Sat, 15 Oct 2005 15:01:26 +0200, na pl.soc.prawo, Przemysław
Płaskowicki napisał(a):

> Dnia 14/10/2005 18:41, J.A. wrote :
>
>> Drugi przykład jest ciągle aktualny:
>>
>> Człowiek otrzymuje z WSA decyzję o umorzeniu wniesionej przez
>> niego sprawy na niejawnym posiedzeniu, chociaż nie poinformowano
>> go ani o zgromadzonych dowodach, ani o tym, że posiedzenie w
>> sprawie się ma odbyć, itd.
>> W sumie nie wiedział nic, a decyzję o umorzeniu sąd podjął ponad
>> jego głową, nie pytając go wcześniej nawet o "ostatnie słowo"
>> przed wydaniem decyzji.
>>
>> Nie wiem czy tak być powinno, dlatego pytam.
>
> Przede wszystkim postępowanie przed WSA reguluje ustawa o postępowaniu
> przed sądami administracyjnymi a nie przed kpa. Umorzenie postępowania
> może nastąpić na posiedzeniu niejawnym -- art. 131 i art. 161 § 2 uppsa.
> Prawa strony oczywiście nie są naruszone, ponieważ stronie przysługuje
> prawo przejrzenia akt (art. 10 uppsa) -- czyli zapoznania się ze
> zgromadzonymi dowodami

Tak mi się to skojarzyło z wyrokiem NSA z dnia 13.02.1986 r. , II
S.A. 2015/85, ONSA 1986, nr 1, poz. 13 Sąd stwierdził, że:
,,(...) 1. Organ prowadzący postępowanie obowiązany jest
zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania.
Zachowanie tych wymogów nie jest pozostawione uznaniu organu,
lecz stanowi jego bezwzględny obowiązek, niezależnie od treści i
wagi przeprowadzanego dowodu. Jeżeli zatem przeprowadzony dowód
dotyczy okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia
sprawy, to naruszenie powyższych obowiązków stanowi naruszenie
przepisów postępowania administracyjnego, które w rozumieniu art.
207 § 2 KPA miało istotny wpływ na wynik sprawy i skutkuje
uchyleniem decyzji przez sąd administracyjny.".

Jest tu mowa o czynnym udziale w każdym stadium postępowania, a
nie tylko o prawie wglądu do akt.
Mowa jest też i o tym, że to organ ma zapewnić stronom czynny
udział, a nie strona sama sobie.

Czyli sam sąd administracyjny działa na innych zasadach niż
poucza innych i to strona ma ten sąd pilnować?

> oraz złożenia skargi kasacyjnej.
> Wreszcie podstawy umorzenia
> postępowania są zwykle oczywiste (art. 161 § 1 uppsa, art. 125 § 1 pkt 3
> uppsa), więc nie ma powodu aby robić z umorzenia postępowania
> specjalnych ceregieli.

Umorzenie nie jest takie oczywiste, jak się wydaje.
W tym konkretnie przypadku chodziło o ukaranie grzywną
dyscyplinującą organu, który przekroczył w sposób nieuzasadniony
termin ustawowy.
Sąd doszedł do wniosku, że nie jest ważne, że przekroczył, ważne
że w końcu przekazał.

Jeżeli więc jasne jest to, że organ może sobie przekraczać termin
jak chce, nawet o kilka miesięcy, jak w tym wypadku, i nie rodzi
to żadnych skutków prawnych, a strona nie może przekroczyć
terminu nawet o minutę, bo rodzi to skutki prawne, to
pogratulować takiego rozumienia prawa.

Nie jest w niczyim interesie bycie mściwym i wnoszenie skargi
kasacyjnej w tej sytuacji, przykro się jednak robi, że takie
prawo w którym obywatel jest ciągle nikim, a organ ciągle
wszystkim, ciagle funkcjonuje, chociaż ponoć ustrój się zmienił
już dawno.

--
J.A.