Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu oraz niektórych innych ustaw

2) kompletność projektu architektoniczno-budowlanego albo
projektu budowlanego,”;
7)
po art. 13 dodaje się art. 13a – 13i w brzmieniu:
„Art. 13a. 1. Rada gminy w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia
w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 2,
w
celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi lub
mienia, w drodze aktu prawa miejscowego,
wyznacza obszary, na których nastąpiło zniszczenie
lub uszkodzenie obiektów budowlanych w wyniku
osunięcia ziemi i na których odbudowa obiektów
budowlanych odbywa się na warunkach określonych
w ust. 2.
2.
Na obszarach wyznaczonych w aktach prawa
miejscowego, o których mowa w ust. 1, odbudowa
obiektów budowlanych może nastąpić wyłącznie po:
1) trwałym ustabilizowaniu terenu z zastoso-
waniem odpowiednich metod technicznych
ustalonych w
projekcie geotechnicznym dla
skomplikowanych warunków gruntowych
trzeciej kategorii geotechnicznej, w rozumieniu
przepisów w sprawie ustalenia geotechnicznych
warunków posadowienia obiektów budo-
wlanych, oraz
2) uzyskaniu pozwolenia na budowę.
3. Do wniosku, o którym mowa w art. 9 ust. 1, należy
również dołączyć wyniki badań geologiczno-
-inżynierskich oraz geotechniczne warunki
posadowienia obiektu budowlanego.
Art. 13b. 1.
Jeżeli na terenie gminy obszar, na którym nastąpiło
zniszczenie lub uszkodzenie obiektów w wyniku
osunięcia ziemi, nie był wpisany do rejestru
prowadzonego przez starostę na podstawie art. 110a
5
ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo
ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25,
poz.
150, z późn. zm.), wójt, burmistrz albo
prezydent miasta występuje do starosty z wnioskiem
o wpisanie tego terenu do rejestru.
2. Starosta wpisuje do rejestru informacje o obszarze,
na którym nastąpiło osunięcie ziemi, w terminie
7 dni od dnia złożenia wniosku.
Art. 13c. 1. Rada gminy w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia
w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 2, na
obszarach wpisanych do rejestru, o którym mowa
w art. 13b, może na wniosek wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta wyznaczyć, w drodze aktu prawa
miejscowego, obszar, na którym obowiązuje zakaz
budowy nowych budynków, odbudowy oraz
rozbudowy, przebudowy i nadbudowy istniejących
budynków, kierując się potrzebą zapewnienia
bezpieczeństwa ludzi i mienia.
2.
Jeżeli w związku z wejściem w życie aktu prawa
miejscowego, o którym mowa w ust. 1, korzystanie
z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy
sposób lub zgodny z
dotychczasowym prze-
znaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie
ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty
może żądać od gminy:
1) odszkodowania za poniesioną szkodę albo
2) wykupu nieruchomości lub jej części.
3.
Wykonanie obowiązku wynikającego z roszczeń,
o
których mowa w ust. 2, powinno nastąpić
w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku,
chyba że strony postanowią inaczej. W przypadku
opóźnienia w wypłacie odszkodowania lub wykupie
6
nieruchomości właścicielowi albo użytkownikowi
wieczystemu nieruchomości przysługują odsetki
ustawowe. Spory w sprawach, o
których mowa
w ust. 2, rozstrzygają sądy powszechne.
4. Do zapłaty odszkodowania albo wykupu
nieruchomości lub jej części obowiązana jest gmina.
5. W sprawach ustalenia i wypłaty odszkodowania
oraz wykupu nieruchomości w zakresie
nieuregulowanym przepisami ustawy stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.
z 2010 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106 poz. 675), z tym
że organem właściwym jest wójt, burmistrz albo
prezydent miasta.
Art. 13d. 1. W celu umożliwienia odbudowy na obszarach
innych niż objęte aktami prawa miejscowego,
o
których mowa w
art.
13a i 13c, obiektów
budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych
w wyniku osunięcia ziemi, rada gminy może
uchwalić miejscowy plan odbudowy obiektów
budowlanych, zwany dalej „miejscowym planem
odbudowy”. Miejscowy plan odbudowy jest aktem
prawa miejscowego.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza
projekt miejscowego planu odbudowy, zawierający
część tekstową i graficzną.
3.
Miejscowy plan odbudowy określa granice
zewnętrzne gruntów przeznaczonych do odbudowy
obiektów budowlanych zniszczonych lub
uszkodzonych w wyniku osunięcia ziemi oraz
ustala:
1) przeznaczenie terenu,
7
2) zasady i warunki wydzielania nowych działek
budowlanych,
3) sposób zagospodarowania i warunki zabudowy
terenu,
4) linie zabudowy, gabaryty obiektów budow-
lanych i wskaźniki intensywności zabudowy,
5) zasady przebudowy lub budowy obiektów linio-
wych, które należą do zadań własnych gminy,
6) sposób zaopatrzenia w wodę i energię elektry-
czną oraz odprowadzania ścieków,
7) zasady ochrony środowiska, przyrody i kraj-
obrazu kulturowego.
4.
Część graficzną miejscowego planu odbudowy
przedstawia się na kopii mapy zasadniczej lub,
w przypadku jej braku, na kopii mapy ewidencyjnej,
przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego
i kartograficznego, w skali odpowiedniej dla zobra-
zowania struktury własnościowej terenu.
5.
Sporządzenie projektu miejscowego planu
odbudowy powierza się osobie wpisanej na listę
izby samorządu zawodowego architektów lub izby
samorządu zawodowego urbanistów.
6. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta występuje
o opinię w sprawie projektu miejscowego planu
odbudowy do:
1) właściwego wojewódzkiego konserwatora
zabytków – w zakresie zasad zagospodarowania
obszarów i
obiektów objętych ochroną
konserwatorską, a także ujętych w gminnej
ewidencji zabytków,
2) dyrektora właściwego urzędu morskiego – w za-
kresie zagospodarowania pasa technicznego,
8
pasa ochronnego oraz morskich portów
i przystani,
3) starosty w zakresie:
a) zagospodarowania terenów zagrożonych
ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na
których występują te ruchy,
b) ochrony gruntów rolnych,
c) zgodności projektu z ostatecznymi decy-
zjami o
lokalizacji drogi powiatowej
i
decyzji o
zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowych dotyczących dróg
powiatowych,
4) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki
wodnej – w zakresie dostosowania ustaleń
projektu miejscowego planu odbudowy do
wymagań wynikających z warunków
korzystania z wód regionu wodnego oraz, o ile
zostały sporządzone, warunków korzystania
z
wód zlewni, a także w zakresie
zagospodarowania obszarów narażonych na
niebezpieczeństwo powodzi, stref ochronnych
ujęć wody oraz obszarów ochronnych
zbiorników wód śródlądowych,
5) właściwego organu do spraw ochrony przyrody
– w
zakresie zagospodarowania obszarów,
w przypadku występujących na terenie gminy:
parku narodowego, parku krajobrazowego,
rezerwatu przyrody, obszaru chronionego
krajobrazu, obszaru Natura 2000, wraz z ich
otulinami i korytarzami ekologicznymi,
9