Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa oraz niektórych innych ustaw

działającego  dotychczas  przy  ministrze  właściwym  do  spraw  gospodarki.  Skład  Komitetu 
Offsetowego obejmuje również przedstawiciela  Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Szefa 
Biura Bezpieczeństwa Narodowego oraz Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego. Wynika 
to  m.in.  z  faktu,  iż  efekty  związane  z  realizacją  podstawowych  interesów  bezpieczeństwa 
państwa  leżą  w  kompetencji  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego.  Pożądane  jest,  aby 
przedstawiciel  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego  uczestniczył  jako  członek  Komitetu 
Offsetowego z prawem głosu. 
W  związku  z  zainteresowaniem  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego  możliwością 
uczestnictwa przedstawiciela Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego w posiedzeniach 
Komitetu  Offsetowego  bez  prawa  głosu  zmienia  się  brzmienie  ust.  4,  zgodnie  z  którym 
Przewodniczący  Komitetu  może  zapraszać  do  udziału  w  pracach  Komitetu  Offsetowego 
przedstawiciela Szefa  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego.  Aktualnie  kwestie  rzetelności 
realizacji umów offsetowych są w zainteresowaniu Centralnego Biura Antykorupcyjnego. 
Ponadto  zmianie  uległo  brzmienie  przepisu  w  części  dotyczącej  organu  właściwego,  przy 
którym  działa  Komitet Offsetowy –  w  miejsce  ministra  właściwego  do  spraw  gospodarki 
wprowadzono Ministra Obrony Narodowej. 
Art. 1 pkt 24 
Projekt  zmienia  brzmienie  art.  21  ust.  1  ustawy  offsetowej  w  części  dotyczącej  organu 
właściwego,  dla  którego  mają  być  przedstawiane  przez Komitet Offsetowy priorytety 
w zakresie potrzeb offsetowych –  w  miejsce  ministra  właściwego  do  spraw  gospodarki 
wprowadzono Ministra Obrony Narodowej. Zmiana ma na celu rozszerzenie zadań Komitetu 
Offsetowego o analizowanie potrzeb w zakresie podstawowych  interesów  bezpieczeństwa 
państwa stosownie do art. 346 TFUE. Ponadto zmianie uległo brzmienie przepisu w części 
dotyczącej  organu  właściwego,  tj.  Ministra  Obrony  Narodowej,  a  także  doprecyzowano 
korektę numeracji artykułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy offsetowej. 
Art. 1 pkt 25 
Projekt  zmienia  brzmienie  przepisu  art.  22  ustawy  offsetowej  w  części  dotyczącej  organu 
właściwego,  który  ma  sprawować  nadzór  nad  wykonywaniem  umów  offsetowych  – 
w miejsce  ministra  właściwego  do  spraw  gospodarki  wprowadzono Ministra Obrony 
Narodowej. 
 
17 
 
Art. 1 pkt 26 
Proponowana zmiana art. 24 ustawy offsetowej ma na celu doprecyzowanie brzmienia całego 
artykułu.  Niezbędne  jest  wprowadzenie  do  ustawy  offsetowej  przepisów  rozszerzających 
zakres  przedkładanego  Radzie  Ministrów  przez  organ  właściwy  w  sprawie  umów 
offsetowych (tj. Ministra Obrony Narodowej) sprawozdania rocznego z wykonania 
zobowiązań  offsetowych  przez  zagranicznych  dostawców  o  ocenę  efektywności  realizacji 
dostarczonego wsparcia offsetowego szczególnie w kontekście  zobowiązań  offsetowych 
związanych z przekazaniem technologii o charakterze innowacyjnym i know-how.  
Art. 2 
Wprowadza się przepis art. 2, który nowelizuje ustawę z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie 
Ministra Obrony Narodowej. Zmiana polega na dodaniu w art. 2 pkt 22a, zgodnie z którym 
do  zakresu  działania  Ministra  Obrony  Narodowej  należy  zawieranie  i  obsługa  umów 
offsetowych, do których stosuje się ustawę offsetową. 
Art. 3 
Wprowadza się przepis art. 3, który nowelizuje ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach 
administracji  rządowej.  Zmiana  polega  na  nadaniu  nowego  brzmienia  art.  9  ust.  1  oraz 
dodaniu w art. 19 w ust. 1 pkt 3. Wprowadzenie tych zmian doprecyzuje kompetencje 
ministra właściwego do spraw gospodarki oraz Ministra Obrony Narodowej w zakresie spraw 
dotyczących umów offsetowych. 
Art. 4 
Dodaje się art. 4, który reguluje kwestię umów offsetowych zawartych przed dniem wejścia 
w życie projektowanej ustawy oraz kompetencje ministra właściwego do spraw gospodarki 
w zakresie ww. umów offsetowych. Ponadto  przepis  ust.  3  precyzuje,  iż  do  czasu 
stwierdzenia  wykonania  umów  offsetowych  zawartych  przed  dniem  wejścia  w  życie 
projektowanej ustawy, Komitet do Spraw Umów Offsetowych, o którym mowa w art. 20 
ustawy offsetowej (w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie projektowanej 
ustawy)  działa  w składzie,  na  zasadach  oraz  w  trybie  określonych  w  przepisach 
dotychczasowych. Zgodnie z ust.  4,  minister  właściwy  do  spraw  gospodarki,  w  terminie  do 
końca  drugiego  kwartału  po  zakończeniu  roku  sprawozdawczego,  przedkłada  Radzie 
Ministrów roczne sprawozdanie z wykonania  przez  zagranicznych  dostawców  zobowiązań 
offsetowych, wynikających z umów, do których jest właściwy na podstawie ust. 2. 
18 
 
Art. 5 
Przepis art. 5  reguluje  kwestię  wejścia  w  życie  projektowanej  ustawy,  wprowadzając  
14-dniowe vacatio legis. 
4.  Informacja, czy projekt aktu normatywnego podlega notyfikacji Komisji Europejskiej 
Projekt  nie  zawiera  przepisów  technicznych,  o  których  mowa  w  §  4  rozporządzenia Rady 
Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu 
notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597) 
i w związku z tym nie podlega notyfikacji. 
5.  Informacja o przedstawieniu  projektu  dokumentu  rządowego  właściwym  instytucjom 
i organom Unii Europejskiej w celu  uzyskania opinii, dokonania konsultacji albo 
uzgodnienia 
Polska prowadziła konsultacje oraz korespondencję z przedstawicielami Dyrekcji Generalnej 
ds. Rynku  Wewnętrznego  i  Usług  Komisji  Europejskiej,  zwanej  dalej  „DG  MARKT” 
w zakresie  poprawnego  przygotowania  projektu  ustawy  zapewniającej  zgodność 
proponowanych w projekcie ustawy przepisów z wymogami art. 346 TFUE. 
6.  Objęcie i zakres regulacji prawa Unii Europejskiej 
W  2009  r.  podjęta  została  inicjatywa  nowelizacji  ustawy  offsetowej.  Głównym  celem 
nowelizacji  było  przede  wszystkim  zapewnienie  zgodności  przepisów  ustawy 
z postanowieniami Kodeksu. Stworzenie Kodeksu wynika z funkcjonowania Kodeksu 
Postępowania  w  Zakresie  Zamówień  Obronnych  (ang.  Code of Conduct on Defence 
Procurement), który spowodował rozpoczęcie prac nad harmonizacją wymogów offsetowych 
wśród  państw  członkowskich  EDA.  Kodeks  nie  jest  wiążący  prawnie.  Wszystkie  państwa 
członkowskie  EDA,  przystępując  do  Kodeksu,  w  tym  również  Polska,  zobowiązały  się 
wdrożyć  jego  postanowienia.  Mając  powyższe  na  uwadze,  Ministerstwo  Gospodarki 
opracowało  projekt  założeń  projektu  ustawy  o  zmianie  ustawy  o  niektórych  umowach 
kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby bezpieczeństwa 
państwa  uwzględniający  jedynie  postanowienia  Kodeksu.  W  lutym  2010  r.  Kierownictwo 
Ministerstwa  Gospodarki  podjęło  decyzję  o  odłożeniu  na  I  połowę  2011  r.  akceptacji  ww. 
projektu założeń z uwagi na zamierzenia EDA w zakresie kolejnej harmonizacji wymogów 
offsetowych  w  państwach  członkowskich,  jak  również  toczącymi  się  dyskusjami  grupy 
19 
 
eksperckiej  działającej  przy  Komisji  Europejskiej  dotyczącymi  transpozycji  dyrektywy 
obronnej. 
W wyniku dyskusji prowadzonej na forum  Komisji  Europejskiej  na  temat  skutków  wejścia 
w życie  ww.  dyrektywy  ustalono,  że  po  wejściu  w  życie  dyrektywy  obronnej  stosowanie 
offsetu  będzie  zawężone.  Należy  zaznaczyć,  iż  dyrektywa  nie  odnosi  się  bezpośrednio  do 
offsetu,  tym  samym  początkowo  wydawało  się,  iż  stosowanie  praktyk  kompensacyjnych 
będzie  kontynuowane  pomimo  funkcjonowania  dyrektywy.  Jednakże  pod  koniec  2010  r. 
Komisja  Europejska  wydała  Wytyczne  w  związku  z  dyrektywą  obronną,  w  których 
wyjaśniono zasady stosowania offsetu w świetle nowego prawa i praktyki Unii Europejskiej. 
Według Komisji Europejskiej państwa członkowskie, które posiadają prawo offsetowe muszą 
zmienić je w takim zakresie, aby nie było sprzeczne z postanowieniami dyrektywy obronnej. 
W listopadzie 2010 r. wznowione zostały w Ministerstwie Gospodarki prace zmierzające do 
nowelizacji ustawy offsetowej.  Między  innymi  przygotowano  założenia,  a  następnie  projekt 
ustawy  o zmianie ustawy  o niektórych umowach kompensacyjnych zwieranych w związku 
z umowami  dostaw  na  potrzeby  bezpieczeństwa  państwa.  Na  etapie  rozpoczęcia  tych  prac 
zakładano,  iż  w  głównej  mierze  nowelizacja  prawa  offsetowego  wynika  z  potrzeby 
zapewnienia pośrednio zgodności przepisów prawa krajowego z postanowieniami dyrektywy 
obronnej.  Jednakże  w  trakcie  prac  nad  ustawą,  między  innymi  w  wyniku  konsultacji 
bilateralnych  z  Komisją  Europejską  oraz  analizy  na  podstawie  uzyskiwanych  opinii  m.in. 
w ramach  konsultacji  międzyresortowych,  okazało  się,  że  ustawa  ta  nie  implementuje 
przedmiotowej dyrektywy. Prace  związane  z  implementacją  ww.  dyrektywy  prowadził 
w Polsce Urząd Zamówień Publicznych. 
W dniu 20 lutego 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 12 października 2012 r. o zmianie 
ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  ustawy  o  koncesji  na  roboty  budowlane  lub 
usługi  (Dz.  U.  poz.  1271).  Ww.  nowelizacja  miała  na  celu  prawidłowe  wdrożenie  do 
polskiego  prawa  przepisów  dyrektywy  obronnej,  a  tym  samym  wypełnienie  przez  Polskę 
zobowiązania  w  tym  zakresie  wynikającego  z  TFUE.  W  dyrektywie  obronnej  nie  ma 
odniesienia do offsetu, tym samym  nie  można  wskazać  na  jej  implementację  w  ramach 
projektowanej  ustawy.  Zasady  stosowania  offsetu  w  świetle  prawa  i  praktyki  UE  są 
wyjaśnione jedynie w Wytycznych. 
W  opinii  Komisji  Europejskiej  państwa  członkowskie,  które  posiadają  prawo  offsetowe 
powinny zmienić je w takim zakresie, aby nie powodowało zakłóceń w funkcjonowaniu ww. 
20 
 
dyrektywy.  Niniejszy  projekt  ustawy  uwzględnia  uwagi  Komisji  Europejskiej  odnośnie  do 
stosowania offsetu w świetle prawa i praktyki UE. 
7.  Podmioty,  które  wyraziły  zainteresowanie  pracami nad projektem ustawy w trybie 
przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa 
Projekt ustawy z chwilą przekazania do uzgodnień międzyresortowych został udostępniony 
w Biuletynie Informacji Publicznej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. 
o działalności  lobbingowej  w  procesie  stanowienia  prawa  (Dz.  U.  Nr  169,  poz.  1414  oraz 
z 2009  r.  Nr  42,  poz.  337).  Żaden  podmiot  nie  wyraził  zainteresowania  pracami  nad 
niniejszym projektem w trybie przepisów ww. ustawy. 
8.  Wstępna opinia zgodności aktu prawnego z prawem Unii Europejskiej 
Minister Spraw Zagranicznych wydał w dniu 6 czerwca 2011 r. opinię o zgodności z prawem 
Unii Europejskiej przedmiotowego projektu ustawy  –  z  zastrzeżeniem  uwag,  które  zostały 
uwzględnione  w  projekcie.  W  dniu  6  lutego  2012  r.  Minister  Spraw  Zagranicznych  wydał 
kolejną opinię o zgodności z prawem Unii Europejskiej projektu ustawy. W dniu 29 sierpnia 
2013  r.  Minister  Spraw  Zagranicznych  wydał  kolejną  opinię  o  zgodności  projektu  ustawy 
z prawem Unii Europejskiej. 
21