Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki

dwutlenku siarki, a takż e wpływu na ekosystemy

w portach, przystaniach i ujściach rzek;

4) moż liwości
monitorowania
i

weryfikacji metod redukcji emisji.


19. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej

ogłasza, w drodze obwieszczenia, informacje o

wytycznych opracowanych przez IMO dotyczących

metod
redukcji
emisji,
mając
na
uwadze

upowszechnianie
zasad
dotyczących
ochrony

środowiska przed zanieczyszczeniami ze statków.”;


8) w art. 13f dodaje się ust. 2a i ust. 2b w brzmieniu:



„2a. Jeż eli kapitan statku o polskiej przynależ ności

znajdującego się poza polskimi obszarami morskimi

nie moż e nabyć paliwa ż eglugowego o zawartości

siarki wymaganej na danym obszarze morskim,

powiadamia o tym dyrektora urzędu morskiego
właściwego dla portu macierzystego statku oraz

właściwe władze portu przeznaczenia.



2b. Jeż eli kapitan statku znajdującego się w polskich

obszarach
morskich
nie
moż e
nabyć
paliwa
ż eglugowego o zawartości siarki wymaganej na tych

obszarach morskich, powiadamia o tym dyrektora

urzędu morskiego właściwego dla obszaru, w którym

znajduje się statek, administrację państwa, którego

banderę podnosi, oraz właściwe władze portu

przeznaczenia.”,

Artykuł 4f
Środki finansowe


Państwa członkowskie mogą przyjąć środki finansowe
Zapis fakultatywny.
na korzyść podmiotów, na które ma wpływ niniejsza

dyrektywa, w przypadkach gdy środki takie są zgodne z
34

zasadami pomocy państwa, które obowiązują lub które
mają zostać przyjęte w tym zakresie.
___________
(*) Dz. U. L 46 z 17.2.1997, s. 25.
(**) Dz. U. L 324 z 29.11.2002, s. 1.”;

9) art. 6 otrzymuje brzmienie:
N

Pobieranie próbek i analiza jest już wdroż one w
ustawie o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez
„Artykuł 6
statki w art.13g (Dz. U. z 2012 r. poz. 1244)
Pobieranie próbek i analiza
1.
Państwa
członkowskie
podejmują
wszystkie
niezbędne środki, aby sprawdzić przez pobieranie
próbek, ż e zawartość siarki w stosowanych paliwach jest
zgodna z art. 3, 3a, 4, 4a i 4b. Pobieranie próbek
rozpoczyna się w dniu wejścia w ż ycie wartości
dopuszczalnej dla maksymalnej zawartości siarki w
danym paliwie. Przeprowadza się je okresowo z
odpowiednią częstotliwością i w odpowiedniej ilości w
taki sposób, aby próbki były reprezentatywne dla
badanego
paliwa
oraz,
w
przypadku
paliwa
ż eglugowego, dla paliwa stosowanego przez statki w
danych obszarach morskich i w danych portach. Próbki
są poddawane analizie bez zbędnej zwłoki.
1a. Zastosowanie mają następujące metody pobierania
próbek, analizy oraz kontroli paliwa ż eglugowego:
a) kontrola dzienników okrętowych oraz kwitów
bunkrowych;
oraz, w stosownych przypadkach, następujące metody
pobierania próbek i analizy:
b)
pobieranie
próbek
paliwa
ż eglugowego
przeznaczonego do spalenia na statku, w trakcie jego
dostawy na statek, zgodnie z Wytycznymi w sprawie
pobierania próbek paliwa celem określenia zgodności ze
zmienionym Załącznikiem VI do konwencji MARPOL,
przyjętymi w dniu 17 lipca 2009 r. w drodze rezolucji
182(59) Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego
35

(MEPC) IMO, oraz analiza zawartości siarki w tym
paliwie; lub
c) pobieranie próbek i analiza zawartości siarki w
paliwie ż eglugowym przeznaczonym do spalenia na
statku, znajdującym się w zbiornikach, tam gdzie jest to
moż liwe
do
zrealizowania
z
technicznego
i
ekonomicznego
punktu
widzenia,
oraz
w
zaplombowanych próbkach oleju bunkrowego na
pokładzie statku.
1b. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów
wykonawczych w odniesieniu do:
a) częstotliwości pobierania próbek;
b) metod pobierania próbek;
c) definicji próbki reprezentatywnej dla badanego
paliwa.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą
sprawdzającą, o której mowa w art. 9 ust. 2.

2. Metodą odniesienia przyjętą w celu określenia
zawartości siarki jest metoda ISO 8754 (2003) lub PrEN
ISO 14596 (2007).
W celu ustalenia, czy dostarczane i stosowane na
pokładach statków paliwo ż eglugowe odpowiada
wartościom
dopuszczalnym
siarki
zgodnym
z
wymogami określonymi w art. 3a, 4, 4a i 4b, stosuje się
procedurę weryfikacji paliwa określoną w dodatku VI
do Załącznika VI do konwencji MARPOL.”;

10) w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
N

Przepis wdroż ony poprzez art. 13 g ust. 3 ustawy o
zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki.
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do dnia 30 czerwca każ dego roku na podstawie
wyników pobierania próbek, analizy i kontroli
przeprowadzonych
zgodnie
z
art.
6
państwa
członkowskie
dostarczają
Komisji
sprawozdanie
dotyczące przestrzegania norm dotyczących siarki
36

określonych w niniejszej dyrektywie na rok poprzedni.
Na podstawie sprawozdań otrzymanych zgodnie z
akapitem
pierwszym
niniejszego
ustępu
oraz
powiadomień dotyczących braku dostępności paliwa
ż eglugowego
zgodnego
z
niniejszą
dyrektywą,
przedstawionych przez państwa członkowskie zgodnie z
art. 4a ust. 5b akapit piąty, Komisja w terminie 12
miesięcy od daty, o której mowa w akapicie pierwszym
niniejszego ustępu, sporządza i publikuje sprawozdanie
z wykonania niniejszej dyrektywy. Komisja ocenia
potrzebę dalszego zaostrzenia odnośnych przepisów
niniejszej dyrektywy oraz złoż enia w związku z tym
odpowiednich wniosków ustawodawczych.”;
b) dodaje się ustęp w brzmieniu:
„1a. Komisja moż e przyjąć akty wykonawcze w
odniesieniu do informacji, które należ y zamieścić w
sprawozdaniu, oraz do formatu sprawozdania. Te akty
wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą
sprawdzającą, o której mowa w art. 9 ust. 2.”;
c) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Do dnia 31 grudnia 2013 r. Komisja przedłoż y
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, w
stosownym
przypadku
wraz
z
wnioskami
ustawodawczymi. W sprawozdaniu Komisja zbada
potencjał ograniczenia zanieczyszczenia powietrza,
uwzględniając między innymi: roczne sprawozdania
składane zgodnie z ust. 1 i 1a; zaobserwowaną jakość
powietrza i zakwaszenie; koszty paliw; potencjalny
wpływ gospodarczy oraz zaobserwowane zmiany
rodzaju transportu; a takż e postępy w ograniczaniu
emisji ze statków.

3. We współpracy z państwami członkowskimi i
zainteresowanymi stronami Komisja opracuje do dnia
31 grudnia 2012 r. właściwe środki, w tym środki
37

wyszczególnione w dokumencie roboczym służ b
Komisji z dnia 16 września 2011 r. zatytułowanym
»Redukcja emisji zanieczyszczeń pochodzących z
transportu morskiego i niezbędnik zrównoważ onego
transportu wodnego«, wspierające przestrzeganie norm
środowiskowych określonych w niniejszej dyrektywie, a
takż e
minimalizujące
potencjalne
negatywne
oddziaływanie.”;
d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów
delegowanych zgodnie z art. 9a w odniesieniu do
dostosowania art. 2 pkt 1, 2, 3, 3a, 3b i 4, art. 6 ust. 1a
lit. b) i art. 6 ust. 2 do postępu naukowo-technicznego.
Dostosowanie
takie
nie
moż e
spowodować
jakiejkolwiek bezpośredniej zmiany zakresu niniejszej
dyrektywy lub wartości dopuszczalnych siarki w paliwie
określonych w niniejszej dyrektywie.”;

11) skreśla się art. 8;
N




12) art. 9 otrzymuje brzmienie:
N



„Artykuł 9
Procedura komitetowa
1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest
komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego
2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne
dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie
wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję
(*).
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje
się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
W przypadku gdy komitet nie wyda ż adnej opinii,
Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i
stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE)
nr 182/2011.
38