Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

– 55 –
5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane
niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh,
łącznej ilości:
1)
wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na
terytorium kraju energii elektrycznej;
2)
energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3)
energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
4)
energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5)
energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6)
energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz
przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7)
strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w
art. 9 ust. 2.
6. Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie
ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości
szacunkowe.
Art. 138i. 1. Ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:
1)
pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na
terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2)
pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.
2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:
1)
ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji
CN;
2)
datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy
węglowemu;
3)
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego
nabywcy węglowego;
4)
datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument
zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego wyroby te zostały sprzedane
na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.
– 56 –
3. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać dane dotyczące wyrobów węglowych:
1)
użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31a ust. 1, lub
2)
użytych do celów nieobjętych zwolnieniem
– w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.
Art. 138j. 1. Ewidencję wyrobów gazowych prowadzą:
1)
pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na
terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu;
2)
pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.
2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1, zawiera następujące dane:
1)
ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu
wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych,
według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;
2)
datę sprzedaży wyrobów gazowych;
3)
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego
nabywcy gazowego;
4)
datę wystawienia i numer faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata
należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, na podstawie których
wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu.
3. Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest udokumentowana tylko paragonem
fiskalnym, ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4.
4. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, zawiera następujące dane:
1)
ilość wyrobów gazowych, odpowiednio do dokonanych czynności:
a)
użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, 2 lub 3, lub
b)
użytych do celów nieobjętych zwolnieniem, lub
c)
wyprodukowanych, lub
d)
nabytych wewnątrzwspólnotowo, lub
e)
dostarczonych wewnątrzwspólnotowo, lub
f)
importowanych, lub
g)
eksportowanych, lub
– 57 –
h)
nabytych na terytorium kraju, lub
i)
sprzedanych na terytorium kraju
– w podziale na miesiące dokonania czynności, odpowiednio w kilogramach albo
metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;
2)
datę oraz adres miejsca dokonania czynności;
3)
w przypadkach, o których mowa w pkt 1 lit. d–i, dane kontrahentów, z którymi
dokonano tych czynności.
5. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie wskazań
urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku tych urządzeń – na
podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru wyrobów gazowych przez
poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
Art. 138k. Ewidencje rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych określonych
w art. 118 ust. 1 pkt 1–3 i 6, prowadzą:
1)
podmiot prowadzący skład podatkowy;
2)
importer wyrobów akcyzowych;
3)
podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych;
4)
podmiot dokonujący produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47
ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;
5)
właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
Art. 138l. 1. Ewidencję podatkowych znaków akcyzy prowadzą:
1)
podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;
2)
podmiot prowadzący skład podatkowy na terytorium kraju, któremu właściciel
wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, lub podmiot, o którym
mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, przekazał znaki akcyzy w celu naniesienia ich na
opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe będące
jego własnością.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
określenie liczby znaków akcyzy otrzymanych, wydanych, wykorzystanych do
naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz zwróconych.
Art. 138m. 1. Protokoły sporządza się z czynności:
1) niszczenia nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia
podlegających kontroli:
a)
suszu tytoniowego,
– 58 –
b)
innych niż susz tytoniowy wyrobów akcyzowych;
2) utraty, zniszczenia, uszkodzenia, zdjęcia, zniszczenia uszkodzonych lub
zniszczonych znaków akcyzy oraz wydania lub zwrotu znaków akcyzy;
3)
ustalenia ilości alkoholu etylowego podczas jego wydania z gorzelni;
4) skażenia alkoholu etylowego.
2. Protokoły, o których mowa w ust. 1, sporządza się w formie papierowej.
3. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sporządza się w co najmniej dwóch
egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie naczelnikowi
urzędu celnego właściwemu w zakresie akcyzy, z wyłączeniem przypadków, w których
w czynnościach, które potwierdza protokół, uczestniczył przedstawiciel właściwego
organu podatkowego.
4. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się w co najmniej trzech
egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie naczelnikowi urzędu
celnego właściwemu w zakresie akcyzy oraz naczelnikowi urzędu celnego właściwemu
w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy, z wyłączeniem przypadków, w których
w czynnościach, które potwierdza protokół, uczestniczył przedstawiciel właściwego
organu podatkowego.
5. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, sporządza się w dwóch
egzemplarzach, a w przypadku gdy alkohol etylowy skażony ma zostać wysłany do
innego podmiotu, protokół sporządza się w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz
protokołu otrzymuje naczelnik urzędu celnego właściwy w zakresie akcyzy, a w
przypadku kontroli wykonywanej jako kontrola stała w rozumieniu art. 30 ust. 6 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej – komórka organizacyjna utworzona przez
naczelnika urzędu celnego na terenie podmiotu podlegającego kontroli zgodnie z art. 30
ust. 6 tej ustawy, z wyłączeniem przypadków, w których w czynnościach, które
potwierdza protokół, uczestniczył przedstawiciel właściwego organu podatkowego.
6. Protokoły powinny umożliwiać w szczególności ustalenie odpowiednio:
1) daty, ilości i rodzaju zniszczonych wyrobów akcyzowych;
2) daty, ilości i rodzaju utraconych, zniszczonych, uszkodzonych, zdjętych, wydanych
lub zwróconych znaków akcyzy;
3) sposobu zniszczenia wyrobów akcyzowych;
4) zapasu alkoholu etylowego w magazynie gorzelni przed i po jego wydaniu oraz
ilości alkoholu etylowego w naczyniach transportowych;
– 59 –
5) ilości pobranego do skażenia alkoholu etylowego, rodzaju i ilości dodanego środka
skażającego lub substancji skażającej, ilości otrzymanego skażonego alkoholu
etylowego.
Art. 138n. W przypadku gdy zamierzone oznaczanie wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy następuje z powodu uszkodzenia znaków akcyzy na tych wyrobach,
nieprawidłowego oznaczenia tych wyrobów bądź oznaczenia ich nieodpowiednimi
znakami akcyzy, jak również z powodu wystąpienia w obrocie wyrobów akcyzowych
nieoznaczonych znakami akcyzy, podmiot sporządza spis tych wyrobów i przedstawia
go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 3 dni od dnia stwierdzenia tych
zdarzeń lub ich wystąpienia, w celu jego potwierdzenia.
Art. 138o. Podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji piwa lub wina
są obowiązane do prowadzenia dokumentacji zawierającej informacje w zakresie
czynności produkcyjnych dotyczących tych wyrobów.
Art. 138p. 1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a–138l i
art. 138o, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej.
2. Ewidencje, o których mowa w art. 138a–138c i art. 138e–138l, mogą zostać
zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów podatkowych innych niż
przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że
dokumentacja ta zawiera wszystkie dane wymagane dla danej ewidencji.
Art. 138q. 1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a–138o,
powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.
2. Faktury i inne dokumenty, z których wynika zapłata należności za sprzedane
przez podatnika wyroby gazowe, o których mowa w art.138j ust. 2 pkt 4, powinny być
przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym zostały wystawione.
Art. 138r. 1. Podmiot, który wystawia dokument dostawy, sporządza kwartalne
zestawienia wystawianych dokumentów dostawy. Jeden egzemplarz tego zestawienia
przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie do 25. dnia miesiąca
następującego po kwartale, którego dotyczy zestawienie.
2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera datę jego sporządzenia, nazwę
albo imię i nazwisko oraz adres siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu
sporządzającego zestawienie oraz wykaz wystawionych dokumentów dostawy