eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoAkty prawneProjekty ustaw › Rządowy projekt ustawy - Prawo konsularne

Rządowy projekt ustawy - Prawo konsularne

projekt dotyczy uregulowania m.in. zasad powoływania konsulów, funkcji i czynności konsularnych, zasad postępowania przed konsulem, opłat konsularnych i działalności konsulów honorowych; wprowadzenia pojęcia pomocy konsularnej zgodnie z którym jest to pomoc udzielana obywatelowi polskiemu, np. w razie poważnego wypadku lub ciężkiej choroby, aresztowania lub zatrzymania, aktu przemocy czy w sytuacji konieczności nagłego powrotu do Polski, gdy nie ma on na to środków finansowych. W projekcie ustawy określono też zadania konsula w przypadku wystąpienia w jego okręgu zdarzeń mogących powodować zagrożenie dla zdrowia i życia lub bezpieczeństwa obywateli polskich.

  • Kadencja sejmu: 7
  • Nr druku: 3290
  • Data wpłynięcia: 2015-03-27
  • Uchwalenie: Projekt uchwalony
  • tytuł: Ustawa Prawo konsularne
  • data uchwalenia: 2015-06-25
  • adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1274

3290


Druk nr 3290


Warszawa, 27 marca 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-22-15




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- Prawo konsularne z projektami aktów
wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Spraw
Zagranicznych.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
Prawo konsularne)
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1. Zadaniem konsula Rzeczypospolitej Polskiej jest ochrona interesów
Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli za granicą, umacnianie więzi między
Rzecząpospolitą Polską a jej obywatelami i osobami pochodzenia polskiego zamieszkałymi
w państwie przyjmującym, a także popieranie rozwoju współpracy gospodarczej, naukowej,
technicznej i kulturalnej między Rzecząpospolitą Polską a państwem przyjmującym.
Art. 2. Ustawa określa tryb powoływania konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego
dalej „konsulem”, wymogi stawiane urzędnikom konsularnym, funkcje konsularne, tryb
postępowania przed konsulem, zasady pobierania opłat konsularnych oraz tryb powoływania
konsula honorowego Rzeczypospolitej Polskiej i jego funkcje.
Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
funkcjach konsularnych – oznacza to ogół działań i czynności, do których konsul jest
uprawniony zgodnie z przepisami prawa polskiego, prawa Unii Europejskiej i prawa
międzynarodowego oraz zwyczajami międzynarodowymi;
2)
państwie przyjmującym – oznacza to państwo przyjmujące w rozumieniu Konwencji
wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 kwietnia
1963 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 13, poz. 98);
3)
okręgu konsularnym − oznacza to obszar wykonywania funkcji konsularnych
w rozumieniu Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej
w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r.;

1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę 2004/38/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r.
w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na
terytorium Państw Członkowskich, zmieniającą rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającą dyrektywy
64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG,
90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz. Urz. UE L 158 z 30.04.2004, str. 77).
– 2 –
4)
personelu dyplomatyczno-konsularnym – oznacza to personel dyplomatyczno-
-konsularny w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U.
Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.));
5)
urzędzie konsularnym – oznacza to konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat albo
agencję konsularną, jak też wydział konsularny lub inną komórkę organizacyjną
wyodrębnioną w strukturze przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej
Polskiej, obsługujące konsula;
6)
urzędniku konsularnym – oznacza to konsula lub innego członka personelu
dyplomatyczno-konsularnego, wykonujących funkcje konsularne w państwie
przyjmującym;
7)
pracowniku konsularnym – oznacza to członka personelu pomocniczego, w rozumieniu
ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej, w urzędzie konsularnym.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o elektronicznej skrzynce podawczej, stosuje się
odpowiednio ustawę z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114).
3. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach polskich, odnosi się to, z wyłączeniem
art. 20, art. 26 ust. 1, art. 34, art. 37, art. 44 i art. 118, odpowiednio do osób prawnych
i jednostek organizacyjnych, które mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 4. 1. Dyrektor generalny służby zagranicznej wyznacza na urzędnika konsularnego.
2. Wyznaczenie następuje po złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu
konsularnego.
Art. 5. 1. Egzamin konsularny jest sprawdzianem wiedzy i umiejętności praktycznych
kandydata na urzędnika konsularnego niezbędnych do wykonywania funkcji konsularnych
w państwie przyjmującym.
2. Egzamin konsularny obejmuje sprawdzenie:
1)
wiadomości o państwie przyjmującym, współpracy i stosunkach między państwem
przyjmującym a Rzecząpospolitą Polską;
2)
znajomości ustaw i innych aktów prawnych regulujących działalność i czynności
konsula;

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 170,
poz. 1217 i 1218 i Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 161, poz. 1277..
– 3 –
3)
znajomości aktów prawnych Unii Europejskiej, prawa międzynarodowego, zwyczajów
i praktyki międzynarodowej dotyczących wykonywania funkcji konsularnych;
4)
znajomości specyfiki wykonywania funkcji konsularnych w państwie przyjmującym;
5)
wiedzy o polityce Rzeczypospolitej Polskiej wobec Polonii i Polaków w państwie
przyjmującym;
6)
praktycznych umiejętności załatwiania spraw i wykonywania czynności przez konsula.
Art. 6. Przed przystąpieniem do egzaminu konsularnego kandydat na urzędnika
konsularnego uczestniczy w szkoleniu przedegzaminacyjnym.
Art. 7. 1. Egzamin konsularny przeprowadza komisja egzaminacyjna powoływana przez
dyrektora generalnego służby zagranicznej spośród członków personelu dyplomatyczno-
-konsularnego posiadających stopień dyplomatyczny co najmniej I sekretarza.
2. Egzamin konsularny składa się z części pisemnej i ustnej. Do złożenia z wynikiem
pozytywnym egzaminu konsularnego jest konieczne zaliczenie obydwu części.
Art. 8. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
tryb i sposób przeprowadzania egzaminu konsularnego,
2)
sposób powoływania członków komisji egzaminacyjnej oraz ich liczbę,
3)
tryb pracy komisji egzaminacyjnej
− uwzględniając potrzebę weryfikacji wiedzy i umiejętności kandydata na urzędnika
konsularnego oraz konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia egzaminu
konsularnego;
4)
tryb i sposób przeprowadzenia szkolenia przedegzaminacyjnego oraz potwierdzenia jego
odbycia, mając na względzie zapewnienie właściwego przygotowania kandydata na
urzędnika konsularnego do wykonywania funkcji konsularnych.
Art. 9. 1. Urzędnikowi konsularnemu nadaje się tytuł konsularny.
2. Ustanawia się następujące tytuły konsularne:
1)
konsul generalny;
2)
konsul;
3)
wicekonsul;
4)
attaché konsularny.
3. Tytuł konsularny nadaje dyrektor generalny służby zagranicznej z uwzględnieniem
stopnia dyplomatycznego posiadanego przez urzędnika konsularnego.
4. Urzędnik konsularny używa tytułu konsularnego za zgodą państwa przyjmującego.
– 4 –
DZIAŁ II
Konsulowie i funkcje konsularne
Rozdział 1
Konsulowie
Art. 10. Konsulem jest kierownik urzędu konsularnego, a w okręgu konsularnym,
w którym nie utworzono urzędu konsularnego – urzędnik konsularny w przedstawicielstwie
dyplomatycznym.
Art. 11. Konsula powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zagranicznych na
wniosek dyrektora generalnego służby zagranicznej.
Art. 12. Powołując konsula, minister właściwy do spraw zagranicznych wyznacza
siedzibę oraz okręg konsularny, w którym konsul wykonuje funkcje konsularne.
Art. 13. Na konsula powołuje się urzędnika konsularnego dającego rękojmię należytego
wykonywania funkcji konsularnych.
Art. 14. 1. Konsul podlega służbowo ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych.
2. Nadzór nad wykonywaniem funkcji konsularnych sprawuje minister właściwy do
spraw zagranicznych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
3. W ramach sprawowanego nadzoru minister właściwy do spraw zagranicznych może
wydawać wiążące wytyczne, formułować zalecenia oraz żądać od konsula informacji,
wyjaśnień i dokumentów.
4. Wytyczne oraz zalecenia, o których mowa w ust. 3, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć
co do istoty sprawy załatwianej przez konsula.
5. Organem wyższego stopnia w stosunku do konsula w rozumieniu ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267,
z późn. zm.)) jest minister właściwy do spraw zagranicznych, o ile przepis szczególny nie
stanowi inaczej.
Art. 15. Minister właściwy do spraw zagranicznych, za zgodą państwa przyjmującego,
może pisemnie upoważnić konsula do wykonywania funkcji konsularnych poza
wyznaczonym okręgiem konsularnym.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 183 i 1195 oraz
z 2015 r. poz. 211.
strony : [ 1 ] . 2 ... 10 ... 20 ... 29

Dokumenty związane z tym projektem:



Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Akty prawne

Rok NR Pozycja

Najnowsze akty prawne

Dziennik Ustaw z 2017 r. pozycja:
1900, 1899, 1898, 1897, 1896, 1895, 1894, 1893, 1892

Monitor Polski z 2017 r. pozycja:
938, 937, 936, 935, 934, 933, 932, 931, 930

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: