Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o kierujących pojazdami

Druk nr 3333


Warszawa, 6 listopada 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja





Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy o kierujących
pojazdami.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Waldemara Pawlaka.



(-) Artur Bramora; (-) Jan Bury; (-) Dariusz Cezar Dziadzio; (-) Ryszard
Galla; (-) John Abraham Godson; (-) Marek Gos; (-) Stanisław Kalemba;
(-) Ryszard Kalisz; (-) Mieczysław Kasprzak; (-) Mieczysław Marcin
Łuczak; (-) Krystyna Ozga; (-) Waldemar Pawlak; (-) Małgorzata Pępek;
(-) Kazimierz Plocke; (-) Stanisława Prządka; (-) Józef Racki; (-) Edward
Siarka; (-) Henryk Smolarz; (-) Franciszek Jerzy Stefaniuk; (-) Andrzej
Sztorc; (-) Tadeusz Tomaszewski; (-) Jan Vincent-Rostowski; (-) Piotr
Walkowski; (-) Wojciech Ziemniak.
Projekt

USTAWA
z dnia ……….… 2014 r.
o kierujących pojazdami


Art. 1.
W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. Nr 30, poz. 151 z póź.
zm.) wprowadza się następującą zmianę:
w art. 106 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do funkcjonariuszy, o których mowa w art. 8 ust. 3 oraz
kierowców ochotniczych straży pożarnych.”

Art. 2
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



















UZSADNIENIE

1. Cel i potrzeba wydania ustawy. Przedstawienie rzeczywistego stanu w regulowanej
dziedzinie. Wykazanie różnicy pomiędzy stanem w dziedzinie normowanej.
Przedstawienie skutków społecznych, gospodarczych, finansowych i prawnych.
Ustawa o kierujących pojazdami została uchwalona jako odpowiedź na negatywne zjawiska
związane z procesem uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi oraz jako
jeden z elementów działań na rzecz zmniejszenia liczby wypadków drogowych określonych w
Programie Poprawy Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego w Polsce GAMBIT 2000 i GAMBIT 2005.
Ponadto ustawa wdrażała postanowienia dyrektywy 2006/126/WE Parlamenty Europejskiego i
Rady z dnia 20 grudnia 2006 roku, w sprawie praw jazdy oraz częściowo wdrażała postanowienia
dyrektywy 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 roku, w sprawie
wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do
przewozu rzeczy lub osób zmieniająca rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę
Rady 91/439/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 76/914/EWG.
Z treści uzasadnienia projektu ustawy wynikało, że głównym jej celem było:
- poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego, przez podniesienie kwalifikacji kierujących
pojazdami,
- minimalizacja negatywnych zjawisk związanych z procesem uzyskiwania uprawnień do
kierowania pojazdami, takich jak oszustwa, nierzetelne wykonywanie usług w zakresie szkolenia
kierowców i korupcja.
Konieczność przyjęcia nowych efektywniejszych rozwiązań pozwalających na podniesienie
kwalifikacji kierowców uzasadniać miały obiektywne fakty i liczby.
Wykazano, że:
- najliczniejsza grupa kierowców uczestniczących w wypadkach to osoby w wieku 18 – 24 lata
posiadające prawo jazdy krócej niż dwa lata – w okresie ostatnich 10 lat zaobserwowano tendencję
wzrostową (o 10%) udziału tych osób jako sprawców wypadków,
- w wypadkach z udziałem młodych kierowców 83% zabitych są to również ludzie w wieku 18 – 24
lata,
- liczba ciężkich wypadów drogowych w Polsce jest trzykrotnie wyższa niż w krajach UE, a w
wypadkach drogowych w Polsce, w porównaniu do liczby ludności ginie trzykrotnie więcej osób
niż w krajach UE,
- w 73% ośrodków szkolenia kierowców kontrolowanych przez Najwyższą Izbę Kontroli
stwierdzono nieprawidłowości,
- egzamin teoretyczny zdaje za pierwszym razem 70,2% kandydatów na kierowców, a egzamin
praktyczny 32,7% kandydatów,
- 31% zdających osób ocenia negatywnie sposób przeprowadzania egzaminów państwowych.
W pracach nad uchwaleniem ustawy o kierujących pojazdami nie wskazywano, by w sposób
nienależyty były prowadzone szkolenia kierowców pojazdów uprzywilejowanych służb
mundurowcy i ochotniczych straży pożarnych. Mimo tego ustawodawca przyjął zmianę zasad
szkolenia tych kierowców na bardziej kosztowną od dotychczas obowiązującej.
Po uchwaleniu ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami (Dz. U. Nr 30,poz. 151
z późniejszymi zmianami) pojawił się problem związany z zapisem art. 106 ust. 1 pkt. 4, a
dotyczący obowiązku ukończenia kursu dla kierujących pojazdami uprzywilejowanymi przez
kierowców służb mundurowcy oraz ochotniczych straży pożarnych (dalej określanych jako OSP).
Ustawa weszła w życie z dniem 19 stycznia 2013r. (art. 139). Kursy dla kierujących pojazdami
uprzywilejowanymi ma prowadzić ośrodek doskonalenia techniki jazdy stopnia wyższego (art.107
ust.1 w zw. Z art. 112 ust. 1 pkt 2 lit. C ustawy). Spełnienie obowiązku określonego w art. 106 ust.1
pkt. 4 zostało odroczone do 4 stycznia 2016r. (art. 135b)
Tego typu rozwiązanie ustawowe stwarza sytuację, w której kierowcy samochodów
uprzywilejowanych OSP przechodziliby dwukrotnie szkolenie dla kierujących pojazdami
uprzywilejowanymi. Notabene podobna sytuacja będzie dotyczyła kierowców pojazdów
uprzywilejowanych wielu służb mundurowych (na pewno Państwowej Straży Pożarnej, Policji i
Straży Granicznej), którzy w ramach szkoleń wewnętrznych przechodzą szkolenia w zakresie
kierowania pojazdami uprzywilejowanymi.
Aktualne szkolenie dla kierowców pojazdów OSP m.in. w zakresie kierowania pojazdami
uprzywilejowanymi prowadzi Państwowa Straż Pożarna w oparciu o uregulowania zawarte w
ustawie z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jednolity z dnia 15
października 2009 r, Dz. U. Nr 178, poz. 1380 z póź. zm.) – art. 35 ust.1. Szczegółowy zakres tych
szkoleń określony został w „System szkolenia członków ochotniczych straży pożarnych biorących
bezpośredni udział w działaniach ratowniczych” zatwierdzonym w 206r. przez Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej w jego część pt. „Program szkolenia kierowców –
konserwatorów sprzętu ratowniczego OSP” (str. 41 – 49). Notabene podobny zakres szkoleń
przechodzą kierowcy pojazdów uprzywilejowanych Państwowej Straży Pożarnej.
Obowiązujący dotąd system szkolenia kierowców pojazdów uprzywilejowanych jednostek
ochrony przeciwpożarowej wydaje się sprawy i efektywny, a jednocześnie stosunkowo mało
kosztowny. Z informacji uzyskanych z Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej wynika, że
w ciągu ostatnich kilkunastu lat liczba wyjazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej (PSP i OSP)
do akcji ratowniczych wzrosła czterokrotnie, przy jednoczesnym spadku liczby wypadów i kolizji
drogowych z udziałem pojazdów tych jednostek.
Nowy system szkoleń kierowców pojazdów uprzywilejowanych OSP przewidzianych w ustawie
o kierujących pojazdami będzie znacznie bardziej kosztowny niż dotychczasowy. Ocenia się go na
2.000 – 3.000 zł od osoby (nie licząc kosztów dowozu kursantów itp.). Koszty te obciążają budżety
gmin, które mają ustawowy obowiązek pokrycia kosztów związanych z utrzymaniem gotowości
bojowej OSO. Przy kilkunastu tysiącach OSP ilość szkoleń kierowców jest bardzo duża. Związane
jest to z koniecznością zapewnienia obsady kierowców przynajmniej po 2 – 3 na każdy pojazd.
Wnioskodawcy nie znają szacunków co do kosztów szkolenia kierowców pojazdów
uprzywilejowanych służb mundurowych, lecz na pewno będą one co najmniej tak kosztowne jak w
przypadku kierowców pojazdów uprzywilejowanych OSP i będą musiały być poniesione przez
Skarb Państwa.
Nowy system szkolenia kierowców pojazdów uprzywilejowanych jest znacznie droższy od
dotychczasowego, a nie ma gwarancji by w przypadku służb mundurowych i OSP zapewniał on
lepsze wyniki od już istniejących.
Zdaniem wnioskodawców powyżej opisana sytuacja może być rozwiązana na drodze
nowelizacji obecnie obowiązującej ustawy o kierujących pojazdami.

II.
Wskazanie źródeł finansowania, jeżeli projekt ustawy pociąga za sobą obciążenie
budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Projekt ustawy nie pociąga za sobą obciążenia budżetu państwa, czy budżetów jednostek
samorządu terytorialnego. Uchwalenia ustawy sprawi, że koszty związane ze szkoleniem
kierowców pojazdów uprzywilejowanych służb mundurowych i OSP pozostaną na niezmienionym
poziomie, a jednocześnie zaoszczędzone wydatki budżetowe, które musiałyby zostać wydatkowane
w związku z wprowadzeniem przewidzianego w ustawie systemu szkolenia kierowców pojazdów
uprzywilejowanych służb mundurowych i OSP.

III.
Przedstawienie założeń projektów podstawowych aktów wykonawczych.
Projekt ustawy nie przewiduje wydania projektów podstawowych aktów wykonawczych.

IV.
Zgodność projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

V.
Wyniki przeprowadzonych konsultacji w stosunku do projektu ustawy.
W stosunku do projektu ustawy nie przeprowadzono konsultacji.