eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoPrawo dla biznesu › Polityka cenowa przedsiębiorcy pod kontrolą UOKiK

Polityka cenowa przedsiębiorcy pod kontrolą UOKiK

2012-02-10 12:26

W świetle ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów (tzw. zmowy cenowe, art. 6 ust. 1 pkt. 1 ustawy). Od tak rozumianych zmów cenowych należy odróżnić tzw. naśladownictwo cenowe, które (jako element polityki handlowej przedsiębiorcy) nie jest zabronione.

Przeczytaj także: UOKiK znowu promuje program leniency

Kwestią istotną z punktu widzenia przedsiębiorcy będzie zatem ocena, czy jego zachowanie na rynku wypełnia ustawowe znamiona tzw. zmowy cenowej jako porozumienia zakazanego na gruncie przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2007 r., Nr 50 poz. 331, dalej: ustawa) czy należy je zakwalifikować jako dozwolone naśladownictwo cenowe jako zachowanie paralelne oparte na analizie cen konkurencji. W czym tkwi wspomniana istota? W konsekwencjach, które mogą okazać się dla przedsiębiorcy dotkliwe pod kątem prawnym, a w rezultacie także finansowym. Bowiem Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, także w przypadku, gdy przedsiębiorca działał nieumyślnie (Art. 106 ust. 1 pkt. 1 ustawy).

Jak zostało to wskazane wyżej, naśladownictwo cenowe jest elementem polityki handlowej, stricte cenowej przedsiębiorcy i jest dozwolone. W literaturze z zakresu marketingu, jak i praktyce biznesowej jest to jeden z etapów bądź też sposobów towarzyszących ustalaniu ceny towaru lub usługi. Cena, a w świetle art. 4 ust. 8 ustawy także opłaty o charakterze cen, marże handlowe, prowizje i narzuty do cen, jest bowiem czynnikiem krytycznym, mimo, iż w ostatnim czasie można zaobserwować wzrost roli czynników pozacenowych towaru lub usługi. Zatem w polityce cenowej, obok wyboru priorytetów marketingowych, oszacowania popytu i kosztów zmieniających się wraz z wielkością produkcji oraz innych działań wspomnianym towarzyszących, zazwyczaj przedsiębiorstwo analizuje ceny konkurencji jako podstawę do wyznaczania swoich własnych cen, co usprawiedliwione jest racjonalizmem i chęcią minimalizacji ryzyka gospodarczego, które przedsiębiorca ponosi.

Wycena metodą naśladownictwa opiera się przede wszystkim na takim ukształtowaniu polityki cenowej przez przedsiębiorstwo, aby ceny towaru lub usługi oparte były na cenach konkurencji, w mniejszym stopniu w powiązaniu z popytem i kosztami. Zatem, w oparciu o tę metodę przedsiębiorca będzie żądał za oferowany przez przedsiębiorstwo towar lub usługę mniej, tyle samo lub więcej niż konkurencja za ten sam lub podobny towar lub usługę. Należy założyć, iż przedsiębiorca promujący nowy towar lub usługę na rynku, zwykle ustali ich cenę jako niższą od cen konkurencji, co jest powszechnym zjawiskiem rynkowym.

W związku z powyższym, ustalanie cen towarów lub usług w oparciu o ceny, jakie oferuje konkurencja jest utrwaloną praktyką i może stanowić politykę handlową danego przedsiębiorstwa, a w aspekcie prawnym – jest działaniem legalnym. Jeżeli jednak ww. działanie przedsiębiorcy ma bądź przybiera charakter uzgodnionego porozumienia pomiędzy przedsiębiorcami, może ono zostać uznane za niedozwoloną zmowę cenową w świetle przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

Wyjaśnienia wymaga pojęcie porozumienia, którym posługuje się Ustawodawca. W art. 4 pkt. 5 lit. a, b i c ustawy porozumienia interpretowane są w sposób szeroki jako umowy bądź niektóre postanowienia umów zawieranych między przedsiębiorcami między związkami przedsiębiorców oraz między przedsiębiorcami i ich związkami; uzgodnienia dokonane w jakiejkolwiek formie przez dwóch lub więcej przedsiębiorców lub ich związki oraz uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców lub ich organów statutowych. Porozumienie zatem może być zawarte w jakiejkolwiek formie, także ustnej. W świetle omawianej regulacji irrelewantne prawnie pozostaje bezpośredniość w ustalaniu cen przez przedsiębiorców, czyli ustalenie konkretnej ceny za którą towar będzie zbyty bądź ceny poniżej lub powyżej której nie może zostać zbyty. Za zakazane zostanie uznane uzgodnienie cen choćby w sposób pośredni, czyli przez uzgodnienie czynników, które wpłyną na wysokość ceny (w praktyce do pośredniego ustalenia ceny zalicza się przykładowo ustalenie marży dystrybucji, przyjęcie ograniczeń w zakresie udzielania rabatów na towar). Orzecznictwo unijne idzie krok dalej – ETS w wyroku w sprawie 8/72, Vereening van Cementhandelaren przeciwko Komisji stwierdza, iż zakazane jest choćby orientacyjne ustalanie cen wobec osób trzecich.

 

1 2

następna

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć jednostkę ZUS.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: