Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw
projekt ustawy dotyczy wdrożenia dyrektywy ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych - systemu nadzoru i kontroli nad transgranicznym przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 3939
- Data wpłynięcia: 2011-03-01
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2011-05-13
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 132, poz. 766
3939-czesc-II
zaprojektowany głównie dla zapobieżenia niekontrolowanym uwolnieniom
substancji promieniotwórczych z układu chłodzenia reaktora do środowiska,
obejmujący pierwotną i wtórną obudowę bezpieczeństwa, oraz inne urządzenia
będące częścią granicy obudowy pierwotnej i wtórnej w szczególności rurociągi
pomiędzy armaturą odcinającą obudowę, przepusty, armatura odcinająca, śluzy,
drzwi i przejścia przez ściany obudowy pierwotnej i wtórnej;
31) ustawa – ustawę Prawo atomowe (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276, z późn. zm.);
32) uszkodzenie rdzenia – stopienie jednego lub więcej prętów paliwowych;
33) uszkodzenie ze wspólnej przyczyny – uszkodzenie dwu lub więcej
zwielokrotnionych konstrukcji, systemów lub urządzeń spowodowane tym
samym zdarzeniem lub tą samą przyczyną;
34) wczesne działania interwencyjne – działania związane z ewakuacją ludności,
podejmowane w oparciu o projekcję dawek promieniowania przez okres do 7
dni, które mogą być wdrożone w we wczesnej fazie awarii podczas, której mogą
wystąpić znaczące uwolnienia substancji promieniotwórczych;
35) wtórna obudowa bezpieczeństwa – zewnętrzna powłoka ograniczająca
przestrzeń, gdzie znajdują się lub mogą znajdować się po awarii
promieniotwórcze produkty rozszczepienia, otaczająca całkowicie lub
częściowo:
a) pierwotną obudowę bezpieczeństwa,
b) przepusty i armaturę odcinającą pierwotnej obudowy bezpieczeństwa
(całkowicie),
c) część systemów i urządzeń połączonych z granicą ciśnieniową układu
chłodzenia reaktora lub z atmosferą pierwotnej obudowy bezpieczeństwa,
które w razie awarii mogą transportować wysoce skażone płyny poza
pierwotną obudowę bezpieczeństwa;
36) zwielokrotnienie (redundancja) – zastosowanie większej liczby urządzeń lub
układów niż wymaga tego funkcjonowanie obiektu, tak, żeby uszkodzenie
jakiegokolwiek z nich nie skutkowało niewypełnieniem wymaganej funkcji
bezpieczeństwa.
4
Dział II
Podstawowe wymagania bezpieczeństwa j drowego i ochrony radiologicznej
jakie ma uwzględniać projekt obiektu j drowego
Rozdział 1
Cele bezpieczeństwa, sekwencje poziomów bezpieczeństwa, funkcje
bezpieczeństwa oraz probabilistyczne kryteria bezpieczeństwa
§ 2. Obiekt jądrowy projektuje się w sposób zapewniający:
1) utrzymywanie na najniższym rozsądnie osiągalnym poziomie oraz w granicach
określonych przepisami prawa narażenia na promieniowanie jonizujące wewnątrz
obiektu oraz dawek promieniowania na skutek uwolnień substancji
promieniotwórczych podczas normalnej eksploatacji obiektu jądrowego;
2) ograniczenie skutków radiologicznych ewentualnych awarii projektowych i awarii
pozaprojektowych bez znaczącej degradacji rdzenia, uwzględnionych w projekcie
obiektu jądrowego, tak, by nie powodowały one konieczności ewakuacji ludności
ani długoterminowych ograniczeń w użytkowaniu gruntów i wód wokół obiektu
jądrowego.
§ 3. Wymóg, o którym mowa w art. 36c ust. 1 pkt 2 ustawy, realizuje się w
szczególności przez uwzględnienie w projekcie obiektu jądrowego:
1) następujących poziomów bezpieczeństwa:
a) pierwszego poziomu bezpieczeństwa – polegającego na zapobieganiu
odchyleniom od normalnej eksploatacji oraz uszkodzeniem systemów obiektu
jądrowego, w szczególności poprzez jego solidne i zachowawcze
zaprojektowanie, z zastosowaniem zwielokrotnienia (redundancji),
niezależności i różnorodności układów i urządzeń ważnych dla
bezpieczeństwa, oraz wysoką jakość budowy, utrzymania i eksploatacji
obiektu,
b) drugiego poziomu bezpieczeństwa – polegającego na wykrywaniu i
opanowywaniu odchyleń od normalnej eksploatacji w celu zapobieżenia
przekształcenia się przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych w warunki
awaryjne, w szczególności poprzez zastosowanie odpowiednich systemów
określonych w analizach bezpieczeństwa oraz odpowiednich procedur
eksploatacyjnych dla zapobieżenia powstaniu lub ograniczenia uszkodzeń na
skutek wystąpienia przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych,
c) trzeciego poziomu bezpieczeństwa – polegającego na opanowaniu awarii
projektowych, w mało prawdopodobnym przypadku, gdy pewne
przewidywane zdarzenia eksploatacyjne nie zostaną opanowane na drugim
poziomie bezpieczeństwa, rozwijając się w poważniejsze zdarzenie; realizuje
się to poprzez wykorzystanie inherentnych cech bezpieczeństwa obiektu i
przewidzianych w projekcie systemów bezpieczeństwa, mających za zadanie
doprowadzenie obiektu najpierw do stanu kontrolowanego, a następnie do
stanu bezpiecznego wyłączenia, oraz zapewnienie, że przynajmniej jedna
bariera izolująca promieniotwórcze produkty rozszczepienia pozostaje
nienaruszona,
5
d) czwartego poziomu bezpieczeństwa – polegającego na ograniczaniu skutków
ciężkich awarii pozaprojektowych w celu utrzymania uwolnień substancji
promieniotwórczych na najniższym praktycznie możliwym poziomie, w
szczególności poprzez utrzymanie możliwie jak największej skuteczności
obudowy bezpieczeństwa w ograniczaniu uwolnień substancji
promieniotwórczych do środowiska,
e) piątego poziomu bezpieczeństwa – polegającego na łagodzeniu
radiologicznych skutków uwolnień substancji promieniotwórczych do
środowiska, jakie mogą wystąpić na skutek awarii, w szczególności poprzez
zapewnienie działania odpowiednio wyposażonego awaryjnego ośrodka
zarządzania oraz zastosowania planów postępowania awaryjnego na terenie
i poza terenem obiektu;
2) zastosowanie układu kolejnych barier fizycznych zapewniających utrzymanie
substancji promieniotwórczych w określonych miejscach obiektu oraz
zapobiegających ich niekontrolowanemu przedostawaniu się do środowiska,
takich jak: materiał paliwa jądrowego (matryca paliwowa), koszulka paliwowa,
granica ciśnieniowa układu chłodzenia reaktora oraz obudowa bezpieczeństwa.
§ 4. 1. W projekcie obiektu jądrowego:
1) stosuje się podejście zachowawcze, oraz zapewnia wysoki poziom jakości
budowy obiektu, aby zminimalizować występowanie uszkodzeń i odchyleń od
stanu normalnej eksploatacji oraz zapobiec awariom;
2) zapewnia się środki techniczne dla opanowania zachowania się obiektu podczas
i po wystąpieniu postulowanego zdarzenia inicjującego, z wykorzystaniem jego
wbudowanych cech bezpieczeństwa oraz urządzeń technicznych;
3) zapewnia się dodatkowe sterowanie obiektem przez zastosowanie
automatycznego uruchamiania układów bezpieczeństwa, w sposób ograniczający
czynności operatora we wczesnej fazie postulowanego zdarzenia inicjującego, a
także poprzez czynności operatora;
4) zapewnia się w praktycznie możliwym stopniu urządzenia i procedury do
kontrolowania przebiegu i ograniczania skutków awarii;
5) stosuje się zwielokrotnione środki techniczne celem zapewnienia wykonywania
każdej z fundamentalnych funkcji bezpieczeństwa, w tym sterowania
reaktywnością, odprowadzania ciepła, oraz zatrzymywania substancji
promieniotwórczych, zapewniając w ten sposób skuteczność barier i ograniczając
skutki postulowanych zdarzeń inicjujących.
2. Rozwiązania projektowe zastosowane w ramach sekwencji poziomów
bezpieczeństwa zapobiegają:
1) narażaniu integralności barier fizycznych;
2) uszkodzeniu jednej lub więcej barier;
3) uszkodzeniu bariery na skutek uszkodzenia innej bariery lub konstrukcji, systemu
lub urządzenia elektrowni jądrowej;
4) możliwym szkodliwym skutkom błędów człowieka podczas prowadzenia ruchu
lub wykonywaniu czynności utrzymania i remontów obiektu jądrowego.
6
§ 5. 1. Obiekt jądrowy projektuje się w taki sposób, żeby w razie wystąpienia
wszelkich, za wyjątkiem najbardziej nieprawdopodobnych, postulowanych zdarzeń
inicjujących, już pierwszy, a co najwyżej drugi poziom bezpieczeństwa, był zdolny
zapobiec ich eskalacji do warunków awaryjnych.
2. Rozwiązania projektowe obiektu jądrowego przewidują możliwość niezwłocznego
przeciwdziałania sytuacji braku, w wyniku uszkodzenia lub niesprawności, chociażby
jednego z poziomów bezpieczeństwa.
§ 6. 1. Obiekt jądrowy projektuje się w taki sposób, żeby w stanach normalnej
eksploatacji, przewidywanych zdarzeń projektowych, podczas awarii projektowych
i po takich awariach, oraz przy wystąpieniu wybranych awarii pozaprojektowych były
wykonywane następujące fundamentalne funkcje bezpieczeństwa:
1) sterowanie reaktywnością;
2) odprowadzanie ciepła z reaktora, przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego
oraz magazynu świeżego paliwa jądrowego;
3) osłanianie przed promieniowaniem jonizującym, zatrzymywanie substancji
promieniotwórczych, ograniczanie i kontrolowanie ich uwolnień do środowiska,
jak również ograniczanie uwolnień awaryjnych.
2. W projekcie obiektu jądrowego określa się systemy oraz elementy konstrukcji
i wyposażenia obiektu jądrowego niezbędne do wypełniania określonych funkcji
bezpieczeństwa w różnych okresach po wystąpieniu postulowanego zdarzenia
inicjującego.
§ 7. 1. Rozwiązania projektowe obiektu jądrowego ograniczają do minimum
podatność obiektu jądrowego na postulowane zdarzenia inicjujące.
2. Efekt, o którym mowa w ust. 1, osiąga się poprzez zapewnienie następujących
uszeregowanych kolejno w hierarchii skuteczności środków bezpieczeństwa:
1) zapewnienie, że postulowane zdarzenie inicjujące nie powoduje znaczącego
skutku dla bezpieczeństwa lub dzięki inherentnym cechom obiektu powoduje
jedynie zmianę w stronę warunków bezpiecznych;
2) w sytuacji niemożności zapewnienia środków, o których mowa w pkt 1 –
zapewnienie, że po postulowanym zdarzeniu inicjującym obiekt jest sprowadzany
do stanu bezpiecznego przez bierne systemy bezpieczeństwa lub działanie
układów bezpieczeństwa pracujących w trybie ciągłym, w stanie niezbędnym do
opanowania postulowanego zdarzenia inicjującego;
3) w sytuacji niemożności zapewnienia środków, o których mowa w pkt 1 i 2 –
zapewnienie, że po postulowanym zdarzeniu inicjującym obiekt jest sprowadzany
do stanu bezpiecznego dzięki działaniu systemów bezpieczeństwa, które należy
uruchomić w reakcji na postulowane zdarzenie inicjujące;
4) w sytuacji niemożności zapewnienia środków, o których mowa w pkt 1 - 3 –
zapewnienie, że po postulowanym zdarzeniu inicjującym obiekt jest sprowadzany
do stanu bezpiecznego dzięki działaniom proceduralnym.
§ 8. W projekcie obiektu jądrowego określa się wszelkie źródła promieniowania
jonizującego na terenie obiektu. Rozwiązania projektowe zapewniają, że potencjalne
dawki promieniowania dla społeczeństwa i personelu elektrowni nie przekraczają
akceptowalnych limitów i są tak małe jak to jest rozsądnie osiągalne.
§ 9. Projekt obiektu jądrowego zapewnia ograniczenie uwolnień substancji
promieniotwórczych poza obudowę bezpieczeństwa reaktora w stanach awaryjnych
tak, żeby:
7
1) w razie wystąpienia awarii projektowych nie było konieczne podejmowanie
jakichkolwiek działań interwencyjnych poza granicami obszaru ograniczonego
użytkowania;
2) w razie wystąpienia rozszerzonych warunków projektowych nie było konieczne:
a) podejmowanie wczesnych działań interwencyjnych podczas trwania
uwolnień substancji promieniotwórczych z obudowy bezpieczeństwa
poza granicami obszaru ograniczonego użytkowania,
b) podejmowanie średnioterminowych działań interwencyjnych w
jakimkolwiek czasie poza granicami strefy planowania awaryjnego,
c) podejmowanie długookresowych działań interwencyjnych poza
granicami obszaru ograniczonego użytkowania.
§ 10. Projekt obiektu jądrowego zapewnia:
1) mniejszą niż raz na 100 000 lat pracy reaktora częstotliwość wystąpienia
uszkodzeń rdzenia reaktora;
2) mniejszą niż raz na 1 000 000 lat pracy reaktora częstotliwość uwolnień do
otoczenia substancji promieniotwórczych o wielkości takiej, że poza granicami
obszaru ograniczonego użytkowania mógłby zostać przekroczony którykolwiek z
poziomów interwencyjnych wymagający rozważenia ewakuacji lub stałego
przesiedlenia ludności, a poza granicami strefy planowania awaryjnego mógłby
zostać przekroczony poziom interwencyjny wymagający rozważenia czasowej
ewakuacji ludności;
3) znacznie mniejszą niż raz na 1 000 000 lat pracy reaktora częstotliwość sekwencji
awaryjnych potencjalnie prowadzących do wczesnego uszkodzenia obudowy
bezpieczeństwa lub bardzo dużych uwolnień substancji promieniotwórczych do
otoczenia.
Rozdział 2
Klasyfikacja bezpieczeństwa, założenia projektowe, klasyfikacja stanów obiektu
j drowego, zdarzenia inicjuj ce
§ 11. 1. W projekcie obiektu jądrowego wskazuje się funkcje bezpieczeństwa, jakie
mają być wypełniane przez obiekt jądrowy oraz ważne dla bezpieczeństwa systemy
oraz elementy konstrukcji i wyposażenia, w tym urządzenia obiektu jądrowego,
włączając sprzęt i oprogramowanie dla systemów pomiarów i sterowania,
zaklasyfikowane do klas bezpieczeństwa.
2.
W projekcie obiektu jądrowego systemom oraz elementom konstrukcji
i wyposażenia, w tym urządzeniom, zaklasyfikowanym do wyższej klasy
bezpieczeństwa stawia się wyższe wymagania jakościowe i niezawodnościowe niż
systemom oraz elementom konstrukcji i wyposażenia zaliczonym do niższej klasy
bezpieczeństwa.
3.
Klasyfikacja systemów oraz elementów konstrukcji i wyposażenia obiektu
jądrowego opiera się przede wszystkim na metodach deterministycznych,
uzupełnianych tam, gdzie to właściwe, metodami probabilistycznymi.
8
Dokumenty związane z tym projektem:
-
3939
› Pobierz plik
-
3939-czesc-II
› Pobierz plik
-
3939-001
› Pobierz plik
-
3939-002
› Pobierz plik
-
3939-003
› Pobierz plik