Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw

Fedak
roczne sprawozdania finansowe oraz sprawozdania z nieuwzględniona nowelizacji.
działalności, roczne skonsolidowane sprawozdania

finansowe
oraz
skonsolidowane
sprawozdania
z
działalności łącznie z dotyczącymi tych sprawozdań
opiniami wraz z raportami biegłych rewidentów podlegają
trwałemu przechowaniu.”
82. art. 74 ust. 2
Zdzisław
art. 74 ust. 2 pkt 4. Nie rozumiem o co chodzi. Po upływie
do dyskusji
Przepis zostanie doprecyzowany podczas
pkt 4
Fedak
5 lat wygasa obowiązek przechowywania dowodów, a w
konferencji uzgodnieniowej.

dopisanym tekście mówi się, że dowody dotyczące spłaty
rat pożyczek i kredytów po 5 latach mogą być przeniesione
na nośniki informatyczne, a więc dalej przechowywane,
choć nie w formie papierowej. Czy chodzi o to, że dowody
spłaty rat mają być przechowywane przez 5 lat od daty
spłaty, przedawnienia lub umorzenia pożyczki lub kredytu?
83.
Związek
Musimy poinformować, że zaproponowany przez
uwaga
Obecny kształt zapisu umożliwiający
Banków
projektodawcę zapis zmiany brzemienia art. 74 ust. 2 pkt 4 nieuwzględniona wgląd do dokumentów przez okres 5 lat
Polskich
nie odzwierciedla w pełni intencji sektora bankowego,
od początku roku następującego po roku
która przyświecała procesowi zainicjowania zmian w
obrotowym, w którym operacje, transakcje
zakresie trybu i terminu przechowywania dowodów
i postępowanie zostały ostatecznie
księgowych dotyczących pożyczek, kredytów oraz umów
zakończone, spłacone czy rozliczone
handlowych. Zaprezentowana zmiana brzmienia ww.
chroni interesy klienta, a dostęp banku do
artykułu, polegająca na możliwości przenoszenia na
pełnej historii kredytowej klienta pozwala
informatyczne nośniki danych dowodów księgowych
na skuteczne budowanie modeli utraty
dotyczących poszczególnych rat pożyczek i kredytów, po
wartości kredytów. Ponadto, istniejący
wpływie 5 lat od początku roku następującego po roku
przepis
zapewnia
bezpieczeństwo
obrotowym, w którym nastąpiła spłata pożyczki lub
transakcji oraz pozwala na zapewnienie
kredytu, nie zmienia stanu faktycznego, utrzymując tym
prawidłowego funkcjonowania systemu
samym w mocy obowiązek wydłużonego okresu
bankowego.
Banki,
jako
instytucje
przechowywania dowodów księgowych dla ww. grup
zaufania
publicznego
powinny
mieć
dowodów księgowych. Zaproponowana w projekcie
dostęp do danych obejmujących cały
zmiana do ustawy polegająca na możliwości
okres życia produktu. Obecnie nabiera to
przechowywania dowodów księgowych w formie
szczególnego znaczenia w przypadku
elektronicznej po upływie 5 lat od początku roku
kredytów denominowanych w walucie,
następującego po roku obrotowym, w którym nastąpiła
gdy klienci wytaczają powództwo o
spłata raty pożyczki lub kredytu nie mityguje ponoszenia
unieważnienie klauzul umownych. W
44

przez banki wysokich kosztów związanych z:
sytuacji wystąpienia klienta do sądu
- przenoszeniem dowodów księgowych na elektroniczne
istotne jest, by informacje o kredycie były
nośniki i ich przechowywaniem w tej formie do czasu
w banku kompletne, tj. gromadzone i
spłaty kredytu/pożyczki, zarówno w odniesieniu do
przechowywane poczynając od dnia
dowodów księgowych związanych ze spłatą pożyczki/raty
zawarcia umowy kredytowej.
powstałych przed datą wejścia w życie proponowanej
zmiany jak i nowopowstających,
-
zabezpieczeniem
kosztochłonnego
mechanizmu
identyfikującego spłatę kredytu, pożyczki, w celu
wyeliminowania z archiwów elektronicznych, po ich
spłacie, lub rozliczeniu, dowodów księgowych związanych
z ww. aktywami,
- odpowiednią organizację wieloetapowego procesu
przechowywania dowodów księgowych, pozwalającą na
ich identyfikację „na wejściu", rozdzielenie od innej
dokumentacji dziennej, odrębne przechowywanie, a także
zapewniającą realizację pracochłonnego procesu ich
wyszukiwania, w celu ich zniszczenia w przypadku
wygasłych lub rozwiązanych umów kredytu/depozytu,
przy jednoczesnym braku możliwości wykorzystania tych
dowodów w procesie sprawdzalności ksiąg rachunkowych,
których okres przechowywania wynosi co najmniej 5 lat,
braku możliwości wykorzystania ich jako wartości
dowodowej po upływie terminu przedawnienia roszczeń.
Intencją banków była zmiana ww. przepisu w taki sposób,
aby wydłużenie okresu przechowywania, niezależnie od
formy archiwizacji dowodu księgowego, w jednoznaczny
w sposób obejmowało jedynie zbiory dowodów
księgowych dotyczących wyszczególnionych w nim
pożyczek, kredytów oraz umów handlowych i innych
roszczeń, będących jednocześnie przedmiotem dochodzeń
w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem
karnym albo podatkowym oraz środków trwałych w
budowie, co przyczyni się do:
-
zapewnienia
spójności
pomiędzy
okresem
45

przechowywania dowodów księgowych a okresem
przechowywania ksiąg rachunkowych oraz dokumentacją
inwentaryzacyjną,
- wyeliminowania niespójności w odniesieniu do
pozostałych dowodów księgowych stanowiących podstawę
roszczeń okresowych, które nie byłyby objęte
przedmiotem
dochodzeń w postępowaniu cywilnym lub objętych
postępowaniem karnym albo podatkowym, pomiędzy
okresem ich przechowywania a możliwością ich
wykorzystania jako wartości dowodowej,
- zniesienia konieczność ponoszenia przez system
bankowy niewspółmiernie wysokich kosztów związanych
z przechowywaniem wszystkich dowodów księgowych
przy braku racjonalnej potrzeby ich wykorzystywania,
- usprawnienia procesu prowadzenia rachunkowości we
wszystkich jednostkach gospodarczych, w tym w całym
sektorze bankowym.
Dodatkowo zaproponowane brzmienie projektu ustawy nie
eliminuje
pozostających
nadal
wątpliwości
interpretacyjnych związanych z koniecznością stosowania
ww. przepisu w odniesieniu do:
- dowodów dotyczących umów o prowadzenie rachunków
bankowych do czasu ich zamknięcia, co w praktyce
oznacza przechowywanie dowodów dokumentujących
transakcje zrealizowane w ramach ww. umowy, w
nieokreślonym, długim czasie i realizację analogicznych
czynności w stosunku do tych dowodów, o których mowa
powyżej;
- objęcia wydłużonym procesem przechowywania także
dowodów księgowych wewnętrznych, o których mowa w
art. 20 ust. 2 pkt 3 UoR, dokumentujących wszystkie
operacje Banku realizowane w kontekście danego
kontraktu, tj. dokumentujące naliczenie odsetek,
wyliczenie różnic kursowych, operacji sprzedaży,
46

odpisania wierzytelności.
Biorąc pod uwagę powyższe zastrzeżenia zgłoszone przez
banki, Związek Banków Polskich podtrzymuje swoją
wcześniejszą propozycję dokonania innej zmiany
brzmienia art. 74 ust. 2 pkt 4 UoR. Pragniemy
przypomnieć, że pierwotna propozycja ZBP zapisu tego
punktu w art. 74 brzmiała w sposób następujący:
„4) dowody księgowe dotyczące środków trwałych w
budowie, a także będących przedmiotem dochodzenia w
postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem
karnym albo podatkowym pożyczek, kredytów, umów
handlowych i innych roszczeń — przez 5 lat od początku
roku następującego po roku obrotowym, w którym
operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie
zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione;" a
tym samym objęcie dowodów dotyczących kredytów i
pożyczek nie podlegających dochodzeniu w postępowaniu
cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo
podatkowym standardowym procesem przechowywania
przez okres 5 lat na bazie przepisu art.. 74 ust 2 pkt 8.
W konkluzji naszego pisma zwracamy się z prośbą o
ponowne rozważenie tej propozycji, a także możliwości
zorganizowania roboczego spotkania w celu wyjaśnienia
ewentualnych istniejących wątpliwości dotyczących naszej
propozycji.
84.
Krajowy
1. Pozytywnie należy ocenić zmianę art. 74 ust. 2 pkt. 4
uwaga
Patrz wyżej uwaga Związku Banków
Związek
ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. nieuwzględniona Polskich
Banków
z 2013 r. poz. 330, ze zm.) (Ustawa o Rachunkowości)

Spółdzielczych umożliwiającą przeniesienie dowodów księgowych

dotyczących poszczególnych rat pożyczek i kredytów na
informatyczne nośniki danych po upływie 5 lat od
początku roku następującego po roku obrotowym, w
którym nastąpiła spłata raty pożyczki lub kredytu. Należy
jednak zauważyć, iż Projekt wciąż nie rozwiązuje
podstawowego
problemu
banków,
dotyczącego
47

przechowywania dowodów księgowych bezgotówkowych
spłat kredytów i pożyczek, np. poprzez automatyczne
pobranie z rachunku bieżącego klienta prowadzonego w
tym samym banku, kwot niezbędnych do spłaty raty
kapitałowej i odsetek za dany okres na podstawie
dyspozycji klienta złożonej w banku udzielającym kredyt
lub za pomocą bankowości internetowej.
W przypadku spłaty kredytu pożyczki na podstawie
dyspozycji udzielonej przez klienta, z uwagi na ilość
rachunków kredytowych obsługiwanych przez banki,
wykonywane są one automatycznie przez systemy
informatyczne
w
procedurze
przetwarzania
dnia
operacyjnego. Natomiast w przypadku spłaty rat z użyciem
bankowości internetowej dowód księgowy powstaje
wówczas jako otrzymane zlecenie w rozrachunkach
międzybankowych przeprowadzanych przez Krajową Izbę
Rozliczeniową (KIR), księgowane automatycznie przez
systemy informatyczne.
Banki nie powinny być obligowane zatem do drukowania
dokumentów spłat rat kredytów i pożyczek w celu ich
archiwizacji w postaci „fizycznej” (papierowej) z uwagi na
to, że dokumenty te zapisane są w systemach
informatycznych i są możliwe do oddrukowania w każdym
momencie na żądanie – dokumenty te spełniają kryteria
określone w art. 20 ust. 5 Ustawy o Rachunkowości.
W związku z powyższym, zasadne wydaje się
wprowadzenie przepisu umożlwiającego przechowywanie
dowodów księgowych wprowadzonych do ksiąg
rachunkowych automatycznie za pośrednictwem urządzeń
łączności lub informatycznych nośników danych, o ile
spełniają warunki określone w art. 20 ust. 5 Ustawy o
Rachunkowości na informatycznych nośnikach danych
przez cały okres, o którym mowa w art. 74 ust. 2 pkt 4
Ustawy o Rachunkowości.
85.
art. 77
Zdzisław
art. 77. Proponuję połączyć ust. 2 i 3.
uwaga
w art. 77 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
48