Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

45


2) istnieją okoliczności, o których mowa w art. 70 ust. 2
pkt 3-6.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres,
szczegółowe warunki i sposób wykonywania badań lekarskich i zabiegów sanitarnych
ciała i odzieży cudzoziemca, o których mowa w ust. 1

i w art. 29 ust. 1 pkt 5, kierując się w szczególności potrzebą zapobiegania
rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.

Art. 82. 1. Cudzoziemiec przebywający w ośrodku jest obowiązany
przestrzegać regulaminu pobytu w ośrodku.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, regulamin pobytu w ośrodku, uwzględniający w szczególności warunki
przyjęcia cudzoziemca do ośrodka oraz odwiedzin osób w nim przebywających, sposób
wydawania posiłków, sposób utrzymywania czystości oraz porządek wewnętrzny
ośrodka.

Art. 83. 1. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić ośrodek:
1) w następnym dniu po upływie okresu udzielania pomocy, o
którym mowa w art. 74;
2) po doręczeniu decyzji o pozbawieniu pomocy socjalnej.
2. Do egzekucji obowiązku opuszczenia ośrodka, o którym mowa w
ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.))
dotyczące obowiązków o charakterze niepieniężnym.

Art. 84. 1. Osobie, która pokryła koszty pogrzebu cudzoziemca, zmarłego w
okresie do zakończenia postępowania w sprawie o nadanie statusu uchodźcy, a w
przypadku śmierci cudzoziemca korzystającego z pomocy socjalnej – w okresie, o
którym mowa w art. 74, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości kosztów


46


rzeczywiście poniesionych, nie większej jednak niż kwota zasiłku pogrzebowego
wypłacana na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia

1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2004 r.
Nr 39, poz. 353, z późn. zm.)).
2. Jeżeli pogrzeb odbywa się za granicą, zasiłek pogrzebowy
obejmuje wyłącznie zwrot kosztów transportu zwłok do granicy.
3. W przypadku gdy zwłoki cudzoziemca, o którym mowa w ust. 1,
nie zostały pochowane przez podmioty, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia
31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz.
295, z późn. zm.)), pogrzeb cudzoziemca organizuje Szef Urzędu i pokrywa jego
koszty z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw
wewnętrznych, ze środków będących w dyspozycji Szefa Urzędu.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób dokumentowania uprawnień do zasiłków pogrzebowych oraz
warunki pokrywania kosztów pogrzebu cudzoziemca ze środków budżetu państwa, z
uwzględnieniem w szczególności:
1) dokumentów wymaganych do wypłaty zasiłku pogrzebowego;
2) rodzaju kosztów pogrzebu, które mogą być pokrywane ze
środków budżetu państwa;
3) wysokości kwot na pokrycie tych kosztów.

Art. 85. Koszty pomocy socjalnej, opieki medycznej, z wyłączeniem kosztów
określonych w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i
zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384, z późn. zm.)), zasiłku pogrzebowego, pomocy
w dobrowolnym powrocie i prowadzenia ośrodków są finansowane z budżetu państwa,
z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze
środków będących w dyspozycji Szefa Urzędu.

Art. 86. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość jednorazowej pomocy pieniężnej lub wartość bonów


47


towarowych na zakup odzieży i obuwia, wysokość stałej pomocy pieniężnej na zakup
środków higieny osobistej, kieszonkowego oraz ekwiwalentu pieniężnego w zamian za
wyżywienie, związanych z pobytem w ośrodku, a także wysokość świadczenia
pieniężnego na pokrycie we własnym zakresie kosztów pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, pomocy na pokrycie kosztów wyżywienia cudzoziemca w
podróży w związku z dobrowolnym powrotem do kraju, do którego cudzoziemiec ma
prawo wjazdu, a także termin i sposób ich wypłaty oraz wysokość stawki dziennej
wyżywienia zbiorowego w ośrodku, biorąc pod uwagę konieczność zaspokojenia
niezbędnych potrzeb życiowych cudzoziemca. Rozporządzenie może określać, w jakich
przypadkach i do jakiej wysokości może być zwiększona wysokość kieszonkowego, ze
względu na działania cudzoziemca na rzecz ośrodka i przebywających w nim osób.

Rozdział 6
Zatrzymanie cudzoziemca oraz umieszczenie go w strzeżonym ośrodku lub
zastosowanie aresztu w celu wydalenia w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy lub
udzielenie ochrony uzupełniającej

Art. 87.
1. Wnioskodawcy lub osoby, w imieniu której wnioskodawca
występuje, nie zatrzymuje się, chyba że istnieje konieczność:
1) ustalenia ich tożsamości;
2) zapobieżenia nadużyciu postępowania o nadanie statusu
uchodźcy;
3) zapobieżenia zagrożeniu dla bezpieczeństwa, zdrowia, życia
lub własności innych osób;
4) ochrony obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego.
2. Zatrzymania można dokonać także w przypadku, gdy:
1) wnioskodawca lub osoba, w imieniu której wnioskodawca
występuje, nielegalnie przekroczyli lub usiłowali przekroczyć
granicę, chyba że przybyli bezpośrednio z terytorium, na


48


którym istnieją okoliczności uzasadniające ich obawę przed
prześladowaniem w rozumieniu art. 13 lub doznaniem
poważnej krzywdy w rozumieniu art. 15, i wjechali na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywają na tym
terytorium bez zezwolenia, pod warunkiem że wniosek o
nadanie statusu uchodźcy zostanie złożony niezwłocznie i
przedstawione będą wiarygodne przyczyny nielegalnego
wjazdu lub pobytu;
2) gdy zachowanie wnioskodawcy lub osoby, w imieniu której
wnioskodawca występuje, zagraża bezpieczeństwu, zdrowiu
lub życiu innych cudzoziemców przebywających w ośrodku
lub pracownikom ośrodka.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, Straż Graniczna lub
Policja zatrzymuje wnioskodawcę lub osobę, w imieniu której wnioskodawca
występuje, na wniosek Szefa Urzędu.

Art. 88. 1. Wnioskodawcę lub osobę, w imieniu której wnioskodawca
występuje, w przypadkach, o których mowa w art. 87, umieszcza się w strzeżonym
ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia, z tym że areszt w celu wydalenia stosuje się,
gdy z okoliczności ustalonych przez organ Straży Granicznej lub Policji wynika, że jest
to niezbędne ze względu na obronność lub bezpieczeństwo państwa albo
bezpieczeństwo i porządek publiczny.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do małoletniego bez opieki i do
cudzoziemca, którego stan psychofizyczny stwarza domniemanie, że był poddany
przemocy albo jest niepełnosprawny, z wyłączeniem przypadku gdy zachowanie
cudzoziemca zagraża bezpieczeństwu, zdrowiu lub życiu innych cudzoziemców
przebywających w ośrodku lub pracownikom ośrodka.

Art. 89. 1. Sąd wydaje postanowienie o umieszczeniu wnioskodawcy lub
osoby, w imieniu której wnioskodawca występuje, w strzeżonym ośrodku lub w
areszcie w celu wydalenia, na okres od 30 do 60 dni.


49


2. W przypadku gdy wnioskodawcą jest cudzoziemiec, przebywający
w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia wskutek wykonania
postanowienia sądu, wydanego na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o
cudzoziemcach, sąd przedłuża okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w
celu wydalenia o 90 dni, przy czym pierwszym dniem przedłużonego okresu pobytu jest
dzień złożenia wniosku o nadanie statusu uchodźcy.
3. Jeżeli decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy, w której
orzeczono o wydaleniu, zostanie doręczona wnioskodawcy przed upływem okresu, o
którym mowa w ust. 1 i 2, okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu
wydalenia może być przedłużony na czas określony, niezbędny do wydania decyzji
ostatecznej o odmowie nadania statusu uchodźcy i do wykonania wydalenia. Okres
pobytu w strzeżonym ośrodku i w areszcie w celu wydalenia nie może przekroczyć
roku.
4. Postanowienie o umieszczeniu wnioskodawcy lub osoby,
w imieniu której wnioskodawca występuje, w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w
celu wydalenia w przypadku, o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 2, wydaje, na wniosek
Szefa Urzędu, sąd rejonowy, w którego okręgu znajduje się siedziba tego organu.
5. Postanowienie w sprawie przedłużenia okresu pobytu
w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia wydaje, na wniosek Szefa Urzędu,
organu Straży Granicznej lub Policji, sąd rejonowy, w którego okręgu znajduje się
siedziba organu składającego wniosek.

Art. 89a. 1. Kierownik
strzeżonego ośrodka lub funkcjonariusz
odpowiedzialny za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia umożliwia wnioskodawcy
lub osobie, w imieniu której wnioskodawca występuje, umieszczonym w strzeżonym
ośrodku lub wobec których zastosowano areszt w celu wydalenia:
1) kontakt korespondencyjny lub telefoniczny z organizacjami,
do których zadań statutowych należą sprawy uchodźców;
2) kontakt osobisty z przedstawicielem Wysokiego Komisarza
Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców lub
organizacji, do której zadań statutowych należą sprawy