Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej

Druk nr 893

Warszawa, 9 listopada 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Marszałek Senatu




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Pani Marszałek podjętą przez Senat na
20 posiedzeniu w dniu 9 listopada 2012 r. uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu
projektu ustawy

- o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny
i systemie pieczy zastępczej wraz z projektem
tej ustawy.

Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora
Mieczysława Augustyna do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym
projektem.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz

U C H W A Ł A
S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
z dnia 9 listopada 2012 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny
i systemie pieczy zastępczej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
Jednocześnie upoważnia senatora Mieczysława Augustyna do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.



MARSZAŁEK SENATU



Bogdan BORUSEWICZ
projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
Art. 1. W ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887 i Nr 288, poz. 1690 oraz z 2012 r. poz. 579) w art. 228
ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Jednostki samorządu terytorialnego prowadzące placówki, o których mowa
w ust. 1, są obowiązane dostosować organizację, zasady i warunki funkcjonowania tych
placówek do wymagań określonych na podstawie przepisów niniejszej ustawy
w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze wsparcia dziennego,
działające na podstawie przepisów dotychczasowych, funkcjonują nie dłużej niż przez
okres 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

U Z A S A D N I E N I E
Przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887, z późn. zm.) dają placówkom opiekuńczo-
wychowawczym wsparcia dziennego działającym na podstawie przepisów dotychczasowych
termin 12 miesięcy na dostosowanie do warunków wymaganych przez wyżej wymienioną
ustawę (art. 228). Ustawa pozwala prowadzić dalszą działalność placówkom niepublicznym
po upływie tego terminu, jeżeli spełniają określone w niej warunki. Zapewnienie
odpowiedniego poziomu usług świadczonych przez placówki jest związane nieodłącznie
z zapewnieniem bezpieczeństwa przebywających w nich podopiecznym. Ta kwestia stała się
ostatnio przedmiotem szczególnej uwagi ze względu na placówki niepubliczne, które pełnią
bardzo istotną rolę w życiu społecznym, ale dochowanie terminu wskazanego w ustawie stało
się dla bardzo wielu z nich barierą uniemożliwiającą prowadzenie dalszej działalności po
1 stycznia 2013 r.
Pierwotnym zamysłem wnioskodawców było wydłużenie terminu 12-miesięcznego
jedynie w stosunku do placówek niepublicznych, ponieważ sprostanie przez nie obowiązkowi
spełnienia podwyższonych standardów funkcjonowania do końca 2012 roku oznaczałoby
w rzeczywistości likwidację wielu z nich. Z uwagi na to, że znaczna cześć tych placówek
mieści się w starym budownictwie, zgromadzenie środków finansowych, zaprojektowanie
zmian zgodnie z wymogami sanitarnymi, przeciwpożarowymi i konserwatorskimi oraz
uzyskanie zezwoleń od organów właściwych w tych sprawach jest do 1 stycznia 2013 r.
praktycznie niemożliwe. Pragnąc zapobiec likwidacji tego rodzaju placówek, często o bardzo
dobrej renomie, projekt wydłuża termin przewidziany na dostosowanie do wymogów
określonych w ustawie o 24 miesiące. Po dalszej analizie problemu wnioskodawcy uznali, że
12-miesięczny termin należy wydłużyć także w stosunku do placówek prowadzonych przez
jednostki samorządu terytorialnego, ponieważ w przeciwnym razie mogłoby nastąpić
różnicowanie podmiotów prowadzących placówki opiekuńczo-wychowawcze wsparcia
dziennego, co w konsekwencji byłoby sprzeczne nie tylko z intencją wnioskodawców, lecz
także celem samej ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej. Nie budzi bowiem kontrowersji, że celem nadrzędnym jest zapewnienie ochrony
dobra podopiecznych korzystających z usług placówek, ponieważ wywodzą się oni
z trudnych społecznie środowisk, a objęcie ich pomocą oraz wsparciem przez placówki
opiekuńczo-wychowawcze może wpłynąć na ich start życiowy.
– 2 –
Projekt ustawy został skonsultowany z Ministrem Pracy i Polityki Społecznej,
Ministrem Finansów, Unią Metropolii Polskich oraz Rzecznikiem Praw Dziecka.
Minister Pracy i Polityki Socjalnej w przedstawionej opinii odniósł się pozytywnie do
projektu ustawy, wskazując na potrzebę objęcia nowelizacją (w zakresie wydłużenia terminu
na dostosowanie funkcjonowania placówek do standardów nowej ustawy) także publicznych
placówek wsparcia dziennego. Minister Finansów stwierdził w przedstawionej opinii, że
przyjęcie projektu nie pociągnie za sobą obciążenia budżetu państwa ani samorządu
terytorialnego, a jedynie odsunie w czasie proces dochodzenia do standardów określonych
w ustawie, podkreślając, że kwestie realizacji i zmiany przepisów ustawy z dnia 9 czerwca
2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej należą do właściwości Ministra
Pracy i Polityki Społecznej. Unia Metropolii Polskich nie wniosła uwag do projektu ustawy.
W posiedzeniu połączonych Komisji: Ustawodawczej oraz Rodziny i Polityki
Społecznej przedstawiciel Ministra Pracy i Polityki Społecznej wypowiedział się aprobująco
o proponowanych zmianach. Przedstawiciel Rzecznika Praw Dziecka wnosił o przedłużenie
okresu przejściowego do 36 miesięcy.
Projekt ustawy nie powoduje skutków finansowych dla budżetu państwa ani jednostek
samorządu terytorialnego.
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.