Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw

3) istnieją możliwości wyznaczenia trasy przejazdu
zapewniającej bezpieczeństwo oraz efektywność
ruchu drogowego, a w szczególności:
a) natężenie ruchu umożliwia bezpieczny
przejazd pojazdu nienormatywnego,
b) przejazd nie utrudni ruchu drogowego na
znacznym obszarze,
c) stan technicznej sprawności budowli
usytuowanych w ciągu rozpatrywanej trasy
przejazdu, określony na podstawie przepisów
Prawa budowlanego, umożliwia przejazd,
d) przejazd nie stwarza zagrożenia stanu
technicznego obiektów budowlanych
położonych w pobliżu trasy przejazdu.
3. Zezwolenie wydaje się na wniosek zainteresowanego
podmiotu. Do wniosku dołącza się dowód wniesienia
opłaty za wydanie zezwolenia.
4.
Zezwolenie wydaje, po uzgodnieniu z innymi
zarządcami dróg i po uiszczeniu opłaty, Generalny
Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, w terminie 14
dni roboczych od dnia złożenia wniosku,
z zastrzeżeniem ust. 6. Jeżeli trasa przejazdu pojazdu
nienormatywnego przebiega w granicach
administracyjnych miasta na prawach powiatu i nie
przebiega autostradą lub drogą ekspresową,
zezwolenie wydaje prezydent miasta.
5.
W
przypadku niewydania zezwolenia zwraca się
wniesioną opłatę.
6. Zarządca drogi właściwy ze względu na kategorię
drogi, po której jest planowany przejazd, uzgadnia
trasę przejazdu w terminie 3 dni roboczych od dnia

10
otrzymania pisemnego zapytania organu wydającego
zezwolenie, uwzględniając warunki przejazdu i stan
techniczny drogi.
7. Jeżeli przejazd pojazdu nienormatywnego wymaga
określenia zakresu przystosowania infrastruktury
drogowej położonej na trasie przejazdu, termin
wydania zezwolenia może ulec przedłużeniu do 30
dni, z tym że organ wydający zezwolenie jest
obowiązany powiadomić o tym podmiot składający
wniosek w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.
8. Koszty związane z przystosowaniem odcinków dróg
do przejazdu pojazdu nienormatywnego ponosi
podmiot dokonujący tego przejazdu.
9. Do kosztów, o których mowa w ust. 8, zalicza się
koszty dostosowania infrastruktury drogowej na
trasie przejazdu pojazdu nienormatywnego, dostaw,
usług lub robót, wskazanych w zezwoleniu na
przejazd pojazdem nienormatywnym,
wykonywanych przez dokonującego przejazd lub na
jego rzecz, w tym koszty:
1) wykonania niezbędnych ekspertyz i badań
odcinków dróg i drogowych obiektów
inżynierskich;
2) przygotowania niezbędnej dokumentacji
projektowej i kosztorysowej;
3) czasowego usunięcia ograniczeń skrajni
drogowej;
4) wykonania wzmocnienia odcinków dróg
i drogowych obiektów inżynierskich;
5) wykonania robót zabezpieczających na trasie
przejazdu pojazdu;

11
6) dokonania geometrycznych korekt trasy
przejazdu lub występujących w jej ciągu
skrzyżowań;
7) budowy lub dostosowania lokalnych objazdów
występujących na trasie przejazdu pojazdu;
8) wykonania prac związanych z przywróceniem
odcinków dróg do stanu poprzedniego lub stanu
uzgodnionego z właściwym zarządcą drogi;
9) dokonania zmian w organizacji ruchu lub
przywrócenia jej stanu poprzedniego lub stanu
uzgodnionego z właściwym zarządcą drogi.
10.
Zezwolenie wydaje się na podmiot wykonujący
przejazd pojazdem nienormatywnym, wskazując
w nim:
1) okres ważności zezwolenia;
2) trasę przejazdu;
3) liczbę przejazdów;
4) pojazd, którym będzie wykonywany przejazd;
5) warunki przejazdu, w tym zakres dostosowania
infrastruktury drogowej na trasie przejazdu;
6) sposób pilotowania, o ile jest ono wymagane.
11. Zezwolenie jest ważne przez okres:
1) 14 dni – w przypadku zezwolenia na jednokrotny
przejazd,
2) 30 dni – w przypadku zezwolenia na wielokrotny
przejazd
– liczonych od dnia wskazanego we wniosku
o wydanie zezwolenia.

12
12. Opłatę za wydanie zezwolenia ustala się zgodnie
z wzorem:
On = pj+ (n – 1)×0,8× pj
gdzie:
− On – oznacza wysokość opłaty za wydanie
zezwolenia,
− n – oznacza liczbę przejazdów pojazdu
nienormatywnego,
− pj – oznacza stawkę opłaty za zezwolenie na
jednokrotny przejazd pojazdu nienormatywnego.
Art. 64e. 1. Przepisy art. 64 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 i 3, a także
art. 64a – 64d nie dotyczą:
1) autobusu – w zakresie nacisków osi;
2) pojazdu, którego szerokość i długość bez
ładunku nie jest większa od dopuszczalnych,
przewożącego ładunek na zasadach określonych
w art. 61 ust. 6, 8 i 9;
3) pojazdu biorącego udział w akcjach
ratowniczych oraz przy bezpośredniej likwidacji
skutków klęsk żywiołowych;
4) pojazdu zarządu drogi;
5) pojazdu Policji, Inspekcji Transportu
Drogowego, Biura Ochrony Rządu, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyj-
nego, Straży Granicznej, Służby Więziennej,
Służby Celnej oraz jednostek ochrony
przeciwpożarowej, wykonującego zadania tych
służb.

13
2. Minister właściwy do spraw transportu może
zwolnić, w drodze decyzji administracyjnej,
z obowiązku uzyskania zezwolenia na przejazd
pojazdu nienormatywnego, pojazd wykonujący
przejazd w ramach pomocy humanitarnej lub
medycznej, pod warunkiem uzyskania na przejazd
zgody zarządców dróg właściwych dla trasy
przejazdu.
3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 2, wydaje się na
wniosek zainteresowanego podmiotu wykonującego
przejazd i właściwego organu państwowego,
samorządowego lub organizacji humanitarnej.
Art. 64f. 1. Ustala się maksymalną wysokość stawek opłat za
wydanie zezwolenia na przejazd pojazdu
nienormatywnego w:
1) kategorii I – 240 zł;
2) kategorii II – 120 zł;
3) kategorii III – 2 400 zł;
4) kategorii IV – 3 600 zł;
5) kategorii V – 4 300 zł;
6) kategorii VI – 5 800 zł;
7) kategorii VII na jednokrotny przejazd pojazdu
– 2 000 zł.
2. Maksymalne stawki opłat za wydanie zezwolenia
ulegają corocznie zmianie na następny rok
kalendarzowy w stopniu odpowiadającym
średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług
konsumpcyjnych ogółem, ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego, w Dzienniku

14