Poselski projekt ustawy o zawodzie fizjoterapeuty oraz o zmianie innych ustaw

minimalne okresy kształcenia w odniesieniu do tych dziedzin, a także aktualny stan wiedzy
medycznej;
2) wzory wniosków o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego,
3) sposób i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 2 pkt
4, ze szczególnym uwzględnieniem wzoru wniosku o rozpoczęcie specjalizacji i kryteriów
oceny postępowania kwalifikacyjnego;
4) sposób odbywania specjalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem trybu dokumentowania jej
przebiegu;
5) sposób i tryb składania egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 1, ze szczególnym
uwzględnieniem wymagań dotyczących egzaminu pisemnego i ustnego;
6) tryb uznawania równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą, ze szczególnym
uwzględnieniem zakresu szkolenia odbytego za granicą oraz trybu i zakresu odbywania
przeszkolenia uzupełniającego, o którym mowa w ust. 5;
7) wzór dyplomu wydawanego po złożeniu egzaminu, o którym mowa w ust. 1;
8) sposób ustalenia opłat, o których mowa w ust. 4, uwzględniając w szczególności wydatki
związane z postępowaniem kwalifikacyjnym.

Art. 36.
1. Specjalizację mogą prowadzić podmioty, które uzyskały wpis na listę jednostek szkolących
prowadzoną przez Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej
"jednostkami szkolącymi", po uzyskaniu akredytacji, które:
1) posiadają w swojej strukturze lub powołały zespół do spraw specjalizacji, w tym podpisały
umowy na pełnienie obowiązków kierowników specjalizacji z osobami posiadającymi tytuł
specjalisty w dziedzinie fizjoterapii,
2) spełniają standardy kształcenia w dziedzinie fizjoterapii określone w programie
specjalizacji;
3) są jednostkami, których działalność odpowiada profilowi prowadzonej specjalizacji i które
zawarły porozumienia z innymi podmiotami na realizację staży kierunkowych lub kursów
specjalizacyjnych określonych programem specjalizacji, jeżeli ich odbywania jednostka
szkoląca nie może zapewnić w ramach swojej struktury organizacyjnej;
4) opracowały regulamin organizacyjny specjalizacji;
5) uzyskały opinię konsultanta wojewódzkiego lub krajowego w dziedzinie fizjoterapii
o spełnieniu warunków określonych w pkt 1-4.
2. Regulamin organizacyjny specjalizacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, określa, w
szczególności:
1) sposób prowadzenia naboru osób na specjalizację, ze szczególnym uwzględnieniem
regulaminu postępowania kwalifikacyjnego i maksymalnej liczby osób, które mogą zostać
przyjęte na specjalizację;
2) organizację specjalizacji, w tym harmonogram zajęć i staży kierunkowych;
3) prawa i obowiązki osób odbywających specjalizację;
4) szczegółowy zakres obowiązków kierowników specjalizacji, opiekunów staży
kierunkowych, wykładowców i innych osób prowadzących zajęcia;
5) sposoby sprawdzania wiadomości i umiejętności;
6) sposoby oceny organizacji i przebiegu specjalizacji przez osoby w niej uczestniczące.
3. Podmiot zamierzający prowadzić specjalizację składa wniosek o wpis na listę, o której
mowa w ust. 1, do działającej na podstawie odrębnych przepisów jednostki organizacyjnej
podległej wojewodzie, zwanej dalej "ośrodkiem wojewódzkim", właściwym ze względu na
siedzibę podmiotu zamierzającego prowadzić specjalizację.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się:
1) dokumenty potwierdzające status prawny podmiotu;
2) informacje o dotychczasowym przebiegu prowadzonej przez niego działalności;
3) dokumenty potwierdzające spełnianie warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4;
4) opinię, o której mowa w ust. 1 pkt 5.
5. Ośrodek wojewódzki, po sprawdzeniu formalnym dokumentów, o których mowa w ust. 4,
przesyła je do Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej "Centrum",
w celu uzyskania opinii, powołanego przez Dyrektora Centrum, zespołu ekspertów o
spełnieniu przez podmiot warunków, o których mowa w ust. 1.
6. W skład zespołu ekspertów Dyrektor Centrum powołuje:
1) przedstawicieli właściwego dla danej dziedziny towarzystwa naukowego i stowarzyszenia
zawodowego, zgłoszonych przez zarządy główne tych organizacji;
2) przedstawiciela w danej dziedzinie, zgłoszonego przez konsultanta krajowego w danej
dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w danej dziedzinie nie ma powołanego
konsultanta krajowego;
3) przedstawiciela Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
7. Zespół ekspertów zbiera się w miarę potrzeby, nie rzadziej niż raz na kwartał, celem
wydania opinii o spełnieniu przez podmiot wnioskujący warunków, o których mowa w ust. 1.

Art. 37
1. Podstawą udzielenia akredytacji jest spełnienie przez jednostkę szkolącą określonych
standardów kształcenia specjalizacyjnego.
2. Akredytacji udziela CMKP na wniosek jednostki szkolącej ubiegającej się o akredytację.
3.Dokumentem potwierdzającym uzyskanie akredytacji jest certyfikat akredytacyjny.
4. Udzielenie akredytacji i odmowa jej udzielenia oraz cofnięcie akredytacji następuje w
drodze decyzji administracyjnej. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy
Kodeksu postępowania administracyjnego.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy
kształcenia specjalizacyjnego fizjoterapeutów, uwzględniając w szczególności dane dotyczące
liczby i kwalifikacji kadr, bazy dydaktycznej oraz warunków organizacyjnych szkolenia.

Art. 38.
1. Akredytacji udziela się na okres 5 lat.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór certyfikatu
akredytacyjnego, uwzględniając w szczególności dane objęte certyfikatem, takie jak: nazwa
jednostki szkolącej, jej adres i siedziba oraz rodzaj specjalizacji.
3. CMKP może cofnąć certyfikat, jeżeli jednostka szkoląca nie realizuje szczegółowego
programu specjalizacji lub nie przestrzega standardów kształcenia specjalizacyjnego
fizjoterapeutów, o których mowa w art. 37 ust. 1.

Art. 39.
1. Nadzór nad prowadzeniem specjalizacji sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.
2. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia jest
uprawniony do:
1) wizytacji jednostki szkolącej;
2) żądania przedstawienia dokumentacji i wyjaśnień dotyczących prowadzonej specjalizacji;
3) wydawania zaleceń dotyczących usunięcia stwierdzonych uchybień.

Art. 40.
1. W przypadku fizjoterapeuty, posiadającego stopień naukowy doktora habilitowanego i
mającego odpowiedni dorobek zawodowy i naukowy w zakresie modułu o którym mowa w art.
35 ust. 7, który rozpoczął szkolenie specjalizacyjne, kierownik specjalizacji może wystąpić do
dyrektora CMKP o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego
fizjoterapeuty za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części albo w całości modułu.
2. Dyrektor CMKP, na podstawie opinii powołanego przez niego zespołu, może uznać, w
drodze decyzji, dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy fizjoterapeuty o którym mowa
w ust. 1, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części albo w całości
szczegółowego programu modułu, a w przypadku uznania za równoważny w całości - podjąć
decyzję o dopuszczeniu tego fizjoterapeuty do PESF.
3. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 2, wchodzą:
1) konsultant krajowy właściwy dla danej dziedziny medycyny;
2) kierownik specjalizacji;
3) przedstawiciel towarzystwa naukowego właściwego dla danej dziedziny medycyny;
4) przedstawiciel Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
4. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw zdrowia może uznać
dotychczasowy dorobek zawodowy i naukowy fizjoterapeuty za równoważny z realizacją
programu specjalizacji i podjąć decyzję o dopuszczeniu fizjoterapeuty do PESF.

Art. 41.
1. Specjalizacja jest jednostopniowa.
2. Osoba uprawniona do podjęcia specjalizacji może ją odbywać na podstawie:
1) umowy o pracę zawartej z jednostką szkolącą na czas nieokreślony lub określony, równy
okresowi trwania specjalizacji;
2) umowy o pracę zawartej z innym pracodawcą niż jednostka szkoląca i skierowania przez
pracodawcę do jednostki szkolącej w celu odbycia specjalizacji;
3) umowy cywilnoprawnej zawartej na czas trwania specjalizacji z jednostką szkolącą;
4) poszerzonego o program specjalizacji programu dziennych studiów doktoranckich,
prowadzonych przez uprawniony podmiot, w skład którego wchodzi jednostka szkoląca.
3. Osoba, o której mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, zawiera z pracodawcą umowę określającą
wzajemne prawa i obowiązki stron wynikające z odbywania specjalizacji.
4. Pracodawca ma obowiązek ułatwić fizjoterapeucie pogłębianie i aktualizowanie wiedzy i
umiejętności zawodowych.
5. Niezależnie od sposobu odbywania specjalizacji kierownik jednostki szkolącej zawiera z
osobą odbywającą specjalizację umowę o szkolenie określającą wzajemne prawa i obowiązki
wynikające z realizacji programu specjalizacji, z uwzględnieniem art. 36 ust. 2 pkt 3.
6. Osoba niebędąca obywatelem polskim przystępuje do specjalizacji i odbywa ją na
warunkach i w sposób obowiązujących obywateli polskich, z zastrzeżeniem ust. 7.
7. Osoba niebędąca obywatelem polskim, przebywająca na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej
wyłącznie w celu odbycia kształcenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego,
może rozpocząć specjalizację na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i
uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby niebędące obywatelami
polskimi.

Art. 42.
1. Czas trwania specjalizacji określony programem specjalizacji może być przedłużony na
uzasadniony wniosek osoby odbywającej specjalizację, przez kierownika jednostki szkolącej
lub upoważnioną przez niego osobę, o okres nie dłuższy niż 24 miesiące.
2. Czas trwania specjalizacji określony programem specjalizacji może być skrócony na
uzasadniony wniosek osoby odbywającej specjalizację, przez kierownika jednostki szkolącej
lub upoważnioną przez niego osobę, o okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, pod warunkiem
pełnego zrealizowania programu specjalizacji.
3. Wniosek o przedłużenie lub skrócenie czasu odbywania specjalizacji osoba wnioskująca
składa do kierownika jednostki szkolącej, po uzyskaniu opinii kierownika specjalizacji.
4. Osoba odbywająca specjalizację, w szczególnie uzasadnionym przypadku
uniemożliwiającym kontynuowanie specjalizacji w jednostce szkolącej, w której rozpoczęła
specjalizację, jest kierowana przez ośrodek wojewódzki do innej jednostki szkolącej, w ramach
posiadanych przez nią wolnych miejsc.
5. Kierownik uprawnionej jednostki szkolącej zawiadamia ośrodek wojewódzki o przedłużeniu
lub skróceniu czasu trwania specjalizacji.

Art. 43
1. Osoba zakwalifikowana do odbywania specjalizacji rozpoczyna ją w terminie określonym w
karcie specjalizacji.
2. Przesunięcia terminu rozpoczęcia specjalizacji może dokonać kierownik jednostki szkolącej
lub upoważniona przez niego osoba na uzasadniony wniosek osoby odbywającej specjalizację.
3. Jeżeli jednostka szkoląca ulegnie likwidacji lub restrukturyzacji uniemożliwiającej
prowadzenie specjalizacji albo zostanie skreślona z listy jednostek szkolących, ośrodek
wojewódzki w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji i kierownikiem innej jednostki
szkolącej wskazuje miejsce i termin kontynuowania specjalizacji.