Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 36 –
bezpieczeństwo jednostki organizacyjnej oraz niezwłocznego meldowania o takich
zdarzeniach właściwemu przełożonemu lub informowania odpowiednio dowódcy zmiany
albo dyżurnego.
§ 90. 1. Decyzje w sprawie rozmieszczenia w celach osadzonych, o których mowa
w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, podejmuje kierownik działu ochrony w porozumieniu
z kierownikiem działu penitencjarnego – w odniesieniu do skazanych, a ponadto
z kierownikiem działu ewidencji – w odniesieniu do tymczasowo aresztowanych.
2. W celi mieszkalnej nie można umieszczać więcej niż trzech osadzonych, o których
mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, ani osadzać ich wspólnie z innymi osadzonymi.
3. W uzasadnionych przypadkach dyrektor może podjąć decyzję o umieszczeniu innych
osadzonych niż wymienieni w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e w celi mieszkalnej, o której mowa
w § 81.
§ 91. 1. Osadzony, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, porusza się po terenie
zakładu pojedynczo.
2. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się poruszanie osadzonych, o których
mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, w grupach nie większych niż trzyosobowe.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, dozór funkcjonariuszy należy odpowiednio
wzmocnić.
4. Poza celą mieszkalną oraz miejscami i pomieszczeniami, o których mowa w § 82,
osadzony, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, pozostaje pod stałym i bezpośrednim
dozorem co najmniej dwóch funkcjonariuszy.
5. W uzasadnionych przypadkach dyrektor może zdecydować o niestosowaniu przepisu
ust. 4 w czasie przebywania osadzonego, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, poza celą
mieszkalną oraz w miejscach i pomieszczeniach niewymienionych w § 82.
§ 92. Osadzony, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, nie może być zatrudniony:
1)
przy pracach wymagających posługiwania się przedmiotami niebezpiecznymi;
2)
przy obsłudze maszyn i urządzeń umożliwiających wyrób przedmiotów niebezpiecznych
lub niedozwolonych;
3)
na stanowiskach umożliwiających spowodowanie pożaru, wybuchu lub innych zdarzeń
groźnych dla bezpieczeństwa zakładu;
4)
w miejscach umożliwiających ucieczkę lub niekontrolowane kontaktowanie się z innymi
osobami.
– 37 –
§ 93. Osadzony, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, dokonuje w zakładzie
zakupów poprzez złożenie zamówienia wyznaczonemu funkcjonariuszowi lub pracownikowi.
Zamówione przedmioty, artykuły żywnościowe i wyroby tytoniowe dostarcza się
osadzonemu do celi.
§ 94. 1. Osadzonego poddaje się kontroli pobieżnej:
1)
przed opuszczeniem oddziału mieszkalnego lub miejsca zatrudnienia i po powrocie do
nich;
2)
przed indywidualnymi rozmowami lub spotkaniami odbywającymi się w oddziale
mieszkalnym z przedstawicielami administracji lub innych podmiotów;
3)
niezwłocznie po użyciu środka przymusu bezpośredniego, o ile jest to możliwe ze
względu na jego rodzaj;
4)
bezpośrednio przed rozpoczęciem konwojowania;
5)
w innych przypadkach uzasadnionych względami porządku lub bezpieczeństwa.
2. W ograniczonym i uproszczonym systemie ochrony dyrektor może określić
odstępstwa od zasad określonych w ust. 1.
Rozdział 6
Warunki wstępu na teren jednostek organizacyjnych osób niebęd cych
funkcjonariuszami albo pracownikami
§ 95. 1. Do jednostek organizacyjnych, na podstawie dokumentu umożliwiającego
ustalenie tożsamości i zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji, mogą wejść w porze
dziennej i nocnej:
1)
Minister Sprawiedliwości, Prokurator żeneralny, sekretarz stanu i podsekretarze stanu
w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz zastępcy Prokuratora żeneralnego;
2)
kierownicy komórek organizacyjnych Ministerstwa Sprawiedliwości;
3)
Pierwszy Prezes i prezesi Sądu Najwyższego;
4)
Rzecznik Praw Obywatelskich.
2. Na podstawie dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości i pisemnego
upoważnienia mogą wejść do jednostek organizacyjnych w porze dziennej, a w porze nocnej
– jeżeli w upoważnieniu zostało to określone – osoby delegowane przez podmioty
wymienione w ust. 1 oraz Dyrektora Generalnego.
– 38 –
§ 96. Do jednostki organizacyjnej na podstawie legitymacji służbowej mogą wejść
w porze dziennej i nocnej właściwi ze względu na siedzibę tej jednostki:
1)
prezes i wiceprezes sądu apelacyjnego;
2)
prezes i wiceprezes sądu okręgowego i rejonowego oraz przewodniczący wydziału
penitencjarnego i sędziowie penitencjarni;
3)
prokuratorzy apelacyjni, okręgowi i rejonowi oraz ich zastępcy;
4)
prezesi okręgowego i garnizonowego sądu wojskowego i ich zastępcy oraz sędziowie
sprawujący nadzór penitencjarny;
5)
wojskowy prokurator okręgowy i garnizonowy, a także szef ośrodka zamiejscowego
wojskowej prokuratury okręgowej.
§ 97. 1. Do jednostki organizacyjnej na podstawie legitymacji służbowej mogą wejść
w godzinach urzędowania administracji, celem dokonania czynności służbowych:
1)
sędziowie, asesorzy i aplikanci sądowi;
2)
prokuratorzy, asesorzy i aplikanci prokuratorscy;
3)
adwokaci i aplikanci adwokaccy;
4)
kuratorzy sądowi;
5)
funkcjonariusze Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Straży żranicznej i żołnierze andarmerii Wojskowej.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej może wyrazić zgodę na wejście do podległej mu
jednostki w godzinach urzędowania administracji, na podstawie legitymacji służbowej lub
dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości, innych osób niż wymienione w ust. 1.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą
wejść do jednostki organizacyjnej również po godzinach urzędowania administracji, jeżeli
jest to konieczne ze względu na charakter wykonywanych czynności, po uprzednim
uzgodnieniu z kierownikiem tej jednostki lub osobą przez niego upoważnioną.
4. Obowiązek uzgodnienia, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy przypadków
konwojowania osadzonych.
5. Jeżeli w czynności procesowej ma uczestniczyć osoba inna niż wymieniona w ust. 1
oraz w § 96, może ona wejść do jednostki organizacyjnej wraz z prowadzącym czynność, na
podstawie jednorazowej przepustki, której wzór określa załącznik nr 10 do rozporządzenia,
wydanej po okazaniu dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości.
– 39 –
§ 98. Do jednostki organizacyjnej w porze dziennej i nocnej na podstawie legitymacji
służbowej lub innego dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości mogą wejść
funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej i pracownicy pogotowia ratunkowego oraz
innych służb udzielających pomocy, wezwani przez kierownika tej jednostki.
§ 99. Osoba uprawniona do widzenia z osadzonym wchodzi do jednostki organizacyjnej,
w ustalonych dniach i godzinach odbywania widzeń, po okazaniu dokumentu
umożliwiającego ustalenie tożsamości.
§ 100. 1. Zasady wstępu do jednostki organizacyjnej emerytów i rencistów Służby
Więziennej oraz członków rodzin funkcjonariuszy i pracowników określa właściwy
kierownik jednostki organizacyjnej.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, wchodzą na teren jednostki organizacyjnej na
podstawie dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości.
§ 101. Osoba niewymieniona w § 95–99:
1)
może wejść do jednostki organizacyjnej w godzinach urzędowania administracji na
podstawie jednorazowej przepustki, wydanej po okazaniu dokumentu umożliwiającego
ustalenie tożsamości;
2)
wykonująca w jednostce organizacyjnej zadania wynikające z kodeksu albo z innych
ustaw może otrzymać stałą przepustkę uprawniającą do wejścia, której wzór określa
załącznik nr 11 do rozporządzenia.
§ 102. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki organizacyjnej może wyrazić
zgodę na wejście do podległej jednostki osobom niewymienionym w § 95–99 w innym czasie
i na innej podstawie, niż to określono w § 101.
§ 103. Pobyt na terenie jednostki organizacyjnej osób wymienionych w § 97–99 i 101
podlega ewidencjonowaniu.
§ 104. 1. Osobie niebędącej funkcjonariuszem lub pracownikiem:
1)
właściwy kierownik jednostki organizacyjnej albo osoba przez niego upoważniona
wydaje jednorazową przepustkę uprawniającą do wstępu na teren jednostki;
2)
kierownik jednostki organizacyjnej wydaje stałą przepustkę uprawniającą do wstępu na
teren podległej jednostki.
– 40 –
2. Stałą przepustkę można unieważnić w każdej chwili bez podania przyczyn.
Upoważniona do unieważnienia stałej przepustki jest osoba, która ją wystawiła, albo jej
przełożony.
§ 105. Osoba, o której mowa w § 104, porusza się po terenie jednostki organizacyjnej
w asyście wyznaczonego funkcjonariusza lub pracownika, chyba że kierownik jednostki
organizacyjnej postanowi inaczej.
Rozdział 7
Ochrona w czasie konwojowania osób osadzonych w zakładach
§ 106. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej albo osoba przez niego upoważniona
podejmuje decyzję o uzbrojeniu i wyposażeniu konwojentów oraz wyznacza dowódcę
konwoju.
2. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa konwojowania dowódca konwoju może
zażądać niezbędnej pomocy od kierownika najbliższej jednostki organizacyjnej.
3. Dowódca konwoju w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia konwojentów lub
konwojowanych osadzonych może podjąć wszelkie niezbędne, doraźne działania
zapobiegające zagrożeniu.
§ 107. 1. Do konwojowania wyznacza się funkcjonariuszy w pełni sprawnych fizycznie
i odpowiednio przygotowanych zawodowo.
2. Do konwojowania jednego osadzonego lub grupy do 10 osadzonych wyznacza się co
najmniej dwóch funkcjonariuszy.
3. Liczbę konwojentów zwiększa się, w szczególności jeżeli:
1)
konwojowanie odbywać się będzie w godz. 2200–600;
2)
konwojowanie trwać będzie ponad 12 godzin;
3)
grupa konwojowanych osadzonych jest większa, niż to określono w ust. 2;
4)
konwojowany stwarza szczególne zagrożenie bezpieczeństwa konwojowania.
4. Wyposażenie i uzbrojenie konwojentów ustala się w zależności od warunków i trasy
konwojowania, odległości do miejsca przeznaczenia, a także liczby osadzonych oraz stopnia
ich demoralizacji lub zagrożenia bezpieczeństwa konwojowania.
5. W ograniczonym i uproszczonym systemie ochrony dyrektor może określić
odstępstwa od wymogów określonych w ust. 2 i ust. 3 pkt 1–3.