Przerwa w pracy na karmienie piersią

Przeczytaj także: Ile obowiązuje przerwa na karmienie piersią?

Wymiar przerw

Zgodnie z art. 187 § 1 i 2 K.p., pracownicy karmiącej dziecko piersią przysługuje na okres tego karmienia przerwy w pracy. Ich wymiar, uzależniony od czasu pracy i liczby dzieci, przedstawia się następująco:

• dwie przerwy po 30 minut na jedno karmione dziecko, jeżeli czas pracy przekracza 6 godzin dziennie,
• dwie przerwy po 45 minut na więcej niż jedno karmione dziecko, jeżeli czas pracy przekracza 6 godzin dziennie,
• jedna z powyższych przerw, jeśli czas pracy wynosi od 4 do 6 godzin dziennie.

Na wniosek zatrudnionej przerwy na karmienie mogą być udzielane łącznie. Tak więc, kobieta pracująca np. 7 godzin dziennie i karmiąca dwoje dzieci może korzystać z jednej 1,5 godzinnej przerwy.

Co więcej, nic nie stoi na przeszkodzie, aby pracownica mogła, w miejsce połączonych przerw, kończyć pracę odpowiednio wcześniej lub zaczynać ją później. I tak np., kobieta karmiąca jedno dziecko, która wykonuje obowiązki służbowe w godzinach 7.30- 15.30 może pojawiać się w firmie o 8.30, bądź też wychodzić z niej o 14.30.

Prawo do wynagrodzenia

Przerwy związane z karmieniem wlicza się do czasu pracy. Pracownica zachowuje więc prawo do wynagrodzenia, które oblicza się w analogiczny sposób, w jaki postępuje się przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop (§ 5 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy, DzU nr 62, poz. 289 ze zm.).

Co z zaświadczeniem?

Praktyka pokazuje, że obowiązek udzielania przerw na karmienie budzi wątpliwości pracodawców, którzy obawiają się, że to specjalne uprawnienie pracownic sprzyja nadużyciom. Faktycznie, ani Kodeks pracy, ani też rozporządzenie ministra zdrowia i opieki społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (DzU nr 69, poz. 332 ze zm.), nie nakłada obowiązku przedstawiania stosownego zaświadczenia w tym zakresie.

Wydaje się jednak, że pracodawca, który ma zastrzeżenia, czy przerwa na karmienie powinna przysługiwać jego pracownicy, może zażądać uwiarygodnienia tego faktu poprzez przedstawienie zaświadczenia lekarskiego.

Pokój dla karmiącej

Firmy, które zatrudniają ponad 20 pracownic na jednej zmianie muszą sprostać dodatkowym warunkom. Zgodnie bowiem z § 38 załącznika nr 3 do rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (DzU z 2003 r. nr 169, poz. 1650), są zobowiązane do urządzenie pomieszczenia (nie mniej niż 8 m²) z miejscami do wypoczynku w pozycji leżącej dla kobiet w ciąży i matek karmiących. Należy tu jednak pamiętać, że szef nie ma prawa zmusić podwładnej, aby karmiła dziecko na terenie zakładu pracy, nawet jeżeli znajduje się tam specjalnie przystosowane pomieszczenie.

Inaczej w oświacie

Nieco inne zasady w przydzielaniu przerw na karmienie obowiązują w przypadku pracownic szkół i innych placówek oświatowych. Stosowne regulacje w tym zakresie zawiera art. 69 ust. 2 Karty nauczyciela (DzU z 2006 r. nr 97, poz. 674 ze zm.), w myśl którego, niezależnie od liczby dzieci, karmiącym matkom przysługuje jedna godzinna przerwa na karmienie, wliczana do czasu pracy. Skorzystają z niej jednak jedynie te panie, których czas pracy wynosi ponad 4 godziny.

Jakie kary?

Pracodawca, który wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udzieli przerwy na karmienie uprawnionej do tego pracownicy naraża się, zgodnie z art. 281 pkt 5, na karę grzywny.