Poselski projekt ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej

udzielonym kredytem mieszkaniowym przez kredytodawcę (art. 15 ust. 3 -5). Powyższy
mechanizm obliczeniowy ma na celu zapewnienie większego udziału we wpłatach do Funduszu
tych podmiotów, których klienci partycypują najbardziej w pomocy udzielanej osobom
znajdującym się w trudnej sytuacji finansowej. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach,
Rada Funduszu, po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego oraz
Prezesa Bankowego Funduszu Gwarancyjnego może podjąć decyzję o naliczeniu uzupełnienia
proporcjonalnie do wielkości posiadanego portfela kredytów mieszkaniowych (art. 15 ust. 6).
Rada Funduszu może również, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, na wniosek
kredytodawcy, rozłożyć wpłatę uzupełnienia na raty (art. 15 ust. 7).
Jednocześnie zdecydowano się wprowadzić zapis stanowiący, iż Rada Funduszu może
zdecydować o zawieszeniu uzupełniania Funduszu po zasięgnięciu opinii Komitetu Stabilności
Finansowej oraz zawiesić udzielanie wsparcia. W przypadku podjęcia takiej decyzji Rada
Funduszu zobowiązana jest opublikować w mediach taką informację (art. 16 ).
W projektowanym art. 17 uregulowano zasady dotyczące zwrotu przyznanej pomocy.
Beneficjent pomocy będzie zobowiązany rozpocząć zwracanie otrzymanych środków w miesiącu
następującym po miesiącu, w którym upłynęły dwa lata od ostatniej transzy wsparcia. Otrzymane
środki będą zwracane przez 8 lat w równych, nieoprocentowanych miesięcznych ratach. Raty te
będą płatne do 15 dnia każdego miesiąca na rachunek Funduszu (art. 17 ust. 1). Powyższy okres
powiązany z brakiem oprocentowania rat pozwoli na zapewnienie zwrotu otrzymanej pomocy i
jednocześnie nie będzie stanowił zbyt dużego obciążenia budżetów domowych takich osób.
Ponadto zdecydowano się również nałożyć na Bank Gospodarstwa Krajowego obowiązek
informowania, 30 dni przed terminem wpłaty pierwszej raty, kredytobiorcę oraz właściwego
starostę o wysokości raty, a także o numerze rachunku bankowego Funduszu, na który
beneficjent pomocy powinien dokonywać wpłat (art. 17 ust. 2).
W art. 18 przewidziano również sytuację, w której to kredytobiorca dokonałby zbycia
przedmiotu kredytowania. W takiej sytuacji będzie on zobowiązany do zwrotu pomocy w
terminie 30 dni od dnia zbycia. Jeżeli jednak kredytobiorca nie dokona zwrotu w ustawowym
terminie, Bank Gospodarstwa Krajowego będzie zobowiązany wezwać kredytobiorcę do
dokonania płatności wyznaczając przy tym termin zwrotu nie dłuższy niż 30 dni jednocześnie
informując o tym fakcie starostę (art. 19 ust. 1). Jeśli jednak kredytobiorca, pomimo wezwania,
nie dokona zwrotu pomocy, starosta będzie zobowiązany do wydania decyzji w sprawie zwrotu
wsparcia (art. 19 ust. 2).
W art. 20 uregulowano kwestie dotyczące nienależnie pobieranej pomocy. Decyzje w
sprawie nienależnie pobranego wsparcia będzie wydawał starosta, który to wydał decyzję o
przyznaniu pomocy (art. 20 ust. 3). W tej sytuacji osoba, która pobierała nienależnie wsparcie z
Funduszu będzie zobowiązana do dokonania zwrotu przyznanych środków pieniężnych wraz z
odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia przekazania wsparcia. W artykule tym określony
został również katalog sytuacji, w których wypłacone wsparcie uważa się za nienależnie pobrane
(art. 20 ust. 2). W przypadku kwestii nieuregulowanych w niniejszej ustawie, w zakresie zwrotów
wsparcia zastosowanie będą miały przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.). Organem egzekucyjnym w
zakresie zwrotów wsparcia będzie starosta powiatowy (art. 21).

Jednocześnie w projektowanej regulacji przewidziano dla starosty możliwość odroczenia
terminu płatności i rozłożenia na raty kwoty zwrotu przyznanej pomocy (art. 22 ust. 1). Starosta
po otrzymaniu pozytywnej opinii Rady Funduszu będzie mógł umorzyć, w całości lub w części,
należności powstałe w związku z przyznanym wsparciem, jeżeli będą spełnione odpowiednie ku
temu przesłanki określone w ustawie (art. 22 ust. 2). Warto podkreślić, że opinia Rady Funduszu
w zakresie umorzenia należności będzie wydawana z uwzględnieniem sytuacji finansowej
kredytobiorcy i sytuacji gospodarczej panującej na terenie powiatu. Opinia powinna również
uwzględniać przyszłe zapotrzebowanie na wsparcie ze środków Funduszu oraz możliwości
uzupełnienia środków Funduszu (art. 22 ust. 3) .

Organem wyższego stopnia w stosunku do starosty będzie wojewoda (art. 23).
W przypadku umorzenia powyższych należności, proponuje się zwolnić kwoty umorzeń z
podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 24).
Rada Funduszu w terminie 2 miesięcy od daty wejścia w życie ustawy poinformuje
kredytodawców o wysokości i terminie wpłaty pierwszej składki do Funduszu. (art. 25 ust. 1).
Jednocześnie po upływie 6 miesięcy od dnia 31 grudnia 2018 r. Rada Funduszu zdecyduje o
zwrocie pozostałych w Funduszu Wsparcia środków kredytodawcom proporcjonalnie do
dokonanych wpłat lub ostatniego uzupełnienia (art. 25 ust. 2).
Proponuje się, aby ustawa weszła w życie po upływie 14 dnia od dnia ogłoszenia z
wyjątkiem art. 6, który wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od daty wejścia w życie
projektowanej ustawy.
Projekt ustawy nie wykonuje prawa Unii Europejskiej. Problematyka ujęta w projekcie
ustawy nie podlega regulacji na poziomie wspólnotowym.