Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

2a. Prezes UKE może, na pisemny wniosek
każdej ze stron negocjacji o zawarcie umowy o
dostępie telekomunikacyjnym prowadzonych z
operatorem obowiązanym do zapewnienia
dostępu telekomunikacyjnego, którego
obowiązek zapewnienia wynika z nałożonych na
tego operatora obowiązków regulacyjnych, albo
z urzędu, w drodze postanowienia, określić
termin zakończenia negocjacji o zawarcie tej
umowy, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia
wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o
dostępie telekomunikacyjnym.
2b. Z zastrzeżeniem ust. 2, w przypadku
niepodjęcia negocjacji przez podmiot
obowiązany do zapewnienia dostępu
telekomunikacyjnego, odmowy udzielenia
dostępu telekomunikacyjnego przez podmiot do
tego obowiązany lub niezawarcia umowy o
dostępie telekomunikacyjnym w terminie, o
którym mowa w ust. 2a, lub niezawarcia umowy
o dostęp telekomunikacyjny w terminie 90 dni
licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o
zawarcie umowy o dostępie
telekomunikacyjnym, każda ze stron może
zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o
wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia
kwestii spornych lub określenia warunków
współpracy.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 2b,
powinien zawierać projekt umowy o dostępie
telekomunikacyjnym, zawierający stanowiska
stron w zakresie określonym ustawą, z
zaznaczeniem tych części umowy, co do których
strony nie doszły do porozumienia.
4. Strony są obowiązane do przedłożenia
Prezesowi UKE, na jego żądanie, w terminie 14
dni, swoich stanowisk wobec rozbieżności oraz
dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia
wniosku.

181

Art. 21 Artykuł 21
N
Przepisy
przewidują ten sam tryb rozstrzygania

Rozstrzyganie sporów transgranicznych
sporów krajowych i transgranicznych
1. W przypadku sporu transgranicznego powstałego
w związku ze stosowaniem niniejszej dyrektywy
lub dyrektyw szczegółowych pomiędzy stronami w
różnych państwach członkowskich i w przypadku
gdy rozstrzygnięcie sporu należy do właściwości
krajowych organów regulacyjnych więcej niż
jednego państwa członkowskiego, stosuje się
przepisy ust. 2, 3 i 4.
2. Każda ze stron może przekazać spór danemu
krajowemu organowi regulacyjnemu. Właściwe
krajowe organy regulacyjne koordynują swoje
wysiłki i posiadają prawo do konsultacji z BEREC
w celu zgodnego rozstrzygnięcia sporu, zgodnie z
celami określonymi w art. 8.
Wszelkie obowiązki nałożone przez krajowe
organy regulacyjne na przedsiębiorstwa w ramach
rozstrzygania sporu są zgodne z niniejszą
dyrektywą i dyrektywami szczegółowymi.
Każdy krajowy organ regulacyjny właściwy do
rozstrzygania takich sporów może zwrócić się do
BEREC o przyjęcie opinii w odniesieniu do
działań, które należy podjąć zgodnie z przepisami
dyrektywy ramowej lub dyrektyw szczegółowych
w celu rozstrzygnięcia sporu.
W przypadku gdy zwrócono się do BEREC z takim
wnioskiem, każdy krajowy organ regulacyjny
właściwy do rozstrzygnięcia któregokolwiek z
aspektów sporu czeka z podjęciem działań
rozstrzygających spór na opinię BEREC. Nie stoi
to na przeszkodzie przyjęciu przez krajowe organy
regulacyjne w razie potrzeby środków pilnych.
Wszelkie obowiązku nałożone na przedsiębiorstwo
przez krajowy organ regulacyjny w ramach
rozstrzygania sporu muszą być zgodne z
przepisami niniejszej dyrektywy lub dyrektyw
szczegółowych i w jak największym stopniu
uwzględniają opinię przyjętą przez BEREC.

182

3. Państwa członkowskie mogą przyjąć przepisy
umożliwiające właściwym krajowym organom
regulacyjnym wspólne odstąpienie od
rozstrzygnięcia sporu, w przypadku gdy inne
mechanizmy, w tym mediacja, mogące lepiej i w
odpowiednim czasie przyczynić się do
rozstrzygnięcia sporu, zgodnie z przepisami art. 8.
Niezwłocznie informują one strony. Jeżeli po
upływie czterech miesięcy spór nie jest
rozstrzygnięty, a strona domagająca się
odszkodowania nie wszczęła postępowania przed
sądem oraz jeżeli żadna ze stron nie wystąpi z
takim wnioskiem, krajowe organy regulacyjne
koordynują swoje wysiłki celem rozstrzygnięcia
sporu, zgodnie z przepisami art. 8 i w jak
największym stopniu uwzględniając opinię przyjętą
przez BEREC.
4. Procedura, o której mowa w ust. 2, nie stanowi
przeszkody dla żadnej ze stron we wszczęciu
postępowania przed sądem.";
Art.
Artykuł 21a
T
Art. 208 „Art. 208. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia,
21a
Sankcje

decyzji, o której mowa w art. 144a lub 144b lub
Państwa członkowskie ustanawiają zasady

wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 144c
dotyczące sankcji mających zastosowanie do

ust. 1, używa urządzenia radiowego nadawczego
naruszeń krajowych przepisów przyjętych zgodnie

lub nadawczo-odbiorczego, podlega grzywnie w
z niniejszą dyrektywą i dyrektywami

wysokości do 100 złotych.
szczegółowymi oraz zapewniają wykonywanie tych

2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1
sankcji. Przewidziane sankcje muszą być

działa w sposób uporczywy, podlega grzywnie,
odpowiednie, skuteczne, proporcjonalne i

karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
odstraszające. Państwa członkowskie zgłaszają te

wolności do lat 2.
przepisy Komisji najpóźniej do dnia 25 maja 2011

3. Sąd może orzec przepadek urządzeń
r. i niezwłocznie powiadamiają ją o wszelkich

przeznaczonych lub służących do popełnienia
późniejszych zmianach, które ich dotyczą.";

czynu określonego w ust. 1 i 2, chociażby nie

stanowiły one własności sprawcy.

4. Sąd orzeka przepadek urządzeń

przeznaczonych lub służących do popełnienia

czynu określonego w ust. 1 i 2, chociażby nie

stanowiły one własności sprawcy, jeżeli ich

używanie zagraża życiu lub zdrowiu człowieka.

183


Przepis art. 195 Kodeksu karnego

wykonawczego stosuje się niezależnie od

wartości przedmiotów, których przepadek

orzeczono.

5. Orzekanie w sprawach o czyny, o których

mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów

Kodeksu postępowania w sprawach o

wykroczenia.”;


Art. 209 w art. 209:

a) w ust. 1:



- uchyla się pkt 8,



- po pkt 9 dodaje się pkt 9a i 9b w brzmieniu:

„9a) używa urządzenia radiowego bez

wymaganego wpisu do rejestru urządzeń

wykorzystywanych bez pozwolenia, o których

mowa w art. 144 ust. 2 pkt 4,

9b) nie wykorzystuje, z przyczyn leżących po

stronie podmiotu dysponującego rezerwacją

częstotliwości, przyznanych częstotliwości przez

co najmniej 6 miesięcy,”,



- po pkt 13a dodaje się pkt 13b w brzmieniu:

„13b) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia

obowiązki określone w art. 44b-44f,”,



- po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu:

„22a) nie wypełnia warunków współkorzystania

i dostępu do infrastruktury technicznej oraz

rozliczeń z tego tytułu, określonych w decyzji

lub w umowie, zgodnie z ustawą z dnia 7 maja

2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci

telekomunikacyjnych,



- po pkt 25) dodaje się pkt 25a) w brzmieniu:

„25a) będąc przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

nie publikuje na swojej stronie internetowej

184


informacji, o których mowa w art. 175e,”,



- po pkt 27 dodaje się pkt 27a w brzmieniu:

„27a) nie stosuje się do zakazu określonego w

decyzji, o której mowa w art. 175c ust. 3,”



- pkt 29 otrzymuje brzmienie:

„29) nie wypełnia obowiązków określonych w

art. 3-6a rozporządzenia WE nr 717/2007

Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27

czerwca 2007 r. w sprawie roamingu w

publicznych sieciach telefonii ruchomej

wewnątrz Wspólnoty oraz zmieniającego

dyrektywę 2002/21/WE,”,



- dodaje się pkt 32 w brzmieniu:

„32) utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie

czynności kontrolnych przez Prezesa UKE”,



b) po ust 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Kara, o której mowa w ust. 1 może zostać

nałożona także w przypadku, gdy podmiot

zaprzestał naruszania prawa lub naprawił

wyrządzoną szkodę.”;


art. 210 w art. 210 ust. 4 otrzymuje art. 210 ust. 4
ust. 4
brzmienie:

„4. Jeżeli okres działania podmiotu jest krótszy
niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru
kary przyjmuje się kwotę 500.000 złotych, a w
przypadku kar, o których mowa w ust. 1 pkt 22a,
jeżeli podmiot nie osiągnął w poprzednim roku
kalendarzowym przychodu, za podstawę
wymiaru kary przyjmuje się kwotę 10.000

złotych.”;
Art. 22 "3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, N

ust. 3
stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji
1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art.

185