Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

Projekt
R O Z P O R Z Ą D Z E N I E
M I N I S T R A S P R A W I E D L I W O Ś C I
z dnia
w sprawie sposobów ochrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej
Na podstawie art. 249 § 3 pkt 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa sposoby ochrony jednostek organizacyjnych Służby
Więziennej, w tym:
1)
formy organizacyjne ochrony tych jednostek;
2)
zadania funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej oraz przywięziennych
zakładów pracy;
3)
sposób postępowania z osobami osadzonymi w zakładach karnych i aresztach śledczych,
w tym podczas ich konwojowania;
4)
warunki wstępu na teren jednostek organizacyjnych Służby Więziennej osób
niebędących funkcjonariuszami lub pracownikami Służby Więziennej albo
pracownikami przywięziennych zakładów pracy.
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
Centralny Ośrodek – Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej;
2)
Centralny Zarząd – Centralny Zarząd Służby Więziennej;
3)
dowódca zmiany – funkcjonariusza kierującego zmianą, jego zastępcę albo
funkcjonariusza kierującego zmianą w wyodrębnionym oddziale;
4)
dozorowanie – ochranianie osadzonego podczas jego przemieszczania i pobytu na
terenie jednostki organizacyjnej;

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931,
z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111,
poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r.
Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135,
Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479,
z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 96, poz. 620
i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 22, poz. 119, Nr 62, poz. 504, Nr 98, poz. 817, Nr 108,
poz. 911, Nr 115, poz. 963, Nr 190, poz. 1475, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 34,
poz. 191, Nr 40, poz. 227, Nr 125, poz. 842 i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 39, poz. 201 i 202, Nr 112,
poz. 654, Nr 129, poz. 734, Nr 185, poz. 1092, Nr 217, poz. 1280 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r. poz. 908,
z 2013 r. poz. 628 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 287.
– 2 –
5)
Dyrektor Generalny – Dyrektora żeneralnego Służby Więziennej albo jego zastępcę;
6)
dyrektor – dyrektora zakładu karnego lub aresztu śledczego albo jego zastępcę;
7)
dyrektor okręgowy – dyrektora okręgowego Służby Więziennej albo jego zastępcę;
8)
funkcjonariusz – funkcjonariusza Służby Więziennej;
9)
jednostka organizacyjna – jednostkę organizacyjną Służby Więziennej, o której mowa
w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2014 r.
poz. 173);
10) kierownik jednostki organizacyjnej – odpowiednio Dyrektora Generalnego, dyrektora
okręgowego, Komendanta Centralnego Ośrodka, komendanta ośrodka albo dyrektora;
11) klucze – klucze i nośniki informacji w postaci kart elektronicznych służących do
otwierania bram, drzwi lub krat;
12) kodeks – ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy;
13) Komendant Centralnego Ośrodka – Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby
Więziennej albo jego zastępcę;
14) komendant ośrodka – komendanta ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr
Służby Więziennej albo jego zastępcę;
15) kontrola pobieżna – powierzchowne sprawdzenie odzieży, obuwia i przedmiotów
posiadanych przez osadzonego;
16) konwojent – funkcjonariusza i pracownika realizujących konwojowanie;
17) konwojowanie – konwój w rozumieniu art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. poz. 628 i 1165 oraz
z 2014 r. poz. 24);
18) oddział mieszkalny – wyodrębniony organizacyjnie zespół cel mieszkalnych dla
osadzonych i pomieszczeń niezbędnych do jego funkcjonowania;
19) okręgowy inspektorat – okręgowy inspektorat Służby Więziennej;
20) osadzony – skazanego, tymczasowo aresztowanego, ukaranego i osobę, wobec której
zastosowany został środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności;
21) ośrodek szkolenia – ośrodek szkolenia Służby Więziennej;
22) ośrodek doskonalenia – ośrodek doskonalenia kadr Służby Więziennej;
23) pojazd konwojowy – pojazd samochodowy wykorzystany do konwojowania,
w szczególności: samochód więźniarkę, samochód sanitarny, autobus, mikrobus,
samochód osobowy, samochód ciężarowy przystosowany konstrukcyjnie do przewozu
osób;
– 3 –
24) pora dzienna – okres od rozpoczęcia apelu porannego do zakończenia apelu
wieczornego;
25) pora nocna – okres od zakończenia apelu wieczornego do rozpoczęcia apelu porannego;
26) posterunek – miejsce, odcinek lub rejon powierzony funkcjonariuszowi do realizacji
zadań związanych z ochroną;
27) posterunek uzbrojony – posterunek, na którym pełnią służbę funkcjonariusze
wyposażeni w broń palną;
28) pracownik – pracownika Służby Więziennej lub przywięziennego zakładu pracy;
29) przedmioty niebezpieczne – przedmioty, które mogą stanowić zagrożenie dla
bezpieczeństwa i porządku w jednostce organizacyjnej, w szczególności: broń palną
i białą, amunicję, narzędzia do cięcia metalu, środki służące do obezwładniania, środki
odurzające i substancje psychotropowe;
30) przedmioty niedozwolone – przedmioty, które mogą utrudniać prawidłowy tok
postępowania karnego, w szczególności: sprzęt łączności i urządzenia techniczne
służące do rejestrowania oraz odtwarzania informacji;
31) siły wsparcia – funkcjonariuszy z innych jednostek organizacyjnych Służby Więziennej
udzielających pomocy w razie zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa danej
jednostki;
32) stanowisko – stałą lub okresową funkcję pełnioną w związku z ochroną jednostki
organizacyjnej, niezwiązaną z posterunkiem;
33) stanowisko uzbrojone – stanowisko, na którym pełni służbę funkcjonariusz wyposażony
w broń palną;
34) teren zakładu – teren, który ogranicza zewnętrzna linia ogrodzenia ochronnego;
35) zdarzenie nadzwyczajne – zdarzenie, które spowodowało zagrożenie lub naruszenie
bezpieczeństwa jednostki organizacyjnej albo konwojowania, zagrożenie dla zdrowia
lub życia osadzonego, funkcjonariusza albo pracownika, a także naruszenie prawa przez
wymienionych, ścigane z urzędu;
36) zabezpieczenia techniczno-ochronne – zabezpieczenia mechaniczne, elektryczne
i elektroniczne oraz budowlane, stosowane w ochronie jednostki organizacyjnej;
37) zakład – zakład karny lub areszt śledczy wraz z podległymi im wyodrębnionymi
oddziałami i oddziałami tymczasowego zakwaterowania skazanych;
38) zmiana – grupę funkcjonariuszy kierowaną przez dowódcę zmiany.
– 4 –
Rozdział 1
Systemy ochrony i formy organizacyjne ochrony jednostek organizacyjnych
§ 3. 1. W celu zapewnienia ochrony społeczeństwa przed przestępczością w jednostkach
organizacyjnych tworzy się system ochrony, który różnicuje się w zależności od typu
zakładu. Zróżnicowanie uzyskuje się w szczególności przez zakres stosowanych
przedsięwzięć oraz rodzaje, ilość i zakres zabezpieczeń techniczno-ochronnych, a także
środków sygnalizacji i łączności oraz rodzaje i liczbę:
1)
posterunków;
2)
stanowisk.
2. W zależności od typu zakładu stosuje się pełny, ograniczony lub uproszczony system
ochrony.
3. Ochronę jednostki organizacyjnej realizują funkcjonariusze stosownie do zakresów
obowiązków służbowych, a pracownicy w sposób określony w zakresach czynności.
§ 4. 1. Pełny system ochrony stosuje się w zakładach karnych typu zamkniętego
i w aresztach śledczych. System ten określają w szczególności następujące elementy:
1)
w ochronie zewnętrznej, o której mowa w § 11 ust. 3, mogą być wyznaczane posterunki
uzbrojone;
2)
ogrodzenie ochronne składające się z linii zewnętrznej wykonanej z materiału pełnego
oraz linii wewnętrznej, a także usytuowanego pomiędzy nimi pasa ochronnego;
3)
okna budynków i budowli, w których stale lub czasowo przebywają osadzeni,
wyposażone w kraty lub spełniające ich funkcje inne zabezpieczenia techniczno-
-ochronne;
4)
drzwi i kraty wejściowe do budynków i oddziałów mieszkalnych oraz wejścia do
budowli lub przejścia na terenie jednostki organizacyjnej otwierane tylko na czas
niezbędny.
2. W przypadku gdy warunki architektoniczne uniemożliwiają stosowanie wymogów
określonych w ust. 1 pkt 2, odnośnie do usytuowania linii wewnętrznej i pasa ochronnego,
dyrektor może ustalić odstępstwa w tym zakresie.
3. Ustalenia, o których mowa w ust. 2, dyrektor określa w instrukcji ochronnej.
– 5 –
§ 5. 1. Ograniczony system ochrony stosuje się w zakładach karnych typu półotwartego.
System ten określają w szczególności następujące elementy:
1)
w ochronie zewnętrznej mogą być wyznaczane posterunki uzbrojone wyposażone
w broń palną, z której miotane są pociski niepenetracyjne;
2)
ogrodzenie ochronne stanowi co najmniej linia zewnętrzna;
3)
okna budynków mogą być wyposażone w zabezpieczenia techniczno-ochronne;
4)
drzwi i kraty wejściowe do budynków i oddziałów mieszkalnych oraz wejścia do
budowli lub przejścia na terenie zakładu, z zastrzeżeniem ust. 2, otwierane są tylko na
czas niezbędny.
2. Dyrektor może podjąć decyzję o otwarciu w okresie od zakończenia apelu porannego
do rozpoczęcia apelu wieczornego drzwi, krat, wejść i przejść, o których mowa w ust. 1 pkt 4,
określając czas ich otwarcia.
§ 6. 1. Uproszczony system ochrony stosuje się w zakładach karnych typu otwartego.
System ten określają w szczególności następujące elementy:
1)
w ochronie zewnętrznej nie wyznacza się posterunków uzbrojonych;
2)
teren zakładu może być ograniczony linią zewnętrzną lub oznaczony w inny sposób;
3)
okna budynków mogą być wyposażone w zabezpieczenia techniczno-ochronne;
4)
budynek i oddziały mieszkalne pozostają zamknięte w okresie od rozpoczęcia apelu
wieczornego do zakończenia apelu porannego, a otwarte w okresie od zakończenia apelu
porannego do rozpoczęcia apelu wieczornego.
2. Dyrektor może podjąć decyzję o otwarciu oddziału w okresie od zakończenia apelu
wieczornego do rozpoczęcia apelu porannego.
§ 7. W pełnym i ograniczonym systemie ochrony w budynkach lub budowlach,
w których ze względów technologicznych może wystąpić zagrożenie zdrowia lub życia
osadzonych, dyrektor może odstąpić od wymogów, o których mowa odpowiednio w § 4 ust. 1
pkt 4 lub w § 5 ust. 1 pkt 4. Dyrektor w instrukcji ochronnej ustala inny sposób
zabezpieczenia ochronnego osadzonych przebywających w tych budynkach lub budowlach.
§ 8. Sposób ochrony Centralnego Zarządu, okręgowych inspektoratów, Centralnego
Ośrodka, ośrodków szkolenia i ośrodków doskonalenia realizuje się, uwzględniając potrzeby
tych jednostek organizacyjnych na podstawie wybranych elementów systemów ochrony
określonych odpowiednio w § 4–6.