Dnia 27.05.2010 Krzysztof Jodłowski <b...@p...onet.pl> napisał/a:
>> Z ustawy wcale to nie wynika.
>
> Wynika z punktu 3.
>
> Art. 7. 1. Konsument, który zawarł umowę na odległość, może od niej
> odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na
> piśmie, w terminie dziesięciu dni ustalonym w sposób określony w art. 10
> ust. 1.
> 2. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od
> umowy za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne).
> 3. W razie odstąpienia od umowy umowa jest uważana za niezawartą, a
> konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony
> świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była
> konieczna w granicach zwykłego zarządu. Jeżeli konsument dokonał
> jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty
> dokonania przedpłaty.

Istnieje wersja, że skoro przesyłki zwrócić się nie da, bo to usługa nie
dość, że 'o właściwościach określonych przez konsumenta' (adres dostawy),
to na dodatek zrealizowana i niemożliwa do zwrotu. Jest to jedno z wyłączeń
wymienionych w tej ustawie.

Art. 10.
[...]
3. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, prawo odstąpienia od umowy
zawartej na odległość nie przysługuje konsumentowi w wypadkach:
[...]
4) świadczeń o właściwościach określonych przez konsumenta w
złożonym przez niego zamówieniu lub ściśle związanych z jego osobą,
5) świadczeń, które z uwagi na ich charakter nie mogą zostać
zwrócone lub których przedmiot ulega szybkiemu zepsuciu,

Jest to zdroworozsądkowe podejście i jestem jego zwolennikiem.
Przedsiębiorca sprzedający na odległość i tak już sporo ryzykuje i
ponosi koszta w związku z prawem konsumenta do zwrotu towaru. Obowiązkowe
fundowanie komuś przesyłki towaru jest już nieco przesadzone i
nieproporcjonalne. To czysta strata dla przedsiębiorcy. Podobnie zresztą
jak zakaz wymagania zapłaty z góry. Idea była zapewne szlachetna, ale w
praktyce wygląda to tak, że w niektórych branżach 1/3 zakupów za pobraniem
kończy się nieodebraniem przesyłki. Jeśli marże są małe, to jest
to katastrofa dla sprzedawcy.


P.S. Ustawa ma sporo luk. Kiedyś sprzedawałem kosmetyki. Czy otwarcie
przez konsumenta kremu i wsadzenie w niego palucha leży w zakresie
zwykłego zarządu? Zapewne tak, bo jak inaczej go wypróbować. Pytanie
tylko, co zrobić z kremem, z którego ktoś zdarł 'sreberko'
zabezpieczające i wsadził palec? Przecież nikt tego nie kupi już potem.
Problemu nigdy nie rozwiązałem i w końcu odpuściłem tę branżę.
--
Samotnik