Rządowy projekt ustawy o rybołówstwie

.
a) rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję,
b) sposób prowadzenia połowów,
c) sposób postępowania w przypadku połowu oznakowanych ryb pochodzących
z zarybiania polskich obszarów morskich,
d) wielkość dopuszczalnego przyłowu oraz gatunki organizmów morskich, których
przyłów podlega obowiązkowi zgłoszenia do okręgowego inspektora rybołówstwa
morskiego,
e) sposób oznakowania narzędzi połowowych używanych wyłącznie do połowów
w strefie 12 Mm od linii brzegu,
f) miejsca i czas dokonywania wyładunku określonych gatunków organizmów morskich
– które nie są objęte przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi Wspólnej Polityki Rybackiej,
mając na względzie efektywne wykorzystywanie narzędzi połowowych oraz ochronę żywych
zasobów morza.

Art. 55. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, po zasięgnięciu opinii
jednostki badawczo-rozwojowej lub szkoły wyższej kształcącej w zakresie rybołówstwa
morskiego wskazanej przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa, organizacji
społeczno-zawodowych rybaków oraz właściwego wojewody, określi, w drodze zarządzenia,
w odniesieniu do wykonywania rybołówstwa na morskich wodach wewnętrznych:
1) stałe obwody ochronne lub obwody ochronne na czas określony oraz szczegółowe
warunki prowadzenia w nich połowów,
2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich,
3) szczegółowy sposób wykonywania rybołówstwa morskiego na tych wodach,
w tym:
a) rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję,
b) porządek przy połowach oraz oznakowanie narzędzi połowowych,
c) sposób zajmowania miejsc przez rybaków
– mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.

Art. 56. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, po zasięgnięciu opinii
organizacji społeczno-zawodowych rybaków oraz właściwego wojewody, określi, w drodze
35


.
zarządzenia, liczbę narzędzi połowowych, które mogą być jednocześnie wystawione na
danym obszarze.

Art. 57. Przepisy wydane na podstawie art. 55 dotyczące obwodów ochronnych,
wymiarów i okresów ochronnych oraz rodzaju narzędzi połowowych nie dotyczą połowów
organizmów morskich w celach prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych,
w zakresie określonym w pozwoleniu, o którym mowa w art. 42 ust. 1.

Art. 58. Zabrania się:
1) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku;
2) połowu organizmów morskich w obwodach ochronnych, niezgodnie z warunkami
określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 55 pkt 1;
3) połowu organizmów morskich, które:
a) nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,
b) znajdują się w ustanowionych dla nich okresach ochronnych;
4) połowu gatunku organizmów morskich:
a) którego ogólna kwota połowowa została wyczerpana,
b) dla którego został wprowadzony zakaz połowów lub zakaz połowów w danym
okresie, na danym obszarze, określonymi narzędziami połowowymi lub przez określone
statki rybackie;
5) używania materiałów wybuchowych, środków odurzających, trujących lub
zanieczyszczających środowisko morskie;
6) wyrzucania za burtę statku rybackiego wyłowionych organizmów morskich
z gatunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 66 pkt 2,
z wyłączeniem organizmów, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów
ochronnych, lub złowionych w okresie ochronnym;
7) wprowadzania do obrotu organizmów morskich pochodzących z połowów
w celach sportowo-rekreacyjnych, z wyłączeniem przypadku ich przeznaczenia na rzecz
organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873,
36


.
z późn. zm.4));
8) wprowadzania do obrotu organizmów morskich złowionych na podstawie
pozwoleń, o których mowa w art. 42 ust. 1, z wyłączeniem przypadku, o którym mowa
w art. 43 ust. 4.

Art. 59. Zabrania się prowadzenia połowów bez licencji lub specjalnego zezwolenia
połowowego, wyładowywania na ląd, wprowadzania do obrotu, magazynowania, transportu
i przeładunku w morzu organizmów morskich złowionych z naruszeniem przepisów
o rybołówstwie.

Art. 60. 1. Zabrania się naruszania, stanowiących własność osoby trzeciej, narzędzi
połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej,
bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad wykonywaniem
rybołówstwa.
2. Narzędzia połowowe wystawione w obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej,
które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się własności.
3. Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, są przekazywane dyrektorowi
urzędu morskiego właściwemu ze względu na miejsce znalezienia tych narzędzi.
4. Organizmy morskie znajdujące się w narzędziach połowowych, o których mowa
w ust. 2, nadające się do spożycia, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy ze
względu na miejsce znalezienia tych narzędzi sprzedaje z wolnej ręki albo przekazuje
nieodpłatnie organizacjom pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
5. rodki finansowe uzyskane ze sprzedaży, o której mowa w ust. 4, stanowią dochód
budżetu państwa i są przekazywane na rachunek bankowy właściwego okręgowego
inspektora rybołówstwa morskiego.

Art. 61. 1. Zabrania się wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych w taki
sposób lub w takim miejscu, aby:

4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz. 1203
i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1420, Nr 175, poz. 1462 i Nr 249, poz. 2104,
z 2006 r. Nr 94, poz. 651, z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 22, poz. 120 i Nr 157,
poz. 1241.
37


.
1) powodowały uszkodzenia innych narzędzi połowowych lub
2) utrudniały połów innym rybakom.
2. Narzędzia połowowe mogą być używane do prowadzenia połowów przez:
1) armatorów, o których mowa w art. 5 ust. 1, po uzyskaniu licencji i specjalnego
zezwolenia połowowego;
2) podmioty, o których mowa w art. 42 ust. 2, po uzyskaniu odpowiedniego
pozwolenia;
3) podmioty, o których mowa w art. 47 ust. 1:
a) pkt 1 – po uzyskaniu odpowiedniego pozwolenia,
b) pkt 2 – po wniesieniu opłaty, o której mowa w art. 49;
4) podmioty, o których mowa w art. 51 ust. 1, po uzyskaniu odpowiedniego
zezwolenia.

Art. 62. 1. W dzienniku połowowym, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia Rady
(EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający
zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 261 z 20.10.1993, str. 1,
z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 70, z późn. zm.),
zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2847/1993”, podaje się następujące dane:
1) dane wymagane przepisami Unii Europejskiej ustanawiającymi szczegółowe zasady
dla zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie
Unii Europejskiej;
2) liczbę operacji połowowych dokonanych w danym dniu;
3) rozmiar albo ilość użytych do połowów narzędzi połowowych;
4) czas połowów;
5) ilość organizmów morskich danego gatunku wyrzuconych za burtę statku
rybackiego.
2. Dziennik połowowy prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej zgodnie
z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie
elektronicznej rejestracji i raportowania działalności połowowej oraz w sprawie środków
teledetekcji (Dz. Urz. UE L 409 z 30.12.2006, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem
nr 1966/2006”.
38


.

Art. 63. 1. Dziennik połowowy w formie papierowej wydaje, na wniosek armatora
statku rybackiego, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu
macierzystego danego statku.
2. Za wydanie dziennika połowowego pobiera się opłatę, która stanowi dochód
budżetu państwa i jest wnoszona na rachunek bankowy właściwego okręgowego inspektora
rybołówstwa morskiego.
3. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi równowartość kosztów wykonania
dziennika połowowego, przy czym nie może ona przekraczać 1/32 wysokości przeciętnego
wynagrodzenia miesięcznego.
4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość oraz sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w ust. 2, mając na względzie
zapewnienie możliwości bezpiecznego i skutecznego jej uiszczania.
5. Dziennik połowowy przechowuje się na statku rybackim w sposób zapewniający
jego ochronę przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.
6. Oryginał strony dziennika połowowego kapitan statku rybackiego przekazuje za
pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego właściwego dla portu
macierzystego tego statku, a w przypadku zakończenia rejsu w innym porcie – za
pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego właściwego dla portu
zakończenia rejsu, do Centrum Monitorowania Rybołówstwa, o którym mowa w art. 3
rozporządzenia nr 2847/1993, działającego w ramach urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw rybołówstwa, po każdym rejsie, w terminie 48 godzin od zakończenia
wyładunku.

Art. 64. 1. Deklarację wyładunkowo-przeładunkową, o której mowa w art. 8 ust. 1
rozporządzenia nr 2847/1993, kapitan statku rybackiego przekazuje okręgowemu
inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego tego statku,
a w przypadku zakończenia rejsu w innym porcie – okręgowemu inspektorowi rybołówstwa
morskiego właściwemu dla portu zakończenia rejsu, w terminie określonym w tym przepisie.
2. W przypadku rejsów połowowych trwających dłużej niż 15 dni kapitan statku
rybackiego przekazuje informacje podawane w deklaracji wyładunkowo-przeładunkowej
39