Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

Art. 58. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach
czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając obo-
wiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej w wyso-
kości określonej w załączniku do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie dro-
gowym.
2. Nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, następuje
w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.

Art. 59. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach
czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym,
linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy
o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez potwier-
dzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł.
2. Operator lub przewo nik, który:
1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę
treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1, lub po-
twierdzenia, o którym mowa w art. 29 ust. 1, w przypadku
wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego
siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w rejestrze
przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej,
nie pó niej niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania,
2) nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany doty-
czącej rozkładu jazdy, nie pó niej niż w terminie odpowiednio
30 albo 14 dni przed dniem aktualizacji rozkładów jazdy w ter-
minach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. –
Prawo przewozowe,
3) nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każ-
dego roku, informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg
i reklamacji składanych przez pasażerów w związku z realizacją
usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz in-
formacji o liczbie i wysokości przyznanych odszkodowań

50
– podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
3. Przewo nik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa
w art. 29 ust. 1, organizatorowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu:
1) niezwłocznie, nie pó niej jednak niż w terminie 14 dni od dnia,
w którym decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostatecz-
na, w przypadkach, o których mowa w art. 30 ust. 4,
2) wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia
zgłoszenia przewozów, w przypadku, o którym mowa w art. 30
ust. 8 pkt 1
– podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
4. Przewo nik, który nie poinformował właściwego organizatora
o podjęciu wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w przypadku
zawieszenia jego wykonywania, podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
5. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1 – 4, nakłada, w drodze
decyzji administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej
kontroli.

Art. 60. Kary pieniężne, o których mowa w art. 58 ust. 1 oraz w art. 59
ust. 1 – 4, stanowią dochód właściwego organizatora, z przeznaczeniem na realizację
zadań:
1) wynikających z organizacji publicznego transportu zbiorowego
oraz
2) określonych w art. 16 – w przypadku gdy organizatorem jest gmi-
na.

DZIAŁ IV
Zmiany w przepisach obowiązujących


51
Art. 61. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz. U.
z 2000 r. Nr 50, poz. 601, z pó n. zm.8)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8 w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu
do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego regular-
nego przewozu osób odpowiednio przez wojewodę, staro-
stę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) – ze wzglę-
du na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa al-
bo w przypadku klęski żywiołowej,”,
b) w pkt 2 uchyla się lit. d;
2) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przewo nik powinien podejmować działania ułatwiające po-
dróżnym, w szczególności osobom o ograniczonej zdolności
ruchowej oraz osobom niepełnosprawnym, korzystanie ze
środków transportowych.”;
3) w art. 15 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. W odniesieniu do gminnego regularnego przewozu osób oraz
przewozów osób i bagażu taksówkami przepisy porządkowe
określa rada gminy, a na terenie miasta stołecznego Warszawy
– Rada miasta stołecznego Warszawy.
6. W odniesieniu do powiatowego regularnego przewozu osób
przepisy porządkowe określa rada powiatu, a w odniesieniu do
wojewódzkiego regularnego przewozu osób – sejmik woje-
wództwa.”;
4) art. 16 otrzymuje brzmienie:
„Art. 16. 1. Umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na
przejazd przed rozpoczęciem podróży lub spełnienie
innych określonych przez przewo nika warunków do-
stępu do środka transportowego, a w razie ich nieusta-

52
lenia – przez samo zajęcie miejsca w środku transpor-
towym.
2. Na bilecie, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:
1) nazwę przewo nika lub organizatora przewozów,
2) relację lub strefę przejazdu,
3) wysokość należności za przejazd,
4) zakres uprawnień pasażera do ulgowego przejaz-
du.
3. Na bilecie mogą być umieszczane inne informacje,
w tym dane osobowe pasażera, jeżeli jest to niezbędne
dla przewo nika lub organizatora w regularnym prze-
wozie osób.”;
5) w art. 17 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Przepisy ust. 1 – 4 nie dotyczą komunikacji miejskiej.”;
6) w art. 18 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przejazdów odbywanych na
podstawie biletów uprawniających do przejazdów wielokrot-
nych oraz w komunikacji miejskiej.”;
7) art. 34 otrzymuje brzmienie:
„Art. 34. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb zatwierdzania rozkładów jazdy,
2) treść rozkładów jazdy,
3) sposób i terminy ogłaszania oraz aktualizacji rozkła-
dów jazdy,
4) warunki ponoszenia kosztów związanych z zamiesz-
czaniem informacji dotyczących rozkładów jazdy
oraz podawaniem rozkładów jazdy do publicznej
wiadomości

53
– mając na uwadze zróżnicowanie wysokości kosztów
przewo ników w zależności od ich udziału w przewo-
zach, a także zróżnicowanie rodzajów środków transpor-
towych wykorzystywanych w publicznym transporcie
zbiorowym.”;
8) w art. 34a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W odniesieniu do gminnego, powiatowego i wojewódzkiego
regularnego przewozu osób, przepisy, o których mowa
w ust. 1, określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo
sejmik województwa, a w mieście stołecznym Warszawie –
Rada miasta stołecznego Warszawy.”.

Art. 62. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U.
z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z pó n. zm.17)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 20 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiek-
tów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych
urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogo-
wego, o których mowa w art. 20b pkt 2.”;
2) po art. 20a dodaje się art. 20b w brzmieniu:
„Art. 20b. Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2, jest
obowiązany:
1) uwzględniać uchwały rady gminy, w których dla za-
spokojenia potrzeb mieszkańców wskazane zostaną
wstępne miejsca lokalizacji nowych przystanków
komunikacyjnych; o ostatecznej lokalizacji takiego
przystanku decyduje zarządca drogi, uwzględniając

17) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 23, poz. 136
i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 54, poz. 326 i Nr 218, poz. 1391 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100 i 101,
Nr 86, poz. 720 i Nr 168, poz. 1323.

54