Wsteczna podwyżka wynagrodzenia także dla ekspracownika

Przeczytaj także: Wypowiedzenie umowy o pracę a podwyżka wynagrodzenia

Bez wątpienia decyzja w sprawie wzrostu pensji zależy od swobodnego uznania pracodawcy. Nic nie stoi także na przeszkodzie, aby postanowił on przyznać pracownikom dodatkowe pieniądze z mocą wsteczną. W takiej sytuacji musi jednak pamiętać, że należeć się będą one również osobom, które nie są już zatrudnione, ale pracowały w okresie, za który została przyznana wsteczna podwyżka, otrzymując przy tym najniższe wynagrodzenie. Dlaczego?

Otóż, zgodnie ze stanowiskiem SN, wyrażonym w wyroku z 23 października 1996 r. (I PRN 94/96, OSP 1997, Nr 10, poz. 507-509), pominięcie byłego pracownika przy przyznawaniu świadczenia, będącego składnikiem wynagrodzenia za pracę w okresie, w którym był on zatrudniony, traktuje się jako naruszenie zasad:

• wynagradzania za pracę wykonaną (art. 80 K.p.),
• wynagradzania według ilości i jakości pracy (art. 78 K.p.) oraz
• równego traktowania pracowników (art. 11² K.p.).

W uzasadnieniu do wspomnianego wyroku podkreślono również, że zasadom, o których tu mowa, nie można przeciwstawiać zasady samodzielności pracodawcy w kształtowaniu wynagrodzeń pracowniczych.

A zatem, przyznanie pracownikom podwyżek wynagrodzenia za pracę za okres wsteczny skutkuje podwyższeniem pensji wszystkich zatrudnionych w tym okresie, a więc również i tych, którzy w czasie, za który została przyznane dodatkowe pieniądze, wykonywali pracę, a już jej nie wykonują. Pozbawienie pracowników (byłych pracowników) takich podwyżek tylko ze względu na rozwiązanie z nimi stosunku pracy, czy np. dokonanie im wypowiedzenia umowy o pracę, jest nieważne.

W omawianym przypadku pracodawca musi wypłacić obecnym podwładnym podwyższoną pensję za listopad (1676 zł brutto) oraz wyrównanie za okres maj- październik w wysokości 2400 zł brutto. Ponadto zobligowany jest również zagwarantować stosowne wyrównanie ekspracownikom zatrudnionym w okresie wstecznym, za który została przyznana podwyżka.

W opinii SN

Pogląd wyrażony w wyżej powołanym wyroku nie jest odosobniony. Wręcz przeciwnie- stanowi jedynie potwierdzenie ukształtowanej od dawna linii orzeczniczej. Warto tu przypomnieć chociażby uchwałę SN z 27 lipca 1989 r. (III PZP 33/89, OSNCP 1990, Nr 7-8 poz. 94), w której uznano, iż akt prawny podwyższający z mocą wsteczną stawki osobistego zaszeregowania pracowników ma za okres do wydania aktu prawnego zastosowanie również do pracownika, który w dacie wydania aktu prawnego nie był już pracownikiem.

Analogiczne stanowisko skład orzekający zajął w wyroku z 13 listopada 1990 r. (I PR 352/90, OSP 1992, Nr 3, poz. 55) , z którego wynika, że pracownikowi w okresie wypowiedzenia przysługują te same uprawnienia - łącznie z uprawnieniem do wynagrodzenia w określonej wysokości - co innym pracownikom zakładu pracy.

Jeśli więc wszystkim zatrudnionym w firmie przyznane zostały podwyżki wynagrodzeń, a jeden z pracownik został pominięty wyłącznie z tej racji, iż znajduje się w okresie wypowiedzenia, to takie działanie szefa należy traktować jako nieuzasadnioną szykanę i naruszenie prawa.