Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej

Art. 9 ust. 2 pkt 12 ustanawia obowiązek przekazywania przez dyrektorów urzędów
żeglugi śródlądowej, określonych informacji o statkach – takich jak: przyznany przez tych
dyrektorów europejski numer identyfikacyjny statku, dane identyfikacyjne statku oraz
wszelkie zmiany tych danych – do elektronicznego rejestru prowadzonego przez Komisję
Europejską. Szczegółowy zakres tych danych określa dodatek IV załącznika II do dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/87/WE z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającej
wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady
82/714/EWG. Mając na względzie wymogi dyrektywy 2013/49/UE, przekazywanie takich
informacji powinno dokonywać się niezwłocznie od momentu ich uzyskania.
Art. 11a ust. 1 przewiduje, że informacje przekazane przez dyrektorów urzędów żeglugi
śródlądowej do elektronicznego rejestru informacji o statku są gromadzone również w
krajowej bazie danych statków, a dostęp do tych informacji mają organy administracji żeglugi
śródlądowej w Polsce. Za pośrednictwem bazy danych statków administrowane będą również
informacje udostępnione przez Komisję Europejską, obejmujące w analogicznym zakresie
dane o statkach innych państw członkowskich Unii Europejskiej.
Intencją proponowanego rozwiązania w art. 11a ust. 2 jest ustanowienie drugiej grupy
informacji (oprócz wymaganych przez prawo UE), które będą gromadzone i udostępniane
w ramach jednolitej architektury systemu elektronicznej bazy danych statków. Informacje te
dotyczyć będą spraw, o których mowa w szczególności w rozdziałach 3–8 ustawy o żegludze
śródlądowej (tj. dane z rejestrów administracyjnych prowadzonych przez dyrektorów
urzędów żeglugi śródlądowej, wyniki pomiaru statków, kwalifikacje zawodowe, informacje
z zakresu bezpieczeństwa żeglugi, śródlądowych dróg wodnych, pilotażu oraz o wypadkach
żeglugowych). Powyższe informacje dostępne będą dla wszystkich organów administracji
żeglugi śródlądowej w Polsce.
W artykule tym ustanowiono również zasady przekazywania organom państwa trzeciego
lub organizacji międzynarodowej informacji zgromadzonych w bazie danych statków.
Przekazanie informacji państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym jest
uzależnione koniecznością złożenia pisemnego zobowiązania przez podmioty otrzymujące
takie informacje do nieprzekazywania tych informacji innym państwom trzecim lub
organizacjom międzynarodowym, o ile nie zostanie wydana pisemna zgoda dyrektora urzędu
żeglugi śródlądowej. Należy podkreślić, że w przypadku przekazywania informacji
zawierających dane osobowe zastosowanie znajdą art. 47 i art. 48 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1182, z późn. zm.), gdzie
2
określone są szczegółowe zasady dokonywania weryfikacji, czy państwo trzecie lub
organizacja międzynarodowa zapewnia niezbędny poziom ochrony danych osobowych.
Odpowiada to wymogom przywoływanym w załączniku do dyrektywy 2013/49/UE, gdzie
występuje odesłanie do art. 25 i art. 26 dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie
przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz. Urz. WE L 281
z 23.11.1995, str. 31, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 15,
str. 355, z późn. zm.).
Art. 2 projektu ustawy ustanawia okres przejściowy niezbędny do technicznego
wprowadzenia przez dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej informacji wymaganych przez
przepisy Unii Europejskiej oraz danych przeznaczonych do umieszczenia w krajowym
module bazy danych statków.
W art. 3 projektu ustawy wprowadzono przepisy dotyczące wydatkowej reguły
dyscyplinującej, zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.). Przedstawione wydatki obciążają
jedynie budżet państwa i nie mają wpływu na jednostki samorządu terytorialnego i ich
jednostki organizacyjne oraz pozostałe jednostki sektora finansów publicznych.
Zgodnie z uchwałą nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin
pracy Rady Ministrów (M.P. poz. 979) projekt nie podlega opinii właściwych instytucji
i organów Unii Europejskiej lub Europejskiego Banku Centralnego.
Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.) projekt ustawy został
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju.
Stosownie do postanowień § 52 uchwały nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października
2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów projekt ustawy został zamieszczony
w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji, w serwisie Rządowy
Proces Legislacyjny.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie
sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U.
Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.) projekt ustawy nie podlega notyfikacji.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
3
Data sporządzenia
Nazwa projektu
6.07.2015 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej


Źródło:
Ministerstwo wiodące i ministerstwa współpracujące
Dyrektywa Komisji 2012/48/UE z dnia
Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju
10 grudnia 2012 r. zmieniająca załączniki do

dyrektywy 2006/87/WE Parlamentu
Osoba odpowiedzialna za projekt w randze Ministra, Sekretarza
Europejskiego i Rady ustanawiającej
Stanu lub Podsekretarza Stanu
wymagania techniczne dla statków żeglugi
Pani Dorota Pyć – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury
śródlądowej (Dz. Urz. UE L 6 z 10.01.2013,
i Rozwoju
str. 1),

Dyrektywa Komisji 2013/49/UE z dnia
Kontakt do opiekuna merytorycznego projektu
11 października 2013 r. zmieniająca
Pani Monika Niemiec-Butryn – Zastępca Dyrektora Departamentu
załącznik II do dyrektywy 2006/87/WE
Transportu Morskiego i Bezpieczeństwa Żeglugi, Ministerstwo
Parlamentu Europejskiego i Rady
Infrastruktury i Rozwoju
ustanawiającej wymagania techniczne dla
sekretariatDTM@mir.gov.pl, (22) 630-16-39
statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE
L 272 z 12.10.2013, str. 41)
Nr w wykazie prac legislacyjnych Rady
Ministrów
UC 147
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Jaki problem jest rozwiązywany?
Konieczność implementacji następujących przepisów UE:
− dyrektywy Komisji 2012/48/UE z dnia 10 grudnia 2012 r. zmieniającej załączniki do dyrektywy 2006/87/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej
(Dz. Urz. UE L 6 z 10.01.2013, str. 1) – w zakresie dotychczas niewdrożonym,
− dyrektywy Komisji 2013/49/UE z dnia 11 października 2013 r. zmieniającej załącznik II do dyrektywy
2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi
śródlądowej (Dz. Urz. UE L 272 z 12.10.2013, str. 41).
Usprawnienie zadań wykonywanych przez organy administracji żeglugi śródlądowej w Polsce przez ustanowienie
zasad i stworzenie narzędzi technologicznych służących wymianie i dostępowi do informacji dla tych organów.
2. Rekomendowane rozwiązanie, w tym planowane narzędzia interwencji, i oczekiwany efekt
Proponuje się nowelizację ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej w następującym zakresie:
− w celu implementacji dyrektywy Komisji 2012/48/UE przewidywana jest zmiana wymagań kwalifikacyjnych dla
jednego z ekspertów powoływanych przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej w skład technicznej komisji
inspekcyjnej – specjalista ds. nautyki będzie musiał posiadać patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej
uprawniający do kierowania statkiem, który ma podlegać inspekcji,
− w celu implementacji dyrektywy Komisji 2013/49/UE określone zostaną zasady otrzymywania, przechowywania
i przekazywania informacji o statkach organom administracji publicznej w Polsce, Komisji Europejskiej oraz
państwom trzecim i organizacjom międzynarodowym – m.in. w tym celu planuje się utworzenie bazy danych
statków oraz wyznaczenie Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie do prowadzenia takiej bazy.
3. Jak problem został rozwiązany w innych krajach, w szczególności krajach członkowskich OECD/UE?
Z uwagi na jasne i jednoznaczne przepisy Unii Europejskiej, będą one implementowane do przepisów krajowych
w jednolity sposób.
4
4. Podmioty, na które oddziałuje projekt
Grupa
Wielkość
Źródło danych
Oddziaływanie
Urzędy żeglugi
8 urzędów
Dane własne
Dyrektorzy
Urzędów
Żeglugi
śródlądowej
Śródlądowej, przy których funkcjonują
techniczne komisje inspekcyjne
(tj. aktualnie w urzędach w Szczecinie,
Bydgoszczy i we Wrocławiu), będą
mogli powoływać w skład tych komisji
specjalistę ds. nautyki, pod warunkiem
że posiada on patent żeglarski kapitana
żeglugi śródlądowej, i patent ten
uprawnia do kierowania statkiem, który
podlega inspekcji.

Dyrektorzy
Urzędów
Żeglugi
Śródlądowej będą mieli obowiązek
przekazywać posiadane informacje
o statkach i dotyczące żeglugi
śródlądowej za pośrednictwem bazy
danych w wyznaczonym urzędzie
żeglugi śródlądowej (Urząd Żeglugi
Śródlądowej w Szczecinie).
5. Informacje na temat zakresu, czasu trwania i podsumowanie wyników konsultacji
Projekt ustawy został skierowany w celu konsultacji (przy piśmie z dnia 15 grudnia 2014 r., nr: DTM-IV-
076/122/2014) do następujących podmiotów: Związek Polskich Armatorów Śródlądowych, OT Logistics, Żegluga
Bydgoska, Krajowa Izba Gospodarcza, Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych LEWIATAN, Ogólnopolskie
Porozumienie Związków Zawodowych, NSZZ „Solidarność”, Forum Związków Zawodowych, Business Centre Club –
Związek Pracodawców, Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej.
W dniu 26 stycznia br. do MIiR, wpłynęło pismo Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych (SAJ), z wnioskiem
o rozszerzenie zakresu nowelizacji o zmianę art. 37a ust. 3 – na zapis o treści „3. Uprawianie turystyki wodnej na
jachtach żaglowych o długości kadłuba powyżej 13 m lub motorowych o mocy silnika powyżej 10 kW wymaga
posiadania dokumentu kwalifikacyjnego wydanego przez właściwy polski związek sportowy”. Mając na uwadze fakt,
że proponowane przez SAJ uzupełnienie projektu nie dotyczy materii procedowanej w projekcie przez Ministerstwo
Infrastruktury i Rozwoju (oraz zatwierdzonej przez Zespół ds. Programowania Prac Rządu KPRM), propozycja
przedstawiona w piśmie SAJ nie została uwzględniona.
6. Wpływ na sektor finansów publicznych
(ceny stałe z 2014 r.)
Skutki w okresie 10 lat od wejścia w życie zmian [mln zł]
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Łącznie
(0–10)
Dochody ogółem
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
budżet państwa
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
JST
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
pozostałe jednostki
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
(oddzielnie)
Wydatki ogółem
0,5
0,0965
0,0971
0,0992
0,1070
0,1041
0,1066
0,1092
0,1118
0,1143
0,1170
1,556
budżet państwa
0,5
0,0965
0,0971
0,0992
0,1070
0,1041
0,1066
0,1092
0,1118
0,1143
0,1170
1,556
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
JST
5
pozostałe jednostki
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
(oddzielnie)
Saldo ogółem
0,5
0,0965
0,0971
0,0992
0,1070
0,1041
0,1066
0,1092
0,1118
0,1143
0,1170
1,556
budżet państwa
0,5
0,0965
0,0971
0,0992
0,1070
0,1041
0,1066
0,1092
0,1118
0,1143
0,1170
1,556
JST
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
pozostałe jednostki
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
(oddzielnie)
Źródła finansowania

Dodatkowe informacje, w
Do gromadzenia i przekazywania informacji o statkach i mając
tym wskazanie źródeł
ych wpływ na
bezpieczeństwo
żeglugi
śródlądowej
służyć
będzie
tworzona
danych i przyjętych do

w Urzędzie Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie baza danych statków.
obliczeń założeń

Koszt utworzenia bazy danych (koszt stworzenia, zakup sprzętu wraz
z oprogramowaniem) wyniósł około 500 000 zł, a powyższe wydatki zostały pokryte
ze środków zabezpieczonych w budżecie Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie na
2014 r. jako wkład krajowy w ramach udziału Polski w projekcie IRIS Europe 3
(współfinansowanym z funduszu TEN-T).

Szacunkowy koszt utrzymania bazy danych w kolejnych latach to ok. 96 500 zł
rocznie, z tego:
a) wynagrodzenie pracownika – 60 000 zł rocznie
Dla zapewnienia prawidłowej obsługi bazy danych niezbędne będzie zatrudnienie
informatyka
(specjalisty
ds.
utrzymania
i
wdrażania
systemów
teleinformacyjnych), wykonującego również zadania administratora bazy danych.
W wyniku rozeznania w zakresie wynagrodzeń dla osób z odpowiednimi
kwalifikacjami stwierdzono, że wynagrodzenie zatrudnionej osoby wynosić
powinno co najmniej ok. 60 000 zł rocznie (wraz z pochodnymi). Proponuje się,
aby nadwyżkę ponad średnie miesięczne wynagrodzenie w urzędach żeglugi
śródlądowej obecnie wynoszące 2897 zł, sfinansować z posiadanego przez
ministra właściwego do spraw transportu funduszu wynagrodzeń.
b) utrzymanie bazy danych – 36 500 zł rocznie
Powyższa kwota obejmuje:
1) Koszty odnawiania i zakupu licencji oprogramowania – 5000 zł;
2) Zwiększone zużycie energii elektrycznej – 1500 zł;
3) Dodatkowe opłaty za usługi telekomunikacyjne – 5000 zł;
4) Ubezpieczenie sprzętu – 2500 zł;
5) Bieżące utrzymanie urządzeń – 3500 zł;
6) Okresowe zakupy materiałów eksploatacyjnych – 7000 zł;
7) Naprawy sprzętu komputerowego i elektronicznego – 8000 zł;
8) Szkolenia – 4000 zł.
Przedstawione koszty utrzymania bazy danych będą zabezpieczone w ramach
corocznie planowanych środków przez ministra właściwego do spraw transportu.
7. Wpływ na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorców oraz
na rodzinę, obywateli i gospodarstwa domowe
Skutki
Czas w latach od wejścia w życie zmian
0
1
2
3
5
10
Łącznie (0–10)
Niemierzalne

6