Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw

5

rozmieszczonych w widocznych miejscach znaków stojących
z umieszczoną tablicą informującą o zakazie poruszania się po wałach
oraz do ogłoszenia o wprowadzeniu zakazu w sposób zwyczajowo
przyjęty na danym terenie lub w środkach masowego przekazu.
3c. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, wzory tablic informacyjnych, o których mowa w ust. 3b,
a w szczególności ich rozmiar, kształt, kolor, wzór i wielkość napisu.”;
4) w art. 88o po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Właściciel lub zarządca wału przeciwpowodziowego może, na podstawie
umowy, użyczyć koronę wału lub jej część na cele związane z budową
drogi rowerowej, a także na cele związane z potrzebami zarządzania drogą
rowerową. Do użyczenia stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.”;
5) w art. 124 w pkt 11 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt
12 w brzmieniu:
„12) wyznaczanie szlaku turystycznego pieszego lub rowerowego oraz budowę
lub remont drogi rowerowej.”.
6) w art. 194 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) nie stosuje się do zakazów, o których mowa w art. 39, art. 40 ust. 1 i art. 88n
ust. 3a,”.
Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r.
poz. 482) w art. 80 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) przejeżdża pojazdem lub konno albo przepędza zwierzę gospodarskie przez
wał przeciwpowodziowy w miejscu do tego nieprzeznaczonym lub
przejeżdża pojazdem innym niż rowerowy lub konno albo przepędza
zwierzę gospodarskie wzdłuż po wale przeciwpowodziowym, na którym
nie ma drogi o dostatecznie mocnej nawierzchni,”.
Art. 3. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U.
z 2013 r. poz. 260 i 843) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:
6

„11a) droga rowerowa – drogę przeznaczoną do ruchu rowerów albo rowerów
i pieszych, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem;”;
2) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu
pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych
i niezlokalizowane w pasie drogowym tych
dróg są drogami
wewnętrznymi.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) w art. 6 pkt 1 otrzymuje
brzmienie:
„1) wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne,
budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg,
obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej
i sygnalizacji;”.
Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.









2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr
143, poz. 963, Nr 155, poz. 1043, Nr 197, poz. 1307, Nr 200, poz. 1323, z 2011 r. Nr 64, poz. 341, Nr 106, poz.
622, Nr 115, poz. 673, Nr 129, poz. 732, Nr 130, poz. 762, Nr 135, poz. 789, Nr 163, poz. 981, Nr 187, poz.
1110, Nr 224, poz. 1337 oraz z 2012 r. poz. 908, 951, 1256, 1429 i 1529.



U Z A S A D N I E N I E

W wielu miastach drogi rowerowe, czy szlaki rowerowe na obszarach
szczególnego zagrożenia powodzią oraz na wałach przeciwpowodziowych, oprócz
pełnienia roli rekreacyjnej, mogą być docelowym uzupełnieniem i ważnym elementem
spójnej sieci rowerowej. W ostatnim czasie przede wszystkim największe polskie
miasta, które często śmielej otwierają się w kierunku rzek i innych akwenów wodnych
starają się wprowadzić rower do systemu transportu publicznego, podejmując
działania prowadzące do zwiększenia udziału przejazdów rowerowych w liczbie
ogólnej przejazdów.

Miasta takie jak Kraków, Gdańsk, czy Łódź są sygnatariuszami tzw. Karty
Brukselskiej (Charter of Brussels), której zapisy zobowiązują je do zwiększenia do
2020 roku do 15% udziału komunikacji rowerowej w ruchu miejskim oraz nakładają
obowiązek podejmowania działań na rzecz rozwoju turystyki rowerowej. Podobne cele
polityki rowerowej stawiają przed sobą Wrocław, czy Warszawa. W tych dwóch
ostatnich miastach działają równie z powodzeniem systemy roweru publicznego, z
których na co dzień korzysta odpowiednio ok. 40 i 135 tys. użytkowników.
Przywołane powyżej fakty pokazują jak duży potencjał tkwi w rowerze –
najczystszym ekologicznie środku transportu i jak ważne dla rozwoju ruchu
rowerowego jest udostępnianie rowerzystom terenów dotychczas dla nich
zamkniętych.

Projektowana zmiana dotyczy ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne
(Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.), ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks
wykroczeń (Dz. U. z 2013 r. poz. 482), ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260) oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o
gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Artykuł 1. proponowanej nowelizacji zmieniający ustawę – Prawo wodne ma
na celu dopuszczenie poruszania się na rowerze wzdłuż wałów
przeciwpowodziowych, a także ułatwienie wyznaczania turystycznych szlaków
rowerowych i pieszych oraz budowy dróg rowerowych na wałach
1



przeciwpowodziowych i obszarach szczególnego zagrożenia powodzią. Nowelizacja ta
znosi bowiem zakaz poruszania się rowerami wzdłuż korony wałów
przeciwpowodziowych. Jednocześnie proponowana regulacja zachowuje wszelkie
zakazy mające na celu ochronę wody przed zanieczyszczeniem oraz służące ochronie
przed powodzią. Ułatwienie wyznaczania turystycznych szlaków rowerowych i
pieszych oraz budowy dróg rowerowych polega na odstąpieniu od procedury
administracyjnego wyrażania zgody i przejścia do procedury zgłoszenia. Pozwoli to na
odformalizowanie procedury umożliwiającej wykonywanie robót budowlanych oraz
innych czynności na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią.

Należy zauważyć, że obszary szczególnego zagrożenia powodzią nie są
jednorodne ani pod względem ukształtowania terenu ani pod względem
prawdopodobieństwa częstotliwości wystąpienia na nich zjawiska powodzi. Zgodnie
bowiem z definicją zawartą w art. 9 ust. 1 pkt 6c ustawy Prawo wodne przez obszar
szczególnego zagrożenia powodzią rozumie się:
a) obszary, na których prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest średnie
i wynosi raz na 100 lat,
b) obszary, na których prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest wysokie
i wynosi raz na 10 lat,
c) obszary, między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym lub naturalnym
wysokim brzegiem, w który wbudowano trasę wału przeciwpowodziowego, a
także wyspy i przymuliska, o których mowa w art. 18, stanowiące działki
ewidencyjne,
d) pas techniczny w rozumieniu art. 36 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach
morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej;

Z terenami tymi wiążą się natomiast wysokie walory naturalne: krajobraz,
urozmaicona rzeźba terenu, jeziora, rzeki, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody,
pomniki przyrody, bogata i różnorodna flora i fauna, sieć hydrograficzna. Obszary te
będą zwykle terenami o dużych walorach przyrodniczych i krajobrazowych, czystym
środowisku nadającym się na uprawianie turystyki, w tym zwłaszcza turystyki
rowerowej.
2



Turystyka rowerowa doskonale wpisuje się w propagowaną przez Komisję
Europejską politykę zrównoważonego rozwoju oraz nurt turystyki zrównoważonej,
której podstawowym celem jest zintegrowanie działalności turystycznej z celami
ochrony przyrody, a także kształtowaniem nowych postaw oraz zachowań turystów i
organizatorów ruchu turystycznego. Rowerzystom rzadko zarzucić można działanie na
szkodę środowiska naturalnego, a uprawiany przez nich sport jest promocją zdrowego
stylu życia, aktywnego wypoczynku w harmonii z naturą, a także mniejszej emisji
substancji szkodliwych dla środowiska. Polska z uwagi na piękno walorów
przyrodniczych (natura, krajobrazy) o niskim stopniu ingerencji człowieka oraz
bogactwo śladów przeszłości ma wiele do zaoferowania miłośnikom turystyki
rowerowej.
Proponowane zmiany umożliwiają zainteresowanym podmiotom wyznaczanie
ciągów komunikacji rowerowej, a zwłaszcza dróg rowerowych w taki sposób, że
przyczynią się one do poprawy skomunikowania niektórych obszarów, a także zachęcą
dotychczasowych użytkowników samochodów do zmiany środka transportu.
Nowelizacja jest odpowiedzią na coraz większą popularność poruszania się rowerem,
zarówno na terenach atrakcyjnych krajobrazowo, ale również na obszarach
zurbanizowanych, w pobliżu budowli wodnych. Trend taki można zaobserwować w
niektórych krajach europejskich np. Holandii.

Projektowana nowelizacja, próbując pogodzić z jednej strony ograniczone
możliwości wykorzystania pod zabudowę obszarów zagrożonych powodzią oraz
wykorzystania urządzeń chroniących przed powodzią w postaci wałów
przeciwpowodziowych, utrzymuje w zasadzie zakazy z tym związane, z drugiej strony
ułatwia wszędzie tam, gdzie to będzie możliwe budowę dróg dla rowerów lub
wyznaczanie szlaków turystycznych rowerowych i pieszych przyczyniając się zarazem
do projektowania ciekawych krajobrazowo szlaków turystycznych.

W przypadku budowy drogi rowerowej oraz wyznaczania szlaku turystycznego
rowerowego i pieszego – zarówno na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią,
jak i na wałach przeciwpowodziowych – ustanawia się procedurę zgłoszenia.
3