrektor Biura Analiz Sejmowych


Zbigniew Wrona


















4


Warszawa, 9 sierpnia 2012 r.

BAS-WAPEiM-2065/12



Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej



Opinia prawna
w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o zmianie ustawy –
Prawo budowlane oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Anna Zalewska) jest
projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej
w rozumieniu art. 95a regulaminu Sejmu


Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwany dalej „projektem
ustawy”, zawiera propozycje zmian do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, ze zmianami) oraz ustawy z
dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U.
z 2012 r. poz. 647). Podstawowym celem tego projektu jest wprowadzenie
dodatkowych wymogów w stosunku do inwestycji polegających na budowie
elektrowni wiatrowych o mocy ponad 500 KW, z czym wiąże się m.in.
włączenie takich elektrowni do definicji pojęcia „budowla” zawartej w art. 3 pkt
3 ustawy – Prawo budowlane. Projektodawcy proponują też wskazać podmioty,
które mają posiadać uprawnienia strony w postępowaniu w sprawie o budowę
elektrowni wiatrowej o mocy ponad 500 KW oraz przewidują nałożenie
obowiązku zapewnienia drogi dojazdowej do terenu, na którym ma być
wybudowana taka elektrownia.
W art. 2 dotyczącym zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym projektodawcy proponują, aby w procedurach wydawania
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz sporządzania
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uwzględnić dodatkowe
wymogi w odniesieniu do inwestycji polegających na budowie elektrowni
wiatrowych o mocy ponad 100 KW.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów mających na celu wykonanie prawa
Unii Europejskiej.
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym oraz
ustawy – Prawo wodne nie jest projektem ustawy wykonującej prawo UE w
rozumieniu art. 95a ust. 3 regulaminu Sejmu.




Dyrektor Biura Analiz Sejmowych


Zbigniew Wrona










2