Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

o których mowa powyżej) pojawiła się konieczność dostosowania przepisów w
zakresie recepty farmaceutycznej. Dotychczasowe brzmienie art. 96 ust. 3 ustawy z
dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne jednoznacznie wskazywało na jej
postać papierową. Powstała zatem konieczność stworzenia przepisów regulujących
sporządzenie również recepty farmaceutycznej w postaci elektronicznej. Zmieniono
także upoważnienie ustawowe do wydania aktu wykonawczego na podstawie
art. 96 ust. 8 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.
Równocześnie dodano art. 96a ust. 10 wskazujący, jakie dane osobowe zawiera
zapotrzebowanie.
11. W art. 96 ust. 3 zdefiniowano przesłanki, które mogą stanowić podstawę odmowy
wydania produktu leczniczego przez farmaceutę i technika farmaceutycznego.
12. W konsekwencji zmian systemowych zmodyfikowano upoważnienie ustawowe z
art. 96 ust. 7 przez jego rozbicie. Zastosowanie takiego środka legislacyjnego
związane jest z wprowadzeniem recept i zleceń w postaci elektronicznej, które nie
będą realizowane w aptekach zakładowych Ministra Sprawiedliwości, w których
będą w dalszym ciągu realizowane recepty i zlecenia w postaci papierowej. W
upoważnieniu dotyczącym aptek ogólnodostępnych oraz aptek zakładowych
podległych Ministrowi Obrony Narodowej została wprowadzona e-recepta oraz
elementy związane z jej obsługą.
13. W art. 96a ust. 1 uregulowano zakres danych, jakie powinny się znaleźć na
recepcie. Zakres danych oprócz danych osobowych będzie zawierał także dane
dotyczące podmiotu, w ramach którego wystawiano receptę, elementy, jakie
powinna zawierać recepta refundowana, dane dotyczące przepisanego leku, dane
dotyczące realizacji recepty, okres farmakoterapii oraz informacje o odpisie. Dane
dotyczące realizacji recept, recepty transgranicznej bądź zakresu pozostałych
danych, jakie powinny znaleźć się na recepcie, będą się znajdowały w
rozporządzeniu w sprawie recept, o którym mowa powyżej. Należy wskazać, że
został rozszerzony zakres danych, które będzie zawierała recepta pełnopłatna, o
obligatoryjność wpisania danych podmiotu, w ramach którego wystawiana jest
recepta, oraz numeru PESEL bądź innego identyfikatora usługobiorcy.
14. W art. 96b uregulowano instytucję informacji o wystawionej recepcie, którą pacjent
otrzymuje od osoby wystawiającej receptę w przypadku wystawienia recepty w
23
postaci elektronicznej. Informacja ta stanowi potwierdzenie o wystawieniu recepty
w postaci elektronicznej, a także zawiera informacje o leku, który na niej został
wystawiony. W przypadkach wskazanych w ustawie oraz na każde żądanie
pacjenta, informacja będzie wydawana w postaci wydruku informacyjnego. Do
realizacji recepty w postaci elektronicznej wystarczy podanie kodu dostępu (który
może zostać przekazany m.in. w przesłanej wiadomości tekstowej na telefon
komórkowy) oraz numeru PESEL lub numeru innego dokumentu potwierdzającego
tożsamość.
15. W art. 107 uszczegółowiono przepisy dotyczące rejestru zezwoleń na prowadzenie
aptek ogólnodostępnych i punktów aptecznych.
16. W art. 107a w celu ujednolicenia systemu kształcenia specjalizacyjnego
farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych, co jest niezbędne do właściwego
funkcjonowania SMK, doprecyzowano przepisy dotyczące udzielania akredytacji
na prowadzenie kształcenia specjalizacyjnego farmaceutów. Akredytacja udzielana
będzie przez dyrektora CMKP na okres 5 lat. Postępowanie w tej sprawie będzie
wszczynane na wniosek podmiotu (uczelni wyższej prowadzącej studia na kierunku
farmacja) zamierzającego prowadzić szkolenie specjalizacyjne, składanego do
dyrektora CMKP. Dyrektor CMKP na podstawie opinii powołanego przez siebie
zespołu ekspertów, który będzie miał możliwość opiniowania wniosków m.in. w
trybie obiegowym, z użyciem dostępnych systemów teleinformatycznych lub
systemów łączności, co ułatwi i przyspieszy całą procedurę, będzie dokonywał
wpisu danego podmiotu na listę jednostek posiadających akredytację. Projektowane
przepisy umożliwią skreślenie podmiotu z przedmiotowej listy, a także cofnięcie
akredytacji w określonych przypadkach. Ponadto zgodnie z projektowanymi
przepisami CMKP będzie publikowało na swojej stronie internetowej listę staży
kierunkowych i kursów specjalizacyjnych – lista będzie tworzona i aktualizowana
na podstawie przekazywanych z jednostek szkolących informacji, obejmujących
także listę farmaceutów, którzy ukończyli dany staż czy kurs, co ułatwi ich
właściwą organizację i monitorowanie ich przebiegu w SMK.
17. W art. 107b i art. 107c mając na uwadze prawidłowe funkcjonowanie SMK,
ujednolicono przepisy dotyczące farmaceutów z przepisami odnoszącymi się do
lekarzy i lekarzy dentystów w zakresie kontroli realizacji szkolenia
24
specjalizacyjnego, a także szkolenia ciągłego farmaceutów prowadzonego w
akredytowanych jednostkach szkolących (tj. doskonalenia zawodowego, którego
obowiązek wynika z ustawy). Doprecyzowane zostały zasady kontroli realizacji
szkolenia specjalizacyjnego, która będzie prowadzona przez zespół kontrolny,
powoływany przez dyrektora CMKP. Projektowane przepisy umożliwiają
zamieszczenie informacji o skreśleniu jednostki szkolącej z listy jednostek
szkolących prowadzonej w SMK.
18. W art. 107d umożliwiono efektywne monitorowanie szkolenia specjalizacyjnego
farmaceutów za pomocą SMK, przez analizę danych o liczbie osób odbywających
szkolenie oraz obrazujących jego przebieg, zamieszczanych w tym systemie.
19. W art. 107f i art. 107h wprowadzono zmiany umożliwiające przeprowadzanie
postępowania kwalifikacyjnego na szkolenie specjalizacyjne farmaceutów za
pomocą SMK. Postępowanie kwalifikacyjne będzie prowadzone przez wojewodę
właściwego ze względu na miejsce, w którym dana osoba zamierza odbywać
szkolenie specjalizacyjne. Dotychczas postępowanie to było prowadzone w
jednostkach szkolących, przy udziale konsultantów wojewódzkich w danych
dziedzinach i wojewody. Przyjęty w projekcie model służy usprawnieniu
postępowania kwalifikacyjnego, co pozwoli na zmniejszenie obciążeń
biurokratycznych spoczywających na osobach, które zamierzają rozpocząć
szkolenie specjalizacyjne, a jednocześnie ujednolici procedury w tym zakresie.
Ponadto wprowadza się EKS, stanowiącą potwierdzenie realizacji programu
szkolenia specjalizacyjnego i jego ukończenia w SMK.
20. W art. 107i przeredagowano przepisy dotyczące prowadzenia rejestru osób
odbywających szkolenie specjalizacyjne, celem ujednolicenia przepisów w tym
zakresie. Rejestr będzie prowadzony przez dyrektora CMKP, na podstawie
informacji wprowadzanych na bieżąco do SMK przez kierowników specjalizacji –
umożliwi to efektywne monitorowanie przebiegu tego szkolenia.
21. W art. 107k i art. 107l ujednolicono zasady związane z przedłużaniem i skracaniem
okresu szkolenia specjalizacyjnego farmaceutów z zasadami obowiązującymi w
tym zakresie lekarzy i lekarzy dentystów, co ma istotny wpływ dla projektowanego
systemu SMK w zakresie monitorowania kształcenia.
25
22. W art. 107m przeredagowano przepisy dotyczące określonych obowiązków
kierownika specjalizacji, które mają być realizowane za pomocą SMK.
23. W art. 107n przeredagowano przepisy umożliwiające farmaceucie zmianę jednostki
szkolącej, mając na uwadze potrzebę realizacji procedur stosowanych w tym
przypadku za pomocą SMK.
24. W art. 107o oddzielono procedurę weryfikacji zrealizowania przez farmaceutę
szkolenia specjalizacyjnego od procedury zgłaszania się do Państwowego
Egzaminu Specjalizacyjnego Farmaceutów, zwanego dalej „PESF”. Podmiotem
właściwym do weryfikacji odbycia szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z jego
programem będzie wojewoda, który będzie opierał swoje rozstrzygnięcia na opinii
konsultantów krajowych, właściwych w danej dziedzinie. Jeśli dana osoba nie
odbyła w pełni szkolenia specjalizacyjnego, wojewoda skieruje ją do odpowiedniej
jednostki szkolącej w celu odbycia brakujących elementów programu i określi
termin ich realizacji. Osoba, która ukończyła szkolenie specjalizacyjne, zgodnie z
jego programem, co zostanie potwierdzone przez wojewodę, będzie mogła zgłosić
się do egzaminu PESF. Wyeliminuje to sytuacje, w których farmaceuta przekonany
o zrealizowaniu całego programu specjalizacji zgłosi się do PESF i dopiero na tym
etapie zostanie poinformowany o braku spełnienia warunków przystąpienia do
PESF. Procedury te będą realizowane w SMK.
25. W art. 107p i art. 107r wprowadzono możliwość składania wniosku do PESF
w SMK.
26. W art. 107s–107zc ujednolicono przepisy dotyczące przeprowadzania i organizacji
PESF z przepisami dotyczącymi przeprowadzania egzaminu PES oraz PESDL.
Przekazywanie wyników egzaminów oraz informacji o unieważnieniu egzaminów
w określonych przypadkach realizowane będzie za pomocą SMK.
27. W art. 107zd i art. 107ze umożliwiono zamieszczanie w SMK decyzji Ministra
Zdrowia o uznaniu lub odmowie uznania tytułu specjalisty w dziedzinie farmacji
uzyskanego za granicą oraz o powierzeniu farmaceucie obowiązków specjalisty w
danej dziedzinie, w przypadku wprowadzenia nowej dziedziny specjalizacji.
Przepisy te umożliwią weryfikację liczby osób, którym minister właściwy do spraw
zdrowia powierzył obowiązki specjalisty w danej dziedzinie, oraz osób, które
26
uznały kwalifikacje specjalisty w danej dziedzinie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
28. W art. 107zg wprowadzono przepisy określające, w jakim zakresie dane zawarte w
SMK mogą być udostępniane farmaceutom oraz określonym podmiotom.
VII. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych
1. W art. 5 dodano pkt 32b, który zawiera definicję skierowania, zgodnie z którą
skierowanie ma postać elektroniczną, poza wyjątkami określonymi w projekcie
(np. braku dostępu do systemu P1 lub wystawianie skierowania dla osoby o
nieustalonej tożsamości).
2. Zmieniono art. 20, jako konsekwencję zmian systemowych związanych z
wprowadzeniem skierowania w postaci papierowej. W przypadku takiego
skierowania, świadczeniobiorca zobowiązany jest, przed wpisem na listę
oczekujących, udostępnić świadczeniodawcy kod dostępu do skierowania oraz
numer PESEL albo numer innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.
Umożliwi to „zablokowanie” skierowania w systemie P1, uniemożliwiając
zapisywanie się jednocześnie na kilka list. W sytuacji, w której nie dojdzie do
udzielenia świadczenia, skierowanie zostanie „odblokowane”, umożliwiając
świadczeniobiorcy jego powtórne użycie.
3. W związku ze zmianą definicji osoby uprawnionej, o której mowa w art. 2 pkt 14
ustawy o refundacji, wprowadzono odpowiednie zmiany w art. 40, art. 44 ust. 2 i 3,
art. 47 ust. 1–2a.
4. Zmieniono art. 43 ust. 3, art. 44 ust. 5, art. 45 ust. 5a i art. 46 ust. 6 ustawy o
świadczeniach w celu realizacji uprawnień dodatkowych również dla osób, którym
jest wystawiana recepta w postaci elektronicznej. Użyte w przepisach
sformułowanie rewers jednoznacznie wskazuje, iż recepta w obecnie
obowiązującym stanie prawnym jest to dokument w postaci papierowej. Rewers i
awers są cechami dokumentów papierowych i tym samym wykluczają
elektroniczną postać recepty.
5. Zmiany w art. 53 i art. 56 mają na celu doprecyzowanie i „uszczelnienie” systemu
świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych ze środków publicznych. Wskazane
27